प्रतिबिंब

तु खरी होतीस किंवा ते तुझे आभास होते
वा तुझे प्रतिबिंब तेथे वाहत्या पाण्यात होते
गेलो मी ज्या मागे असा वेड्यापरी रात्रंदिनी
स्वप्न माझे नभ होवुनी पैलतीरी जात होते

वा , वा !
छान कविता.. खास करुन शेवटच्या दोन ओळी !
मस्त मनातील विचार व्यक्त होत आहेत !

राज जैन
शुभ कर्मन ते कबहूं न डरो....!

फुलवा,

कविता छान आहे, पण वजन सांभाळायला हवे. जसे,

तु खरी होतीस किंवा ते तुझे आभास होते
वा तुझे प्रतिबिंब तेथे वाहत्या पाण्यात होते

हे मस्त !

गेलो मी ज्या मागे असा वेड्यापरी रात्रंदिनी
स्वप्न माझे नभ होवुनी पैलतीरी जात होते

इथे वजन खपते.

टाटटाटा टाटटाटा टाटटाटा टाटटाटा

हे पहिल्या दोन ओळींतून वजन दिसते. ते सर्वच ओळीत सांभाळायला हवे. (वृत्त हे वजनापेक्षाही अधिक टाईट, ते सांभाळण्यापेक्षा वजन सांभाळणे अधिक सोपे, म्हणून वजन लिहितोय.)

जात मी ज्याच्या दिशेने वेडसर रात्रंदिनी
स्वप्न हे आकाश माझे पैलतीरी जात होते

असे केले तर मूळ अर्थात बदल न करता, वजनात बसते.

वेदनेचा गाव माझा मी तिथे ही पोरका
सोबतीची भीक तेथे प्राण हे मागीत होते

जियो !!!! (ह्या ओळींमुळेच मला हा प्रतिसाद लिहावासा वाटला. अन्यथा मिसळपावावर येणार्‍या अधिकांश कवितांना मी इग्नोर्य समजतो.)

हासले हे जग मला नव्हतीस तु ही वेगळी
हास्य होवोनी कट्यारी चांदणे कापीत होते

पहिल्या ओळीतला "तु" दीर्घ" आणि दुसरी ओळ पूर्णच खपली आहे.

दुसरी ओळः

हास्य मोती त्या कट्यारी, चांदणे कापीत होते

अशी केली तर ?

पापण्यांच्या आड माझ्या सुर्य मी बन्दिस्त केला
साद तरि ही मनातुन चन्द्र-तारे देत होते

पुन्हा तेच !

सूर्य ही क्षुल्लक चूक. आणि दुसरी ओळ पुन्हा खपली.

साद तरि ही मानसातुन चंद्र तारे देत होते

हे कसे वाटते ?

फुलवा, तुझ्यात पोटेन्शियल आहे. अशा क्षुल्लक चुका टाळाव्यात.

(जालकवीसंमेलनासाठी एखादी कविता पाठव.)

पुलेशु.

-- वैद्य