चला . . कविता लिहू

मी पुढे जाऊ ?

जा...! शुभेच्छा. :)

थोडे शेंगदाणे, थोडे चणे,
चला...... बसून पाहू

बियर हाताशी, गुदगुल्या मनाशी
जमते का ? पिऊन पाहू.

-दिलीप बिरुटे
( शीघ्र कवी) :)

थोडा चक्का...थोडी साखर
उठा चला श्रीखंड करा पाहू...
आमची जैरात..
https://misalpav.com/node/52059

थोडे तांदूळ, थोडे गहू
थोडे उडीद, थोडे मुग
थोडे धणे ,थोडे चणे....
....................चला थोड्या
चकल्या पाडून पाहू

मस्तच

प्रतिभा गेली.

तांब्याही गेला.

-------------
लिल्या , पांडुब्बा , किच्चु तै , जिल्बुचा
आता हिते येत नै नै नै !

आगोबाही पाहात नाही . हन्त हन्त नलिंनी गज उज्जहार का काय ते म्हणतात.

कविता उत्तम, पण तांदूळ आणि गव्हाचा कवितेशी काय संबंध आहे हे कळाले नाही. बहुधा कवीला धान्यफराळ झाल्यावरच कविता सुचतात असे म्हणायचे आहे असे वाटते.

अरे अतृप्ता,
ही कविता वाचून 'ह्यांना' दोन गोष्टी आठवल्या:
१. "दुर्बोधता हे नवकाव्याचे व्यवच्छेदक लक्षण आहे" -- गंगाधर गाडगीळ.
२. "प्रयास हा प्रतिभेचा प्राणवायु आहे" -- स.तं. कुडचेडकर ('केतकी पिवळी पडली' चे ख्यातनाम लेखक)
-- तस्मात आपली प्रतिभा जिवंत ठेवण्यासाठी केलेला, काहीसा 'दुर्बोध' वाटणारा हा 'प्रयास' प्रशंसनीय आहे, असे 'ह्यांचे' म्हणणे.
-- ताईसाहेब फुर्सुंगीकर.

अहो कवी,

अशी हाणा की टीकाकारांची ***** बंद होईल.

ऑ चक्क इतक्या दिवसांनी कवी महाराजांनी काव्य प्रसवले.
ऍक्टिव्हधारी बुवा काडी टाकू का?