मोहक दरबारी

जिंदाबाद !!!

-- मिसळभोक्ता

मन्जुळ मधुरालापिनी रसिक मोहिनी.....

कोई 'मतवाली' आयी मेरे द्वारे... :)

गीताचं सुरेख विश्लेषण!

हा दरबारीचा अतिशय वेगळा आविष्कार.

क्रान्ति
दिव्यत्वाची जेथ प्रचीती | तेथे कर माझे जुळती
अग्निसखा
रूह की शायरी

ऐकवून स्थळे सांगितल्याबद्दल धन्यवाद.

क्रान्ति यांनी स्त्री-आवाजात वेगळाच कानड्याचा प्रकार ऐकवला - धन्यवाद.

अरे व्वा!!!
आवडलं!
:)
- (सर्वव्यापी)प्राजु
http://praaju.blogspot.com/

अन्वयराव, छोटेखानी परंतु छान लिहिलंय. वसंतरावांनी या पदाचं सोनं केलं आहे.. येऊ द्या अजूनही अशीच काही छोटेखानी राग-स्फुटं!

पण दरबारी म्हटलं की मला फक्त आमचे अण्णा आठवतात..दरबारीचा बडा ख्याल केवळ अण्णांनीच गावा!

आणि दरबारीतील 'किन बैरन कान भरे..' ही बंदिश माझी अत्यंत आवडती. अफलातूनच आहे. ही बंदिश अण्णा, आमिरखा आणि राशीदखा हे तिघेही मस्तच गातात..

एकदा ग्वाल्हेरला तानसेन समारोहात उस्ताद अमजदअलींनी सरोदवर वाजवलेला दरबारी साला आजही याद आहे. मार डाला था!

एकदा पार्ल्याच्या एका मैफलीत उस्ताद अब्दुल हलीम जाफर यांनी बिहाग वाजवून पूर्ण केला आणि त्यानंतर मिश्र धून वाजवायला लागले. त्यांच्यानंतर तिथे अण्णांचं गाणं होतं. मिश्र धून सुरू असतांनाच तिथे अण्णा आले. आम्ही लगेच तंबोरे उचलून त्यांच्या मागोमाग ग्रीनरूम मध्ये गेलो. स्वारीने निवांतपणे पान जमवलं. त्यानंतर अण्णांनी मला विचारलं,

"जाफरसाहेब कोणता राग गायले?"

"बिहाग!" मी.

"बरं बरं!"

त्यानंतर एकदम स्वारीचा मूड लागला आणि म्हणाले,

"कोई बात नही. आज आपण दरबारी गाऊया!"

आणि त्यानंतर त्या रात्री एकलेला अण्णांचा दरबारी आजही अंगावर सरसरून काटा आणतो!

जाता जाता -

अण्णा पार्ल्याला कार्यक्रमस्थळी येताच तिथल्या एका आयोजकांनी त्यांच्या पुढ्यात साबुदाणा खिचडीची डिश धरली. परंतु त्या भाबड्या आयोजकाला काय वाटलं कुणास ठाऊक, तो एकदम अण्णांना म्हणाला,

"बुवा, तुम्हाला साबुदाणा खिचडी चालेल ना? नाही म्हणजे तशी तुपकट असते, तुमच्या घश्याबिश्याला त्रास नाही ना होणार?"

त्यावर अण्णा अंमळ माफक हसले आणि त्याला म्हणाले,

काही त्रास होणार नाही. आणा इकडे ती डिश. आजपर्यंत नाही नाही त्या गोष्टी या घश्याखाली उतरल्या आहेत आणि आम्ही त्या पचवल्या आहेत!" ;)

असो.. भारतभर हिंडून ऐकलेल्या खूप काही मैफलींच्या/कलाकारांच्या आठवणी गाठीशी आहेत. पण लिहायला वेळ मिळत नाही याचं वाईट वाटतं!

आपला,
(भारतरत्न अण्णा आणि त्यांच्या दरबारीचा चाहता!) तात्या.