वाविप्र

प्रभू साहेब,

आपल्या संयमाचा आणि चिकाटीचे कौतुक वाटते. आपण असेच एखादे संकेतस्थळ का सुरु करीत नाही? तेथे अश्या शंकाना उत्तरे देता येतील. त्याच बरोबर शृंगाराला वाहिलेले साहित्यही निर्माण करता येईल. विनोद आणि शृंगाराला वाहिलेले स्थळ असावेत असे मला वाटते.

मी सुद्धा त्यावर १ /२ लेख लिहिण्याचे आश्वासन देतो. उदा. दत्तकाचे कामशास्त्र, भारतातील या शास्त्रासंबंधी अनावस्था इत्यादी.

बाकी व्यनित बोलु या.

द्वारकानाथ कलंत्री

वाविप्रची थोडक्यात आणि मुद्देसूद उत्तरे.

आपण डॉक्टर आहात असे दिसते. मी मिपावर नवीन असल्याने माहीत नाही.

होऊ घातलेल्या नवर्‍यांप्रमाणे होऊ घातलेल्या नवर्‍यांसाठी (नवरी चे अनेकवचन) सौ प्रभूंना विचारून टिप्स द्याव्यात. किंवा सौ. प्रभूंनाच लिहायला सांगावे.
(सौ. हे रूढीप्रमाणे लिहिले आहे) ह. घ्या.

खराटा
(येथे उत्तम काथ्या बारीक कुटून मिळेल)

>ह्या काही उत्तराबद्दल वाद होण्याची शक्यता आहे ह्याची मला संपुर्ण कल्पना आहे.

:-) हा बहुदा तुमचा सर्वात कमी वादग्रस्त धागा आहे असे म्हणता येईल.

वाविप्र अशी लेखमाला होउन जाउ दे सर.

खास टिप्स ह्या अनाथ मुलांसाठी आहेत असे दिसते. उत्तम!

वारंवार बघणे टाळावे हे मात्र खरे असे वाटते. त्या वेळची दुसरी कुणी मैत्रीण/बहीण आवडलेली होती आणि तिलाच बघण्यासाठी हे सर्व पुन्हा बघितले जाते आहे की काय अशा शंकांनी अनेक दिवस तुमचे हाल होऊ शकतात! :O
(डिसक्लेमर : हा स्वानुभव नसून इतर काही ऐकीव माहितीवर आधारित सावधगिरीचा सल्ला आहे.)

चतुरंग

छान माहितीपुर्ण सल्ला दिल्याबद्दल धन्यवाद!

भाईकाकांनी लग्नाविषयी दिलेल्या ह्या सल्ल्याची आठवण झाली.
लग्न हे नवराबायकोच्या एकमेकाविषयी असणा-या संपूर्ण गैरसमजाच्या आधारावरच यशस्वी होत असते. आता माझेच उदाहरण देतो. मी अत्यंत अव्यवस्थित आहे, असा सुनीताचा लग्न झाल्या क्षणापासून आजतागायत गैरसमज आहे. लग्नाच्या रजिस्टरबुकात सही करायला मी खुर्चीवर बसलो, तो नेमका तिथे ठेवलेल्या रजिस्ट्रारच्या ह्यॅटवर. ही गोष्ट खरी आहे. पण मी त्याचा त्या ह्यॅटीवर बसण्यापूर्वीची तिची अवस्था आणि मी बसल्यानंतरची अवस्था यात मला तरी काहीच फरक दिसला नाही. एकदा कुणाच्या तरी चष्म्यावर बसलो होतो, तेव्हा मात्र बसण्यापूर्वीच्या
माझ्या लेंग्याच्या आणि काचा घूसू नयेत तिथे घुसल्यावर झालेल्या माझ्या अवस्थेच्या आठवणीने आजही नेमका याच ठिकाणी घाम फुटतो. पण ते जाऊ दे. सांगायची गोष्ट मी अव्यवस्थित असल्याचा सुनीताचा गैरसमज मी अजूनही टिकवून ठेवला आहे. यामुळे मी प्रवासातून परतताना माझा पायजमा, टॉवेल आणि साबणाची वडी या प्रवासात विसरून येण्याच्याच लायकीच्या वस्तू न विसरता विसरून येतो. मग सुनीताला वस्तू हरवल्याचा दु:खापेक्षा 'मी अव्यवस्थित आहे', या तिच्या मताला पुष्टी मिळाल्याचा भयंकर आनंद होतो.

--मधु मलुष्टे ज्यु. बी. ए.

>>>वाविप्र अशी लेखमाला होउन जाउ दे सर.

अगदीच हेच म्हणतो !

*******
सध्या आम्ही ... ह्यावर लिहतो आहोत !!!
गाणी-न्युज्-सॉफ्टवेयर-गेम्स ! सगळे एकाच जागी

चांगली शक्ती युक्तीची संवर्धक चर्चा चालु आहे. पाध्ये काय विडा कुटुन खायला गेले का?

--अवलिया

अवलियाची अनुदिनी

>>> ह्या सर्वाचा काहीही उपयोग झाला नाही तर ' नशिब लिखा है दंड तो कैसे खायेगा श्रीखंड' ह्या म्हणीला पत्करावे.
हम्म्म !
वाक्य आजुन चांगल लीवता आल आसतं

मिथुन काशिनाथ भोईर
(जल्ला सगला काय नावानच हाय)

वा, विप्र! :)

नंदनमराठी साहित्यविषयक अनुदिनी

प्रश्नः संतती नियमनाची चांगली साधने कोणती? गोळ्यांचा त्रास होतो हे खरे आहे का?
प्रश्नः लग्न झाल्यावर पहिले मुल केंव्हा.

पण प्रभूदेवा मला एक कळत नाही की लोक हे त्यांचे असले खाजगी आणि नाजूक प्रश्न नेमके तुम्हाला का विचारतात? तुमचा काय संबंध? :)

आपला,
(खाजगी आणि नाजूक) तात्या.

मी मिपावर नविन असताना चुकुन खव मधे माझा फोन जाहीर केला. कृपया त्याचा गैरफायदा घेउ नये ही नम्र विनंती.
सकाळी १० ते रात्री ९ हरकत नाही. त्या नंतर जरा ' खास प्रश्नांची' उत्तर देणे अवघड होते हो. आत्तापर्यंत 'अवेळी' फोनची संख्या १७.

=))

काय हे.. आम्हाला नाय दिसला नंबर.. नाय तर आम्ही बी फिरवला असताच की ;)

*******

वाटते खरडावे इतके की कंटाळा तुला यावा
वाचता वाचता एकाएकी तोल तुझा जावा
धुमसत संतापाने लाखोली तू मला वहावी
त्या शिव्यांची ती खरड मी
जणू स्मृतीचिन्हांपरी जपावी -