स्वप्नसुंदरी
हातात हिरव्या बांगड्यांचा
चुडा भरला होता,
तोच हात मेंदीने,
तेव्हा रंगला होता !
नथनीचा तुझा त्यावेळी
डौलच न्यारा होता,
गालावरील लालीचा
रंग लाजरा होता!
डोळ्यांमध्ये निरागसता
पराकोटीची जपलेली,
गोष्ट माझ्या प्रेमाची
तव ओठी लपलेली !
वाळवंटातही कोठेतरी
हिरवळ थोडी असावी
रखरखत्या या जीवनात माझ्या
सावली तुझी मिळावी !
अनिरुद्ध
प्रतिक्रिया
29 Sep 2008 - 6:17 pm | mina
बहोत खुब..अनिरुध्द्जी
मस्त कविता आहे आपली..
29 Sep 2008 - 6:22 pm | दत्ता काळे
गोष्ट माझ्या प्रेमाची
तव ओठी लपलेली !
- हे फारच छान