नितीन बनतो डॉक्टर ----- ( या काल्पनीक लेखातील घटनाकाळ हा १९८५च्या आसपासचा धरला आहे . )
आंबेवाडीतल्या आपल्या रुममधे आज सकाळी संजु , सोनाची दुक्कल टपकलेली पाहुन नितीन थोडा चकीतच झाला . या दोघांचेही चेहरे त्याला जरा उदासवाणे वाटले . पण लगेच स्व:ताला सावरुन त्याने हसत या बच्चे कंपनीचे स्वागत केले .
"अरे वा . अलभ्य लाभ . आज सकाळीच शेरलॉक होम्स आणी वॅटसन यांची जोडगोळी या पामराकडे कशी काय उगवली ? "
"आम्ही आलो आमच्या सर आर्थर कॉनन डाईलला भेटायला " संजुनेही त्याला किंचीत हसत टोला मारला . त्या तिघांनीही एकमेकांना पाडलेली ही टोपण नावे होती . संजु , सोना या दोघांनाही मनातुन आपल्याला होम्स आणी वॅटसन म्हणलेले आवडत असे . दोघांनीही नेहमीच्या सवयीनुसार रुममधल्या एकुलत्या एक कॉटवर बसकण मारली .
"बसुन घ्यावं स्कॉलर मंडळींनी . आणी हा गरीबाचा पाहुणचार गोड मानुन घ्यावा . " नितीनने थोड्याच वेळापुर्वी जवळच्या रॉयल बेकरीमधुन ताजे गरम पॅटीस आणले होते . ते एका डिशमधे काढुन त्याने या पोरांपुढे ठेवले . पॅटीस बघताच संजु , सोनाची कळी खुलली . दोघेही खाउचा समाचार घेण्यात मग्न झाली . आपले लाड करणारा , आपल्याला नेहमी शेरलॉक होम्स , ज्युल व्हर्न यांच्या आणी अशा अनेक सुरस , चमत्कारीक , साहसकथा सांगणारा नितीनदादा त्यांचा आवडता होता . कधी गप्पा मारायला , तर कधी दंगा करायला , कधी काही अभ्यासातली किंवा दुसरी कुठलीही शंका असेल तर हि मुले हक्काने आपल्या जवळच राहत असलेल्या या नितीनदादाकडे येत असत . या मुलांमुळे नितीनचाही वेळ चांगला जात असे .
"बोला मंडळी , आज कशी काय आमची आठवण झाली ? " मुलांचे खाणेपिणे आटोपताच नितीनने विचारले . पण यावर संजु , सोनाचे चेहरे परत गंभीर झाल्याचे त्याच्या लक्षात आले . दोघांनाही काय बोलावे ते सुचत नव्हते . तेव्हा मुलांना थोडे बोलते करण्यासाठी नितीनने परत विषय बदलुन विचारले .
"मग काय , तुमच्या वार्षीक परिक्षा संपल्या ना ? उन्हाळ्याची सुट्टी सुरु झाली असेल ना ?" दोन्ही मुलांनी नुसतीच होकारार्थी मान डोलावली .
"अरे वा .. आता काय नुसती मजा ..धमाल . बरोबर ना ? काय काय केलं आतापर्यंत सुट्टीमधे " नितीनने विचारले .
"मागच्याच आठवड्यापासुन स्विमिंग टँक जॉइन केला . या सुट्टीत आम्ही दोघंही पोहणं शिकणार आहोत . " सोनाने माहिती दिली .
"आणी पुढल्या आठवड्यात आम्ही शाळेतल्या ग्रुपबरोबर ट्रेकींगला जाणार आहोत ... नागफणी .. ड्युकस नोजला " संजुनेही माहितीमधे भर घातली .
" मस्तच प्लॅन आहे . " नितीन म्हणाला . या मुलांचे नक्की काय बिनसले आहे हे त्याला अजुनही समजत नव्हते . तरीही त्याने परत चिकाटीने विचारले .
"आणी काय , सुट्टीमधे पिक्चर वगैरे काय बघितले का नाही ? " या प्रश्नावर संजुने थोडेसे नाखुशीने उत्तर दिले .
