गारवा (देवद्वार छंद)

प्रथम धोंडोपंतांचे हर्दिक अभिनंदन! आपण छंदात्मक काव्यप्रकाराची अतिशय सहज शैलीत माहिती देण्याचा उपक्रम सुरु केला.
खर तर व्याकरण निमवालीच्या बाबतित आम्ही खुपच कच्चे. व्याकरणाच्या नियमात बसवून एखाद काव्य करण्यास सांगितल कि माझा पोपट होतो. परंतु ज्या तर्‍हेने आपण समजावून सांगितलत त्या मुळे आमच्या सरख्या नवोदितांची हिम्मत वाढली आहे.
मी माझी एक कविता स्पर्धे साठी देत आहे. ती नियमात बसते कि नाही (विषयाच्या द्रुष्टीने) त्या बद्दल मी जरा साशंक आहे. तरीही देत आहे . क्रुपया स्विकारावी.

गारवा

कोठून येइल
गारवा मनात
आग अंतरात
पेटीयली

पडे न पाउस
जीव कासाविस
नयनात आस
थेंब थेंब

पाउस रुसला
मध्येच थांबला
हतबल झाला
शेतकरी

नका म्हणू मला
शेतकरी राजा
त्यापरीस पाजा
विषांगुळी

हात असे माझा
पसरण्या साठी
दुसरा हो पोटी
ठेवियेला

पाठ पोट माझे
एकरूप झाले
जैसे प्रकटले
दैन्य ब्रम्ह

कर्ज डोक्यावरी
वाढियले भारी
आता फक्त वारी
यमलोकी

आवळला गळा
फासाचा हा दोर
नाही हुर हुर
जगण्याची

मरण सोडवे
मरण यातना
त्याचीच याचना
जिवे भावे

अखेरीस आला
गारवा देहात
मिटे झंजावात
क्षणमात्रे

लटकला झाडा
देहाचा सांगाडा
सखी हांबरडा
फोडतसे........!!!!!!!