विचार मंथन

१०० % सहमत ! अधुनिक तंत्रज्ञाना चं सरसकट स्विकारणं गेले काही दशक सुरु आहे ते अयोग्य आहे.
पण जुन्या तंत्रज्ञान पर त फिरणे अतिशय अवघड आहे. अभिजन लोकांकडून याला कडाडून विरोध होईल . त्यांच्या विरुद्ध जर बहुजन समर्थपणे उभे ठाकले तरच हे शक्य होईल. आणि एकंदरीत जागतिकीकरण आणि आपल्या देशाचे त्यावरील अवलंबित्व पहिले तर जवळ जवळ अशक्यच आहे.

जाणकार मिपाकरांच्या प्रतीक्षेत.

मशीन्स चा वापर कसा करायचा आणि न्याय कसा करायचा हे विचारवंतांनी आणि अभ्यासकांनी ठरवावे.

ज्यादिवशी हे विचारवंतांचे आणि अभ्यासकाचे कामपण मशीन्स करायला सुरुवात करतील तोपर्यंत काटा उलटा फिरणार नाही.
त्यानंतर आपण काय करायचे ही ठरवायची वेळच आपल्यावर येणार नाही. सो....टिल द डे वेंजॉय...

आपल्या बुद्धीमत्तेचा वापर करायचा तर त्यासाठी कोता (पक्षी : तंत्रज्ञानात जगाच्या मागे राहण्याचा, पक्षी, अविकसित राहण्याचा) विचार कशाला करायचा? दुसर्‍या महायुद्धात बेचिराख झालेल्या जपान व जर्मनीने असा विचार केला असता तर आजही ते देश अविकसितच राहिले असते, नाही का?

१. भारतात बुद्धिमत्ता व कल्पकतेची अजिबात कमी नाही... कमी आहे ती पात्रतेवर बेतलेल्या समान संधीची (मेरिट-बेस्ड इक्वल ऑपॉर्चुनिटी). अनेक भारतियांनी पाश्चिमात्य देशांत जाऊन, तिथल्या अधिक व समान संधी असलेल्या वातावरणात वाढलेल्या स्थानिक लोकांबरोबरच्या प्रतिस्पर्धेतही यशस्वी होऊन; तेथे शास्त्रिय, तांत्रिक आणि व्यवस्थापन क्षेत्रांतिल उच्च पदे मिळवून, हेच सिद्ध केले आहेच... नाही का?

२. याशिवाय, जे तंत्रज्ञान भारतात आणायला पाश्चिमात्य देशांनी बंदी घातली होती, ते आपण आपल्या बळावर विकसित करून त्यात जागतिक स्तरावर दबदबा निर्माण केला आहे. उदा : क्रायोजेनिक इंजिन्स (जी वापरून मिसाईल्स व अवकाशयाने बनवली जातात), सुपरकॉम्प्युटर्स (यात आपण जगात पहिले नसलो तरी, ते निर्यात करू लागलो आहे), (थोरियम बेस्ड आणि इतर) न्युक्लियर टेक्नॉलॉजी, इत्यादी.

३. भारतात मोठ्या प्रमाणत उपलब्ध असलेले, तरूण मानवी संसाधन उर्फ डेमोग्राफिक डिव्हिडंड, ही भारताची फार मोठी ताकद आहे. या गोष्टीची पाश्चिमात्य देशांत फार काळापासून चणचण आहे आणि म्हणूनच, पूर्वीपासूनच, त्या देशांमध्ये स्थलांतर करवून घेण्यासाठी अधिकृत सरकारी योजना राबविल्या जात आहेत. तीच चणचण आताशा चीनमध्येही जाणवू लागली आहे आणि म्हणूनच तेथे "एक जोडपे, एक मूल" हा कसोशीने पाळला जाणारा निर्बंध हळू हळू शिथिल करणे चालू आहे.

४. देशाचा विकास व्हावा आणि जगात त्याला मान असावा असे वाटत असलेल्या कोणत्याही देशाला तांत्रिकदृष्ट्या मागे राहणे परवडणारे नाही. किंबहुना, तसे राहिल्यास त्या देशाला अनेक प्रकारच्या (आर्थिक, राककिय, सामरिक, इ) दबावांना बळी पडून, एकप्रकारे, अवलंबित/गुलामी जिणे सहन करावे लागते... हे सत्य विसरून चालणार नाही.

तेव्हा... आपण आपली लोकसंख्या व बुद्धीमत्ता वापरून आणि त्यांचा उपयोग करणार्‍या अधिकाधिक संधी निर्माण करून, सर्वच बाबतीत, इतर जगापेक्षा जास्त चांगले शास्त्रिय ज्ञान व तंत्रज्ञान विकसित करावे आणि ते ज्ञान व त्यावर बेतलेली संसाधने अभिमानाने दुसर्‍या देशांना विकून/लायसेन्स करून, भारतात संपत्ती खेचून घ्यावी... आणि जागतिक स्तरावर भारताचा दबदबा निर्माण करावा... हे जास्त योग्य उद्दीष्ट होईल.

हे विचार मंथन अश्या नावाखाली लिहिलेले आहे

तुमचे सर्व धागे "विचार मंथन" याच नावानं का आहेत ?
त्या साठी इथं मिपावर "चर्चा, काथ्याकूट इ" असली वर्गीकरणं आहेतच की.

अश्या टिपिकल मर्यादित नावाला अतिशय कमी प्रतिसाद मिळतात हे लक्ष्यात घ्या.
अन "विचार मंथन" या मथळ्यात आणखी तपशील टाकलेत तर उत्तम होईल.

याच नावाने किंवा सुनिल या नावाला संबोधून प्रतिक्रिया द्यावी

इथं मिपाकर साहेब, गुरुजी, सर, भौ, गुर्जी, दादा, मास्तर इ नावं प्रेमानं संबोधून मान देतात.
खुप वेळा आद्याक्षरे देखील वापरात. उदा : मी, चौको. तुम्ही: सुभ
यात फार काही गैर नाही.
असो. आपला आग्रहानुसार सुनिल म्हणून संबोधण्यात येईल.

धन्यवाद !