माचू पिक्चू - भाग ४

भाग १...भाग २...भाग ३...भाग ४...भाग ५...भाग ६

दिवस ३
रात्रभर तुफान पाऊस पडला, पण त्यामुळे की काय, आज हवा खूप छान होती. थोडी वाऱ्याची झुळूक पण येत होती आणि ऊन पण चांगले होते (म्हणजे सनग्लासेस वापरावे लागले नाहीत). आज जरा उशीरा म्हणजे ७ वाजता निघालो.

आजचा प्रवास बऱ्यापैकी फ्लॅट + उताराचा होता (म्हणजे तुलनेत सोपा होता). त्यामुळे सगळेजण आरामात चालले होते. आज फक्त ५ तास चालायचे होते, पण आरामात, सगळीकडे बघत बघत गेलो त्यामुळे ६-६:३० तास लागले. १:३० वाजता कॅम्प साईटवर पोचलो आणि साधारण २ वाजता जेवायला बसलो.

असेच चालता चालता माझ्यापुढे चालणारी चिनी मुलगी अक्षरश: मरता मरता वाचली. ती वॉकिंग स्टिक न घेता उतरत होती. उतरताना अचानक दगडावरून तिचा पाय घसरला आणि उजवीकडे जवळपास १०,००० फुटाची खोल दरी होती त्यात ती घसरत पडू लागली. केवळ तिचे नशीब बलवत्तर म्हणून तिच्या जस्ट मागेच गाईड चालला होता त्याने हात देऊन कसे बसे तिला पकडले. हे अगदी हिंदी सिनेमासारखे वाटले तरी इतके फास्ट झाले की क्षणभर आम्हाला तिघांनाही काही कळले नाही. पण मग काय होतेय ते त्या मुलीला जाणवले तेव्हा तिचा चेहरा अक्षरश: पांढराफट्टक पडला आणि तिचे शरीर खरोखर थरथरत होते. शेवटी गाईडने तिला खाली बसवले, पाणी दिले, कुठले तरी औषध हातावर टाकून वास घ्यायला दिला, तेव्हा २-३ मिनिटांनी She was OK. कुणालाही मृत्यूच्या इतक्या जवळून जाताना मी आजपर्यंत बघितले न्हवते, पण खरं सांगतो, हे सर्व बघून मी पण बराच वेळ सुन्न झालो.शेवटी तिला माऊंटन साइडने चाल, दरीच्या बाजूने नको असे सांगून गाईडने कॅम्प साईटवर आणले. एक चांगले झाले की संध्याकाळी ती तिच्या मैत्रीणीबरोबर मस्त हसत-हसत गप्पा मारत होती. बहुधा सकाळचा प्रसंग विसरली ती.

फोटो: इंका लोक गवतापासून दोरखंड कसा बनवायचे, याचे प्रात्यक्षिक

फोटो: आता एका गुहेतून जायचा रस्ता येणार आहे, ज्यात अगदी वाकून जावे लागते.

फोटो: Phuyupata इथे ग्रुप फोटो. हा ट्रेलवरचा तिसरा पास (उंची १२,१०० फूट)

फोटो: अतिशय निसर्गरम्य परिसरात ट्रेलवर जाताना. रात्रभर पाऊस पडून गेल्याने आज हवा पण छान होती.

फोटो: अजून एका गुहेतून जाणारा रस्ता. इंका लोकांची खरंच कमाल आहे. किती कठीण परिस्थितीत त्यांनी मार्ग शोधून काढले आहेत ते बघून थक्क व्हायला होते.

फोटो: वाटेत अचानक लामा समोर आले.
फोटो: लामाचे पिल्लू

फोटो: Intipata येथील अजून १ इंका साईट

फोटो: इतका रम्य देखावा होता की तिथून उठावेसे वाटत न्हवते.

फोटो: टेरेस

फोटो: भयानक पायऱ्या

फोटो: नशीब की इथे वर चढायचे न्हवते तर खाली उतरायचे होते. नाही तर काही खरे नाही.

फोटो: ऑर्किड

फोटो: आता फक्त ही इंका साईट पार केली की जेवायला जायचे. भूक लागलीये ना?

फोटो: दुपारचे जेवण

आज जिथे दुपारचे जेवण होते, तिथेच रात्रीचा मुक्काम पण होता. जवळच विनेवायना winay wayna म्हणजे चिरतरुण (forever young) येथील इंका साईट होती. माचू पिक्चू ची छोटी प्रतिमाच आहे ही, आणि या दोन्ही जागांची स्पॅनिश लोकांकडून नासधूस झाली नाही, कारण नशीबाने त्यांना माचू पिक्चू आणि विनेवायना या दोन्ही जागा सापडल्या नाहीत.

फोटो: वायना पिक्चू (winay wayna) दरीत खालून वाहणारी उरूबाम्बा नदी वरून मस्त दिसते.

फोटो: शेवटचा भोजन समारंभ म्हणून शेफने खास केक बनवला. "Welcome to Machu Picchu"

आता उद्या भल्या पहाटे ३ वाजता उठायचे आहे, म्हणून ७-७:३० ला झोपायला गेलो.

(क्रमशः)

इथे टाकलेले फोटो आकाराने लहान आहेत. फोटोवर क्लिक केले तर मोठ्या आकारातले फोटो बघता येतील, जे अधिक सुस्पष्ट आहेत.