नवी रेशमी वीण..

कोंडलेल्या आवेगाला
बंधनं नको आता कसलीच
बनसोक्त बरस तू
चिंबं होऊन जाती मने आपलीच

व्याकरणाची बंधने झुगारून
लिहिली चारोळी
माझेच मन म्हणाले मला
तुला कसे सुचले ह्यावेळी

बरसलेल्या मेघाला पाहून
धरणी उद्गारली
त्याने स्वत: रिक्त होउन
झोळी माझी भरली.

तुझ्या भेटीसाठी मी
वाट तुडवू लागलो,
वाटच चालायला लागली
अन मी पहातच राहीलो.

हा आपला एक छोटासा प्रयत्न,बाकी आम्हाला कवितेच्या प्रांताची विशेष माहिती नाही...

(नवकवी) -इनोबा

पाऊस होऊन बरसावं म्हंटल
तर तु लाजुन उघडतेस छत्री
म्हणून म्हंटल ढगांना दूर व्हा....
बरसायचं आहे आज चांदणं होऊन रात्री

पावसाळा आला की मला
फक्त तू आठवतेस,
कारण ढग बनून डोळ्यामध्ये
तूच पाणी साठवतेस.

-इनोबा

धरती आणि पाऊस
यांचे निस्वार्थी प्रेम....
ती झेलते पाऊसाचा
प्रत्येक थेंब...

पाऊस पाहताना मला वाटलं
ढग ही रडत असेल,
स्वार्थी जगाला मात्र
त्याचे दुखः दिसत नसेल.

(ग्रेसची क्षमा मागून)

सुख मनास बिलगत नाही
अदमास कशाचा घ्यावा
पथ सर्व अन्य विसरुनिया
शोधतो दु:खांच्या गावा

नंदन
(मराठी साहित्यविषयक अनुदिनी
http://marathisahitya.blogspot.com/)

पडतो आहे तोच एक पाऊस
एक म्हणतो शोधतो दु:खांच्या गावा
दुसरा म्हणतो जिवलग बिलगावा
भारत म्हणतो शेत आणि शेतकरी जगावा

तुझ मला बिलगणं
मन उंच आभाळी उडणं
आता हे रोजचंच झालाय
अशी वेडी स्वप्न पडणं

स्वप्न आणी वास्तव
आहेत जसे दिवस-रात्र
गुंतवून तुम्हा-आम्हा
चालू ठेवतात जीवनचक्र

जीवन हेच स्वप्न
की जीवन हे वास्तव?
मिठीतील जीवन स्वप्न
अन मुठीतील वास्तव?!

वास्तवाची वीण उसवते
स्वप्नांचा अन दिसे किनारा
सुषुप्सेतली गोडस धुंदी
क्लांत जिवा देतसे निवारा

नंदन
(मराठी साहित्यविषयक अनुदिनी
http://marathisahitya.blogspot.com/)

स्वप्नास म्हटले मी एकदा
येशील का वास्तवात...
स्वप्न म्हणाले मी इथेच बरा
तू जळत रहा त्या विस्तवात.

मंडळी!

चालू द्या! जळ्ळं आम्हाला काव्यात्मक दोन ओळी लिहिता येत असतील तर शपथ! :)

तात्या.

काव्याच्या रम्य वसंतात
काव्य खुलू लागले
लेखणी झाली मुक्त
अन काव्य बोलू लागले

च्यामारी!चांगली कविता करतोय तर करू द्या की...राव,शेठ साहेब असली विशेषणं लावून डोकं पिकवू नका.

(कवितेचा बॉयफ्रेंड) -इनोबा

चारोळी फुल्टू आवडली.
आपला
कॉ.विकि

काही चारोल्या प्रेमवर पण लिहा.
आम्हाला वाचायला आवाडतिल

सागर राणे

खरच आम्हाला लिहिता आले असते तर कवितेचा महापुर आनला असता आज.

सागर राणे

फूल, काटे, किडे, झाड
प्रेम, चारोळ्या -- फुल्टूच यार
पडीक विणती शब्द येथे
महापुरी ओळी चार

[वरच्या पाच-सहा प्रतिसादांतले शब्द निवडून रचलेली ही असंबद्ध चारोळी :). कृपया हलकेच घ्यावी.]

नंदन
(मराठी साहित्यविषयक अनुदिनी
http://marathisahitya.blogspot.com/)

आणा भाका विसरुन
ती गेली खूप दूर...
हृदयात ठेवून आठवणी
अन नयनी महापूर...

नंद्या भन्नाट चारोळी रचलीस रे...

हि आपली अशीच...

प्राजूच्या नादाने 'इनोबा'
आता चारोळी रचू लागला...
अन हास्यात रंगलेला 'तो'
आता दूखः वेचु लागला...

-इनोबा

सुख वेचता वेचता
थोडे दु:खही वेचायचे असते...
अरे बाबा,
जीवन हे असेच जगायचे असते....

येथील कवींना आवाहन
चारोळी सारखा पाचोळी प्रकार यखांदा करुन पघा. अदुगर बी यकदा आम्ही ही संकल्पना मांडली होती. पन कोनी काय उचलून धरली नाही ब्वॉ.
संकल्पना- पहिल्या चारा ओळी लिहुन यकदम हवेत न्यायच, आन पाचवी ओळ लिहून दानकन जमिनीवर आदळायच. त्यो अर्जुनाचा दशांगुळे चालणारा रथ कंच्या तरी कारनान यकदम जमिनिवर आला अगदी तस्सा.
आपला
(प्रायोगिक)
प्रकाश घाटपांडे

प्रकाश घाटपांडे

चारोळी वाचून हसलो
लेखणी घेऊन बसलो
चार ओळी सुचेनात
चारोळीवाचून बसलो!

चतुरंग