१०,००० पाऊले रोजची

रोज सलग 2 तास चालते पण मोजुन मापुन नाही. १०,०००पाउलापेक्षा जास्तच चालणे होते पण रात्री. १० मि.=१ कीमी पकडतात म्हणजे १२० मि म्हणजे कीती कीमी होतील बरे?? नशा लागते चालण्याची हे खरय पण पदयात्रेमुळे चालायची सवय लागली हे ही खरे

लेख आवडला. आता तुमची व्यसने आटोक्यात आली का? चालणे चांगलेच. पण त्यासोबत इतर व्यायाम पाहिजे असे डॉक्टर लोक म्हणतात. तेव्हा नुसते चालून इतका फायदा खरेच होतो, का त्यासोबत इतर खाणे पिणे यात काही बदल केले होते?

वजनात आणि जाडेपणात (विशेष तः पोटावरील चरबीत) लक्षणीय फरक पडतो काय? कुणाला सिद्धहस्त अनुभव असतील तर टंकावेत.

चालण्यात खंड पडलेला नाखु

चांगला उपक्रम.
व्यसने ताब्यात आली का ?

पाणी जात नसणं हि व्यसनाची पुढची स्टेप आहे आपल्यालाच समजत असतं. लगेच सुटत नसेल तरी थोडा कमी करा आणि तुमचा उपक्रम चालू ठेवा . शुभेच्छा . बाकी उपाय व्यनि करतो

तरुणपण गेलं वाया आता दुध पिऊन काय होणार? असो . व्यसनं सुटणं कठिण असतं पण ती मारक होणार नाहीत अशासाठी ज्वारीच्या कण्या- ताक दिवसातून एकदा जेवण म्हणून घ्या.थोडा पालेभाजीचा कच्चा पाला.कोणताही व्यायाम करण्याची गरज नाही. ओफिसला जाता येता दोन स्टॅाप अगोदरच उतरा आणि चालत जा.चालण्याचा अतिरेक करण्याची गरज नाही. आपली चूक कळणे हेच दुरुस्तीतले पहिले पाऊल.

हा बेस्ट व्यायाम.
माझा पोलार बँड पावले आणि किमी मोजतो. रोज एकदा ते पहायची सवय लागली की चैन पडत नाही. किमान १०,००० पावले झाल्याशिवाय. जितकी जास्त होतील तितका जास्त आनंद होतो आणी हुरुप वाढतो.
स्वाती

चला सुरु करा १०,००० पाऊले रोजची.

आणि बिन्धास्त स्मोक करा, दारू प्या...

असं नाही ना म्हणायचंय तुम्हाला? नसेल अशी आशा आहे. चालण्यापेक्षा आधी त्या दोन गोष्टी थांबवा असा मित्रत्वाचा सल्ला देईन. पापं करा आणि आठवड्याकाठी कन्फेस करा असलं धोरण घात करणारच. फक्त मानसिक समाधान होईल काही काळ.. हा! आता चाललो आता काही बाधणार नाही!... नो.
३०-४० अ डे... इज टू मच. एक वेळ ७५ मिली दारू ठीक म्हणायला लागेल. तीही वाईटच पण सिगारेटपेक्षा बरीच.

चालण्याने वजन कमी होते का?

चालणे हा करायला सोपा व्यायाम असला तरी तो सर्वोत्तम व्यायाम नाही.
आपण जर रोज एक तास चालणार असु, तर त्या एका तासात दुसरा काही व्यायाम करून अधिक फायदा मिळेल का? तर नकीच मिळेल. जर वजन कमी करणे (आणि त्याहीपेक्षा महत्वाचे जर फिटनेस वाढवायचा असेल) तर नुसत्या चालण्याने काहीही साध्य होणार नाही.

फिटनेस तीन महत्वाच्या गोष्टींवर अवलंबुन असतो :
स्ट्रेंथ, स्टॅमिना (Cardio वॅस्क्युलर फिटनेस) आणि फ्लेक्सीबिलिटी ....
नुसत्या चालण्यामुळे यातील कशातही सुधारणा होत नाही.
त्यामुळे आपल्या ध्येयानुसार व्यायामप्रकार ठरवणे अत्यंत आवश्यक आहे.

रोज २ क्वार्टर डाउन म्हणजे औघड वाटतय. मुक्तांगण गाठा राव.

१०००० पावले चालतोय यावर मनाचे समाधान करून घेऊ नका, व्यसने जेवढी लवकर लागतात तितकी ती शरीराची मनाची हानी करतात, लवकरात लवकर सगळी स्वतःहून व्यसने बंद करा अथवा मुक्तांगण गाठा. शुभेच्छा !!

निओ भाऊ प्राणी व्यसन करतात का?मग आपणही त्यांच्याकडून हे शिकायला पाहीजे , मी 96 पासून व्यसनमुक्त आहे.

