वि.सु : ही कविता माझा मित्र राजदीप जोशी ह्याची असुन त्याच्या वतीने व पुर्वपरवानगीने इथे मी प्रसिद्ध करत आहे.
असेच धडपडायचे..पुन्हा पुन्हा उठायचे,
मधेच डगमगायचे.. तरी उभे रहायचे !
व्यथेत गलबलायचे..पडायचे..रडायचे,
करुन अश्रु कोरडे, लढायचे लढायचे !
घाव घालता कुणी.. फुटायचे..तुटायचे,
असेच मोड-मोडता, जडायचे घडायचे !
कल्पनेच्या अंगणी..निमग्न रिमझिमायचे,
पहाट-पालवी सवे सजायचे.. फुलायचे !
ताम्र अग्रजेपरी..क्षितीज पेटवायचे,
[पण] चंद्रभान ठेवुनी निमूट मावळायचे !
हवे तिथे असायचे,नको तिथे नसायचे,
दुरांत रम्य जीवना, जगायचे जगायचे !
~राजदीप जोशी~
प्रतिक्रिया
27 Nov 2008 - 1:20 am | घाटावरचे भट
छान. तुमच्या मित्रवर्यांनाही बोलवा मिपावर. अजून अशा कविता येऊ देत.
27 Nov 2008 - 1:32 am | धनंजय
असेच म्हणतो.
27 Nov 2008 - 12:43 pm | राघव
असेच म्हणतो.
ताम्र अग्रजेपरी..क्षितीज पेटवायचे,
[पण] चंद्रभान ठेवुनी निमूट मावळायचे
वा वा..! बहोत खूब! सुंदर!
मुमुक्षु
27 Nov 2008 - 12:34 pm | आनंदयात्री
छान आहे कविता.