सारे ओळखीचे डोळे पुसून गेले!
होते अनोळखी ते गाली हसुन गेले!
ज्यांनी दिला दिलासा ते लोकही असे की,
माझ्या व्यथाकथांचे पत्ते पिसुन गेले!
माझ्या पराभवाची चर्चा कुठे न झाली
घायाळ काळजाला विंचू डसून गेले!
डोळ्यात चाहत्यांच्या मी बांधल्या हवेल्या
कळले मला न केंव्हा घरटे बसुन गेले!
जे काल जाहले ते मी आठवू कशाला?
डोळ्यापुढे उद्याचे गाणे दिसून गेले!
सुरताल
प्रतिक्रिया
19 Oct 2008 - 12:13 am | ऋषिकेश
चांगला प्रयत्न..
फक्त
अथे एकदम अचानक विनाकारण आलेला आशावाद मात्र खटकला / बाकी कवितेच्या भुमिकेशी विसंगत वाटला
-('मिसळ'लेला) ऋषिकेश
19 Oct 2008 - 7:56 am | मनीषा
---आणि आशयपूर्ण कविता ..
सारे ओळखीचे डोळे पुसून गेले!
होते अनोळखी ते गाली हसुन गेले!
जे काल जाहले ते मी आठवू कशाला?
डोळ्यापुढे उद्याचे गाणे दिसून गेले! .... हे खासच !
19 Oct 2008 - 12:00 pm | मदनबाण
व्वा. कविता फार आवडली..
मदनबाण.....
"Hinduism Is Not a Religion,It Is a Way Of Life."
-- Swami Vivekananda
19 Oct 2008 - 1:08 pm | दत्ता काळे
ज्यांनी दिला दिलासा ते लोकही असे की,
माझ्या व्यथाकथांचे पत्ते पिसुन गेले!
- जीवघेण्या शब्दलाईनी.
20 Oct 2008 - 1:04 am | सुरताल
मनपुर्वक आभार!
दहा वर्षापुर्वी केलेली कविता.
मानवर आघात करणारे काहि तरी घडले होते त्यातुन सुचलेले काव्य.
आताशा असे काही सुचत नाहि.आणि सुचले तरी शब्दात उतरवणे कठीण झालय
सुरताल
31 Dec 2012 - 5:06 pm | सासुरवाडीकर
:( :-( :अरेरे:
31 Dec 2012 - 5:09 pm | मिसळलेला काव्यप्रेमी
आवडली.
पुलेशु