"हो . कालच आम्ही प्लाझाला 'अमर अकबर अॅन्थनी ' बघितला . " दोन्ही मुलांनी तुटकपणे उत्तर दिले . त्यांचा चेहरा अजुनही पडलेलाच होता .
"अरे मग छान चाललीय की तुमची सुट्टी . 'अमर अकबर अॅन्थनी ' एकदम धमाल फिल्म आहे . मग तुमचे चेहरे असे का पडलेले ? काय घडलंय काय ? " शेवटी न राहवुन नितीनने चक्रावुन विचारलेच . कारण आता त्याचा धीर संपला होता . हा प्रश्न विचारल्यावर त्यालाही आता मोकळे वाटु लागले . तो या मुलांकडे बघत हलक्या आवाजात गुणगुणु लागला .
"होनीको अनहोनी कर दे , अनहोनीको होनी , एक जगह जब जमा हो तीनो , अमर .. अकबर .... अॅन्थनी.........."
संजु , सोनाने एक दोन मिनीटे एकमेकांकडे बघितले . शेवटी अडखळत संजु बोलला .
"पिक्चर तसा चांगला होता . पण एक सीन आम्हाला नाही आवडला . तो .. तो विनोद खन्ना ... अमिताभची पिटाई करतो . अमिताभची ....? हे कसं शक्य आहे ? "
आता कुठे नितीनच्या डोक्यात प्रकाश पडला . संजु हा एक नंबरचा अमिताभ बच्चनचा पंखा . शोलेमधे कर्दनकाळ गब्बरसिंग जेव्हा सगळ्या रामगढ गावाला बंदुकीच्या धाकावर बंदी बनवतो , तेव्हा धिटाईने पुढे येउन गब्बरच्या डोळ्यांत धुळ उडवुन बाजी पलटवणारा अमिताभ , दिवारमधे हप्तेबाज पीटर आणी त्याच्या गुंडांना त्यांच्याच गोडाउनमधे एकट्याने बुकलुन काढणारा अमिताभ , शक्तीमधे रस्त्यातल्या डबड्याला लाथ मारताना जणु मनात खदखदणारा राग दाखवणारा अमिताभ म्हणजे संजुचा जीव की प्राण . आपल्या मोठ्या भावाचे अमिताभ प्रेम पाहुन सोनाही तिला फारसे कळत नसले तरी अमिताभ फॅन बनली होती .
आणी असा हा सुपरमॅन , अँग्री यंग मॅन अमिताभ 'अमर अकबर अॅन्थनी ' मधे अगदीच एकतर्फी मार खातो . तेसुद्धा विनोद खन्ना कडुन . हे काही या मुलांना पटत नव्हते . त्यामुळे त्यांची कालच काही शत्रुपक्षातील / विनोद खन्ना पक्षातील मुलांशी बोलाचालीही झाली होती . खरं तर अमिताभची आणी विनोद खन्नाची झटापट "जमीर " , "खुन पसिना " , "हेराफेरी" या फिल्म्समधेही झाली होती . आणी प्रत्येक वेळेला अमिताभने विनोद खन्नाला तोडीस तोड उत्तर दिले होते . त्यामुळे संजु , सोनाची कॉलर ताठ होती . पण इथे .. छे ..इथे सगळाच मामला २ विरुद्ध १० असा धक्कादायक होता . आणी म्हणुनच संजु , सोनाचे तोंड उतरले होते .
शेवटी न राहवुन हि मुलं नितीनकडे आली होती . आपला नितीनदादा आपल्याला या दु:खातुन काही मार्ग दाखवेल अशी आशा त्यांना होती .