पण पहिले सिगरेट बंद करा ...30 दिवसाला म्हणजे काही प्रमाण नाही पिण्याचं...अजून एक सांगतो ज्या दिवशी ठरवलं ड्रिंक नको असं तेव्हा आदल्या दिवशी अमूल कूल किंवा ताक किंवा ज्युस पण खूप थंड गार आणून ठेवा. तुम्हाला आवडेल ते पहिले 3 दिवस खूप अस्वस्थ वाटेल झोपून राहा किंवा उत्साह नाही असं वाटेल पण सारखं काही थंड पीत राहा . त्यात पण बाहेर येतंय कि काय असं वाटेल पण घाबरू नका तुम्ही जेव्हा वाटेल तेव्हा पीत राहा थंड काहीपण . 7 दिवसात बरं वाटेल. बाकी मनाचा निर्णय शेवटचा निर्णय

कोणतंही व्यसन एका क्षणात सुटतं,

माझा अनुभव असा आहे...
रात्रीच्या जेवणानंतर पायी चालण्या मुळे पंधरा दिवसांत बेल्ट वापरावा लागला...दुपारी जेवणाला सुट्‌टी. भात एकदम बंद केला होता

मला कामानिमित्त जयपुर ला जावं लागलं...दोन महीने तिथे मुक्काम होता.
टोंक फाटका जवळ हॉटल होतं...तिथून दीड ते दोन किलोमीटर वर आफिस होतं...हॉटेल मधे सामान सोडून पहिल्या दिवशी ऑटो नी आफिस ला गेलो...परततांना पायी आलो...
हॉटेलवालाल्या सांगितलं पहाटे साडे पाचला चहा हवा...बाकी काही नको...
चहा, नंतर फ्रेश होणं, तिथेच पेपर वाचणं...साडे आठ पर्यंत हैंडबैग घेऊन खाली...शेजारच्या हॉटलात एक कचौरी, आिण जिलबी...हा नाश्ता...तिथून पायीच आफिस गाठायचं...इतक्या सकाळी कुणीच येत नसे...सगळे आल्यावर चहा यायचा...दुपारी दोन वाजता आफिसच्या कैंटीन मधे एक प्लेट जे गरम असेल ते...
संध्याकाळी 4 ला पुन्हां चहा...
रात्री साधारण आठच्या सुमारास सुटी व्हायची...सुरवातीला काही दिवस टोंक फाटक जवळ असलेल्या हाॅटेलात जेवलो...समग्र जेवण...
एका आठवडयात लक्षात आलं की यार मी एकटा इतका खर्च परवडेल का खिशातूनच तर जातील ना...काही उरले तर कामी येतील...
मग काय विचारता...दहाव्या दिवसापासून आफिसच्या समाेर असलेल्या टपरीवजा हॉटेलात जेवायला सुरवात केली...
टेबलावर थाळी...वरण-भाजी आणि चुलीवरुन थेट थाळीत पडणाारी गरम-गरम पोळी...
छे...भाताची गरजच उरली नाही....पोटभरुन पोळया खाल्यावर तिथून हॉटेलपर्यंत पायी रपेट...मधेच एक रेलवे स्टेशन होतं...त्याच्या प्लेटफार्म वरुन चालत-चालत हाॅटेल गाठायचं...
शरीर इतकं थकून गेलेलं असायचं की पडताक्षणी झोप लागे...

इतकं पुराण या साठी सांगितलं की नुसत्या पोळया खाणं आणि नंतर पायी चालणं...या क्रियेनं इतका फरक पडला की पुढच्या पंधरा दिवसानंतर मला बेल्ट ध्यावा लागला...
त्या आधी मी बेल्ट वापरत नव्हतो...

दिवसाला ३६० ml , तरीच म्हणलं निओ साहेबांची सुरुवातीची मराठी अशी का डिंगडोंग होती.....
निओ साहेब हलकं घ्या अन व्यसनं सोडा.....

माझा अनुभव.

हाफीस घरापासून २ कीलोमीटरवर आहे. घर ते हाफीस जोरात चालत जातो. जेवणाची सुट्टी एक तासाची आहे. जेउन झाल्यावर अर्धातास हळू चालतो. परत हाफीस सुटल्यावर घरी जोरात चालत जातो.
घरी गेल्यावर थोडा आराम करुन जीममधे जातो ट्रेडमीलवर २० मीनीटे जोरात चालतो. १० डीप्स चे चार सेट रोज.
आठवड्यातून दोनदा १० बेंचप्रेसचे ४ सेट.
आठवड्यातून दोनदा बायसेप्सचे वीवीध व्यायाम, ट्रायसेप्सचे वीवीध व्यायाम
आठवड्यातून एकदा पायांचा व्यायाम
शुक्रवार, शनिवार आणि रविवार जोरात चालणे एक तास.

माझा उद्देश पोट कमी करणे हे होते. जीम इन्स्ट्रक्टर म्हणाला की नुसते पोट कमी करता येत नाही. संपूर्ण चरबी कमी करावी लागेल. वरील व्यायाम चार महीने चालू आहे. पँट लूज झाली, वजन थोडे कमी झाले. शरीर शेपमधे आल्यावर आत्मविश्वास खूपच वाढला. ज्यांनी मला वर्षाने पाहीले त्यांना मेकओवर झल्यासारखे वाटले.

जेवणात भात बंद. सकाळी एक मोठा कप दूध, दोन स्लाइस गरम करुन कींवा तीन अंडी उकडून. दुपारी तीन पोळ्या आणि भाजी. संध्याकाळी तीन पोळ्या भाजी. मधे भूक लागली तर एक अवॅकाडो/सफरचंद/केळं/द्राक्ष खातो.
मी घरी चहा पीत नाही. पाहूण्यांकडे गेल्यास पीतो. वेगळी साखर खात नाही. गोड खात नाही. कट्टा/पार्टी असल्यास हातचे राखून खातो.