तू गेलीस तेव्हा...

तू गेलीस आणि मीच मला शोधीत राहिलो..
सुकलेली तुटकी स्वप्ने कुरवाळीत राहिलो
अधरांवर उरली एक अधिरशी हूरहूर ओली
कावितेत तुझ्या मी आठवणी गुंफीत राहिलो..

तू गेलिस तेव्हा सांज जराशी ओली होती
नुकतीच पसरली प्रेमफुलांवर लाली होती
तू अश्रूसम पापणीतुनी ओघळून जाता
तो अश्रू ओला चोहिकडे शोधीत राहिलो..

गे स्मरती सखये सांजेच्या त्या वेड्या भेटी
अंतरात अजुनी सलती त्या स्मरणांच्या गाठी
बघ धून आळवीत नित्याची मी होवूनी कान्हा
राधा म्हणुनी तुजला गे हाकारीत राहिलो..

तू सर प्रेमाची चातक मी एकला अधिरसा
रोखून श्वास या इथे उभा मी सखे कधीचा
हा श्वास संपता खोल तुझ्या डोहात बुडावे
इतुकेच मागणे नित्य सखे मागीत राहिलो..

© अदिती शरद जोशी