नितीनच्या हा सगळा प्रकार चटकन लक्षात आला . नितीन हा खरं तर अमिताभ इतकाच विनोद खन्नाचाही फॅन होता . "मेरे अपने"मधे जेव्हा शत्रुभैय्याचा खोडसाळ चैनो "शाम , पिस्तोल मेरे पास भी है . बडी किस्मत है तेरी कि वो अभी मेरे साथ नही ." अशी फुशारकी मारतो , तेव्हा आपली भेदक नजर रोखुन त्याला तितक्याच थंडपणे "आईंदा अपने पास रखना " असे उत्तर देणारा विनोद खन्ना , "इन्कार" मधे जीवाची बाजी लावुन गुन्हेगारांना शोधुन काढणारा तगडा विनोद खन्ना नितीनला आवडत असे . आपणही आता विनोद खन्नासारखीच बॉडी बनवायची असे त्याने ठरवलेही होते . पण हे या मुलांसमोर आत्ता बोलुन काही उपयोग नव्हता . नितीन हा काही कुणी डॉक्टर , कौन्सिलर नव्हता . पण आपण मुलांची समजुत काढली नाही तर निदान चार पाच दिवस तरी हि मुले अशीच उदास राहतील हे त्याने ओळखले .
शेवटी एक प्रयत्न करायचे त्याने ठरवले . मनातल्या मनात वाक्यांची जुळवा जुळव करत तो मुलांशी बोलु लागला .
"मला एक सांगा , 'अमर अकबर अॅन्थनी ' मधे विनोद खन्ना म्हणजेच अमर हा कोण आहे ? "
"इन्स्पेक्टर "
"आणी अमिताभ म्हणजे अॅन्थनी ... तो कोण आहे ? "
"अं...?" मुले जरा विचारात पडली . त्यांना नक्की ठरवता येईना .
" अॅन्थनी आहे इकडचे तिकडचे उद्योग करणारा , चोरीचे सोने लपवुन ठेवणारा म्हणजेच थोडक्यात एक गुन्हेगार . काय बरोबर ना ? "
"हो ..बरोबर.." मुलांनी गोंधळुन उत्तर दिले .
"मग मला सांगा , या अॅन्थनीला .. गुन्हेगाराला शिक्षा हि झाली पाहिजे का नको ? मग भले तो रोल अमिताभ करत असला तरीही ? खरे ना ? "
"हो .. शिक्षा झाली पाहिजे . " मुलांनी लगेच उत्तर दिले . त्यांच्या चेह-यावरचा ताण आता थोडा कमी होउ लागला होता .
"अरे मग त्या फाईट सीनमधे हेच दाखवले आहे . तेही विनोदी पद्धतीने . तुम्ही खरं तर तो सीन एन्जॉय करायला हवा होता . ते सोडुन हे काय भलतंच डोक्यांत पकडुन बसलात ."
"काहितरी चुकतं आहे हे समजत होतं . पण काय ते आता समजलं . आता परत एकदा हा पिक्चर बघायला पाहिजे . " संजु आता सैलावुन हसत हसत बोलला . आपला दादा हसतोय म्हणल्यावर सोनानेही हसत हसत मान डोलावली . दोघांचीही उदासी आता निघुन गेली होती . नितीनने मनातल्या मनात हुश्श केले .
"बरं झालं नितीनदादा आम्ही तुझ्याकडे आलो ते . आमचा मुड परत आला . सध्या प्लाझाला अमिताभच्या फिल्म्सचा रिपीट रन चालु आहे . आता आज आपण सगळे "शक्ती " बघायला जाउ ." संजुने उत्साहाने सुचवले . पण नितीन हे ऐकल्यावर परत थोडा विचारात पडला .
"नको रे बाबा . शक्तीमधे शेवटची १५ मिनीटे खुप रडकी आहेत . तुमचा हा मुड परत अपसेट होईल . " नितीनने शंका काढली .
"नाही होणार . नक्की . चल ना, खुप मजा येईल . " सोनाने आग्रह केला .
"आणी जरी आमचा मुड गेला तरी , आमची समजुत काढायला प्रसिद्ध डॉक्टर प्रोफेसर नितीन नुकलवार आमच्या सोबत आहेत की .." संजुने हसत उत्तर दिले .
आपले हे कौतुक ऐकुन नितीनला मनात गुदगुल्या होत होत्या . आपल्या नाकाखाली डॉक्टर आर्थर कॉनन डाईलसारख्या गलमिशा फुटल्याचा त्याला भास झाला . आणी तो त्या नसलेल्या मिशांतल्या मिशांत हसु लागला . तेवढ्यात संजु , सोनाचे लक्ष जवळच्या खुर्चीवर पडलेल्या बॉक्सिंग ग्लोव्हसकडे गेले .
