माझ्याकडुन एक प्रयत्न
मन हे कातरं
होई संधिकाली
प्रेमाची सावली
हरवली ||
भुक ना तहान
होइ जीव वेडा
विरहाची पिडा
ह्रुदयात ||
तुझी आठवण
भान हरपते
मन ना लागते
कशातच ||
नित्याचि चाहुल
कानात साठते
गळा दाटवते
नित्यनेमे ||
लागे हुरहुर
आता नाही भेट
दाखव तु वाट
अंधारात ||
थांबले स्पंदन
उर हा फुटला
विरह दाटला
सर्वदुर ||
तेवतो प्रकाश
मंद गाभार्यात
पेटवुन ज्योत
समईची ||
सुंदर ते ध्यान
डोळे साठवती
मिळे मनःशांती
काही वेळ ||
पुन्हा दिनक्रम
पुन्हा संध्याकाळ
मिळे पाठबळ
नामासंगे ||
अवांतर : धोडोंपंताकडुन बरचं काही शिकायला मिळणार तरं :)
प्रतिक्रिया
10 Nov 2008 - 4:29 pm | विसोबा खेचर
सुंदर कविता..!
10 Nov 2008 - 5:27 pm | चेतन
धन्यवाद तात्या
तात्या कविता छंदशास्त्र प्रकारात कशी टाकतात ? हे सांगा ना
चेतन