अनोळखी काळ

नि:शब्द होते मी तेंव्हा,
कवयत्रीही नव्हतें,
प्रतिसादाला तुझे
उत्तरही नव्हतें !

भावनांचे थवे
मनी दाटले होते,
प्रेमाचे काव्य
तेंव्हा पटलेच नव्हतें !

अनोळखी धुक्यातून
वाट शोधत होते,
काळाच्या लहरींवर
आशेची साथ देत होते !

प्रेम मिळत होते तुझे
पण माझेच म्हणून खासही नव्हतें,
चार चौघांचे प्रेम पाहून
माझे मन जळत होते !

पण धुके आता सरले आहे
आशेने साथ निभावली आहे
भावनांनी दाटलेल्या थव्यांनी
भरारी घेतली आहे
शब्द सारे कविता गुंफत आहेत
प्रेम काव्य मिच आता रचत आहे
कवितेला माझ्या
तुझा प्रतिसाद मिळत आहे
मी तुझ्यासाठी आता खासच आहे
माझे प्रेम चारचौघांपेक्षा हटकेच आहे

अनोळखी काळाच्या गैरसमजूतीचे
निर्माल्य मी आता लहरींवर सोडले आहे !