भेळ पुराण

आम्हाला वाटले होते पूर्ण महाराष्ट्रातील भेळ ह्या दैवी खाद्याचा आढावा घेतला जाईल. पण कसले काय राव, तुमचा महाराष्ट्र पुणे मुंबई सांगली कोल्हापुरातच आटोपला. नाशिकची चिवडा भेळ नाही का बाकी ग्रामीण पुणे जिल्ह्यातली तिखट भेळ पण नाही. इ ना चॉलबे दादा.

लेखन आवडले. अध्याय दुसरा कधी येणार?

मुरमुरे ,त्यात चुरलेल्या शेवपुरीच्या कडक पुऱ्या आणि बारीक शेव त्यावर लाल तिखट आणि खजुराची चटणी एव्हडेच घालून मुंबईची भेळ तयार होते ..

यात कांदा, उकडलेला बटाटा, कैरी, शेवसुद्धा असते हो. जुहू आणि चौपाटीच्या भेळेत टोमॅटो देखील घालतात. लसूण चटणी, पुदिना चटणी आणि मग खजूर चिंच चटणी असा प्रकार मस्त पातेल्यात एकत्र करून मग कागदाच्या द्रोणात टाकतात. त्यावर बारीक शेव आणि वाटल्यास गोड चटणी अजून. मस्त फ़ंडा आहे मुंबई भेळेचा!

Anyways तुमचं भेळ पुराण वाचून मात्र मजा आली

असे खुसखुशीत, चम चमीत लिखाण वाचून तोंडाला पाणी सुटले राव. अशा ठिकाणचे पत्ते द्या ना.

पण थोडक्यात आवरलंत. मटकी भेळ हा प्रकार कधी ऐकला नव्हता.

मटकी भेळ नुकतीच सरसला खाण्यात आली.
भेळ खावी ती मुंबईतच ;) प्रांतीय अभिमान खाण्यात चालतो!
राजाभाऊंच्या भेळेसाठी कोल्हापूरात शोधत शोधत जाऊन खाल्ली एकदाची ती भेळ. बात कुछ जमीं नहीं!

एका मुंबई भेळेच्या व्हेरियंटमधे दही रगडा आणि उकडलेला बटाटा असंही खाल्लंय.

सांगलीत फार पूर्वी संभा आणि टेक्सास ओली भेळ या दोन्ही प्रसिद्ध झाल्या होत्या.

शिवाजीनगर पुणे इथे झटका भेळ. ते वृद्ध गृहस्थ आता नसणार.

मुंबईत व्हीटीजवळ बझारगेटनजीक गोल्डन भेळ (विना कुरमुरे, फक्त फरसाण, पापडी, शेव आणि चटण्या, कांदा इ.) हीदेखील आवडायची.

तुम्ही कुठेही भेळ खा, कितीही चविष्ठ असली तरी त्याला आमच्या ऊसतोड कामगारांसोबत येना-या हॉटेलांमधल्या भेळीची चव काय येनार नाही,
चुरमुरा, शेव, चिंचेपासुन तयार केलेला तिखट-आंबट-गोडसर द्रव पदार्थ, मधुनच डोकावनारा चुकार खारा शेंगदाणा व त्यात मिसळलेला बारीक चिरलेला कांदा, या सर्व शुल्लक पदार्थांचं पातेल्यात पळीनं केलं जाणारं ते स्वर्गीय चविचं मिश्रण, वरुन टाकलेली थोडीशीच कोथींबीर, सोबत चवीला तळलेली मिर्ची........
त्या हॉटेलातल्या माशा, बनवनाराचे कळकटले कपडे या कशाचाच विचार न करता प्रत्येक जन मनापासुन या भेळीची वाट पाहतो ते तिथल्या ओरीजनल चविसाठी

१) रास्ता पेठेतली Interval
२) पुणे नगर रस्त्यावर आळंदी फाट्यावर सोमेश्वर मटकी भेळ
३) सासवड रस्त्यावर वडकीची मटकी भेळ
४) (ही खाल्ली नाही कधी, पण बरंच ऐकलंय) सातारा रस्त्यावर कात्रज घाटाच्या बरंचसं पुढे कैलास भेळ

पन बोला बे कोनी....

विसरलात. चिंच चटणी आणी हिरवी मिरची न घालता एक ट्रेड सिक्रेट असलेली चटणी घालून बनणारी ही भेळ बाकी ठिकाणी कुठे मिळत नाही. . किंचीत हळद घालून परतलेले चूरमुरे त्यावर कांदा कोथिंबीर टोमॅटो आणी ही स्पेशल चटणी आहाहा

यांची खारी वॅनिला केक. नव्या पेठेतील तृप्ती च सॅडविच. कन्ना चौकातील पाणीपुरी.

विले-पार्ले पूर्व, एम.जी. रोड येथे शर्मा भेळ, पार अमेरिकेहून आलेली माणसे पण एकदा तरी खाऊनच जातात. पण त्याची स्पेशालिटी: पाणीपुरी.