"अरे वा .. बॉक्सिंग ग्लोव्हस ." म्हणत दोघेही तिकडे झेपावले . आपापल्या हातात एक एक ग्लोव्ह्स चढवु लागले .
"अरे ते बॉक्सिंग ग्लोव्हस मला मित्राने दिले आहेत प्रॅक्टीसला . पण अजुन पंचिंग बॉक्स मिळायची आहे . " नितीन त्यांना सांगत होता .
संजु , सोनाचे आता बॉक्सिंग ग्लोव्हस चढवुन झाले होते . त्यांचे हात आता पंच मारायला शिवशिवत होते . पंचिंग बॉक्स नाही म्हणल्यावर त्यांची नजर इकडे तिकडे भिरभिरत शेवटी नितीनवर स्थिरावली . त्यांच्या नजरेतला धोका नितीनने ओळखला . तो घाबरुन म्हणाला .
"संजु , सोना ... तुमचा बेत काय आहे ? स्वता:ला विनोद खन्ना समजुन माझी त्या अॅन्थनीसारखी धुलाई करण्याचा विचार आहे कि काय ? "
पण तो हे बोलेपर्यंत खुप उशीर झाला होता . हातातले बॉक्सिंग ग्लोव्हस परजवत , विकट हास्य करत संजु , सोनाची जोडगोळी त्याच्या दिशेने सरकु लागली होती .
------------------------------ समाप्त ---------------------------- काल्पनीक -------------------------------------------
-- या लेखातील संजु , सोना , नितीन नुकलवार , आंबेवाडी हि नावे प्रसिद्ध लेखक कै. भा . रा. भागवत यांच्या गाजलेल्या कथांतील विजु , मोना , बिपीन बुकलवार , फणसवाडी या आवडत्या नावांवरुन बेतलेली आहेत .
प्रतिक्रिया
26 Sep 2017 - 11:41 pm | संग्राम
छोटीशी कथा आवडली
अमर अकबर अँथनी आमचा पण आवडता सिनेमा अन विनोद खन्ना पण आवडलेला...
26 Sep 2017 - 11:54 pm | एस
हाहाहा! छान कथुकली आहे. आवडली. ती नावे वाचून अंदाज आला होता थोडासा. शेवटी ते वाचून आनंद झाला. भारा _/\_
27 Sep 2017 - 4:53 am | रुपी
हा हा.. मजेशीर कथा :)
27 Sep 2017 - 12:22 pm | दुर्गविहारी
;-) मस्तच लिहीली आहे तुम्ही कथा. त्या शाळकरी वयात भा.रा. भागवतांच्या पुस्तकांची पारायणे केली होती. फास्टर फेणे जीव कि प्राण ( सुमित राघवनला पाहिले कि अजुन त्याच आठवणी जाग्या होतात. खरेच बालपणासारखे रम्य काहीही नाही.
तुम्ही पुन्हा एकदा टाईम मशीनमधून तीच सफर घडवलीत. शतशः धन्यवाद. कॄपया पुन्हा एकदा अशीच एखादी कथा लिहा.
27 Sep 2017 - 7:36 pm | सिरुसेरि
@दुर्गविहारी - मी यापुर्वी मिपावर लिहिलेल्या अशाच एका फॅन फिक्शनची लिंक देत आहे . कदाचीत हि कथाही आपणास आवडेल . ( जाहिरात ) .
http://www.misalpav.com/node/34423 -- बंडयादादाची फेफे
27 Sep 2017 - 12:47 pm | विशुमित
छान आहे कथा. आवडली
27 Sep 2017 - 7:33 pm | सिरुसेरि
सर्वांचे धन्यवाद
27 Sep 2017 - 9:53 pm | पैसा
अशाच अजून कथा येऊ देत!
27 Apr 2021 - 10:58 am | सिरुसेरि
२७ एप्रिल या तारखेच्या निमित्ताने हा लेख वर काढत आहे .