पुणे आंतरराष्र्टीय पतंग महोत्सव

मागच्या शनिवारि २५ तरखेला पेपरमधे पतंग महोत्सवाची जहिरात पाहीली.तसा त्याचा आधिपासूनच गाजावाजा चालला होताच,त्यात मिपावर अहमदाबादच्या महोत्सवाचे वर्णन आणि फोटो पाहिल्यावर तर महोत्सव मुलांसाठी तरी पहायला हवा असे वाटले. मुख्य काम होते ते सुट्टीच्या दिवशी सकाळी बाहेर जाण्यासाठी नवर्याला राजी करणे.हो कारण रविवारी सकाळी९लापहिला खेळ होता ना!मग पेपर वाचताना हळुच त्याला महोत्सवाची तिकिट काढण्याबद्दल विचारले तरचक्क डोक 'हो' म्हणून हालल.पेपरात आणि मोबाइलमधे घातलेले डोके इतके सहज प्रतिसाद देत नाही म्हणून शंका आली.परत विचारुन खुंटा हलवून बळकट करावा काय?पण नकोच या नादात नकार आला तर खुंटच निसटायचा हातातून.पण नवर्याने बरोबर एकले असावे कानाने आणि मनानेही.कारण संध्याकाळी, उद्या जाउयात सकाळी असे सांगण्यात आले.
रविवारी नउ म्हणत म्हणत दहाला गाडी बालेवाडीच्या दिशेने निघाली.मुख्य प्रवेशव्दारापाशी हि मोठी रांग लागलेली गाड्यांची.शिवाय गाड्या परतही फिरत होत्या.नक्कीच उशीर झाल्याने प्रवेश बंद झाला असावा.पण प्रवेश मागच्या दाराने असल्याने हा गोंधळ.मग मर्गात तश्या पाट्या का नव्हत्या देवजाणे.आत गेल्यावर तर प्रचंद गर्दी.आधि गाडीसाठि जागा आणि मग मुख्य मैदानाकडे जायचे द्वार हे शोधणे आले.तिकीटे घेण्यासाठीहि भलीमोठी रांग,प्रवेशासाठी वेगळी रांग आणि परत जाणार्यांची घाइ.पुणेकर तसे उत्साहिच म्हणा.इथेतर बलबच्चे, आइबाबा,आजीआजोबांसकट सगळे उत्साहाने आलेले दिसले.मुलांची तर मान उंचावून पतंग दिसतायत का हे बघायची बाहेरुनच गडबड चालू झाली. रांग भराभर सरकत होती.पण बाहेर येणारेहि तेवढेच लोक्स.त्याचे कारण नंतर कळले.
मैदानात गेल्यावर मात्र खुप पतंग दिसू लागले.आधि मनसोक्त बघितले मग फोटो काढायची घाइ झाली.कारण एखादा पतंग मधेच उतरवुन दुसरा वर येइ.पतगाबरोबरच जोरदार गाणी,संगीत आणी डीजेचे सुत्रसंचालन जोरदार चालुहोते.तुडूंब गर्दितून जल्लोष उठत होता.शिवाय एकमागून एक अश्या चित्रपट तरकांचा प्रवेश हे दुसरे आकर्षण लोकांना होतेच.हे का होते देव जाणे.त्याशिवायही लोक आली असतीच की.
आकाशात मात्र सुंदर,वेगवेगळ्या आकाराचे पतंग विहरत होते.
त्यतलाच हा एक जेरीचा-

हा एक आकार

माशाचा हरंग खूप छान दिसत होता

हा भलामोठा व्हेल..

लांबशेपटिचा पतंग

हा पुणेवाला पतंग खास सिंगापुरहुन आला होता

छोटा भिम

झेप घेणारा मासा

वाघोबा

हा तर गाडीला बांधून ठेवला होता इतका जड

गरूड

रंगीत आकाश

एकाहुन एक पतंग होते.नवर्याला पास मिळाले होते(तरिच लगेच तयार झाला) त्यामुळे मैदनात जाउन पतंग उडवायचा आनंद मुलांना मिळाला.मज्जाच.एक मात्र जाणवले उन खुप असल्याने लोकांना उभे राहून वर बघणे त्रासाचे जात होते.कितिवेळ असे बघणार. त्यमुळे बाहेर जायला एवढी गर्दी हे आता कळले.बाहेर इतर दुकान होतीच.पण पतंगाबद्दल माहीति देणार काहि हव होत.
एकुणात पुणेकरांच्या नेहेमीच्या उत्साहाने आणि सुंदर पतंगानी मजा आली.