तू मोज त्रिज्या,
पण फार आक्रसू नकोस परीघ
असं का बघते आहेस आश्चर्याने
फिरव की तुझा हात पटापट
तुझ्या वहीवर लिहून थांबू नकोस
नाहीतर मी राहीन घुटमळत
तुझ्यापाशी तो पर्यंत
माझ्याही वहीवर उमटत नाहीत
तुझी अक्षरे जो पर्यंत
चल लवकर मोज व्यास
दे उत्तर चटकन्
उशीर करू नकोस
फार वेळ नाही राहीलाय
कारण
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
गधडे, मी कंपासपेटी घरीच विसरलोय.
प्रतिक्रिया
17 Mar 2014 - 1:10 pm | कंजूस
कंपासपेटी विसरलेला आणि एक .
17 Mar 2014 - 1:15 pm | विजुभाऊ
अले व्वा चान चान
21 Mar 2014 - 10:06 pm | पैसा
तुमच्या या कविता शाळेच्या विश्वात परत नेतात.