नोकरी विषयी माहिती पाहिजे

हम्म. नुसती दालन प्रत्येकाला.
राष्ट्रपती भवनात असेच कायतरी लै दालन आहेत म्हणे ;-)

योग्य मत.

+१११११११११११११११११११११११११११११.

पूर्ण सहमत. मराठी माणूस इतका संकुचित गेल्या चाळीसेक वर्षांतच झालाय. शेवटी लाँगटर्मला महाराष्ट्रात रहा पण तीनचार वर्षे बाहेर काढली तर नुकसान काही नाही उलट फायदाच आहे.

+१११११११११.

कुठेही जा. मजेत काम करा. आनंदात नि निरोगी रहा.

-सुरुवातीला आजचा दिवस काढायचा असं 'वन डे अ‍ॅट अ टाईम' केलेला प्यारे

अतिशय बरोबर ! अहो खुप सारे मराठी राह्तात बाहेर हि ! गुरगाव मदे किति दाख्वु ? मी स्वतहा ९ वर्शापासुन आहे इथे.

पैसा बोलतो… बाहेरच्या देशात पाठवला तर भारतातल्या चार पट पैसा मिळतो म्हणून तिथे त्रास सहन करायला काही वाटत नाही. म्हणजे निदान त्रास सहन करण्याला कारण तरी आहे. फक्त अनुभव म्हणून भारतात तरी दुसऱ्या प्रदेशात जाऊन राहणे काही फार आनंददायक नाही असे मला वाटते. मग पर्याय उपलब्ध असेल तर आपली सोय कशाला सोडावी. मी मैसूर व चेन्नईला राहून पहिले आहे, मजा नाही राव!!

अवांतर : आणि तुम्ही फक्त लोकेशन प्रेफ़ेरन्स मुळे रिजेक्ट करून अन्याय नाही का करत एखाद्या उमेदवारावर! (अर्थात तशी एचआर ची पॉलिसी किंवा सूचना असेल तर गोष्ट निराळी).

नाही जायचं ना?
नका ना जाऊ पाटील. का बांधून घालतंय का कोण 'जा'च नि जाच म्हणून?

इतके काही अवघड नाहीये. अनेक मराठी तर रहातात च आहेत पण मराठीं पेक्षा गुजराथी, पंजाबी, बिहारी, दिल्ली वाले खुप रहातात. त्यांना कसे जमते?

अनुभव १: हैदराबाद, चेन्नई ठिकाणाची भाषा कळत नाही. त्यामुळे तेथील लोक जर एखाद सिक्रेट (जेव्हा आपल्या बद्दल असेल) ते कळत नाही.

हा तुमचा problem आहे. आधी लोक तुमचा बद्दल काहीतरी सिक्रेट बोलत असतील किंवा वाईट बोलत असतील हा तुमच्या मनाचा ग्रह आहे. त्याच्यावर तुम्ही काम केले पाहीजे.

अनुभव २. अर्ध्या लोकन्ना तर एन्ग्लिश पण नीट येत नाही.

तुम्ही जर कंपनीत काम करत असाल तर सर्व लोकांना कामापुरते इंग्लीश येत च असणार. रस्त्यावरच्या प्रत्येक माणसाला इंग्लिश कसे येत असेल? मग तुम्ही germany मधे जाउन कसे काम करणार?

फक्त आणि फक्त तान्दळचे पदार्थ खावे लागतात्(नाईलाजाने).

वर उल्लेख केलेली लाखो माणसे रहात आहेत, तुम्हाला काय प्रोब्लेम. हल्ली वडगाव बुद्रुक ला सुद्धा सर्व मिळते. हैद्राबाद, चेन्नई चा तर प्रश्न च नाही.

मला वाटते, तुम्हाला स्वताला बदलायची गरज आहे.

१ व २. हैदराबादेस तरी भाषेचा प्रॉब्लेम नसतो. चेन्नैबद्दल सहमत. पण भाषा शिकणे काही अवघड नाही. आणि मी हे वैयक्तिक मत म्हणूनच सांगत नाहीये. माझे लै मित्र आहेत ज्यांना भाषा विषयात वट्ट इंट्रेस नसून अन मातृभाषा नसूनही तेलुगु, बंगाली, कन्नड, इ. शिकलेत अन तेसुद्धा मजेमजेत वर्षभरात. त्यामुळे हा मुद्दा होऊच शकत नाही. बाकी सोडा, तंजावुरसारख्या ठिकाणी तमिळचा त न शिकताही चार वर्षे राहिलेला माझा बिहारी मित्र आहे. काय जास्त अडत नाही म्हटला.

३. तेवढे अ‍ॅडजस्ट करता येत नसेल तर कसं हो चालायचं, मी स्वतः बंगालमध्ये होतो दोन वर्षे अन बंगळुरात चारेक म्हयने. तांदळाचे पदार्थ अ‍ॅडजस्ट करणे सोप्पे आहे. बंगाली जेवण मात्र हॉरिबल असायचे-किमान राहायचो तिथले. पण तरी मार्ग होतेच. इतकेही काही अडत नाही.

अन शेवटी असं आहे, आपलं गाव सोडायचंच नसेल तर पुण्याच्या तुलनेत मुंबैमध्ये (किंवा उल्टं) कसं कायकाय नस्तं वगैरे सांगणारेही लै असतात. त्यामुळे असोच. :D

आहो, या सगळ्या गोष्टींकडे सकारात्मक नजरेने पहा.
ईतर ठीकाणी गेल्यावर निरनिराळ्या स्वभावाच्या लोकांशी भेती होतात.
इतर. ठीकाणी , नवे खाद्यपदार्थ कुठे मिळतात ते शोधा. आणि लोक कय बोलतात तुमच्याबद्दल त्याचा विचार त्य्यांना करु दे कि. तुम्ही तो विचार करुन तुमच्या आयुष्यात येणार्‍या संधी का नाकारताय?
बाहेरच्या प्रदेशात गेल्यामुळे नविन लोकंना भेतल्यामुळे तुमचे आयुष्य अनुभवसंपन्न होइल.
चाकोरी सोडा हो.

गुरगाव सारख्या ठिकाणी काय अनुभव आले हो ? जे आम्हाला आले नाय अजुन ?

फक्त आणि फक्त तान्दळचे पदार्थ खावे लागतात्(नाईलाजाने).

मी राहीलोय ना चेन्नई मध्ये काही वर्षे. बाकी तुम्हाला अमेरिकेत रहायला जमते ना? मग चेन्नई का नाही? तिथे पण अ‍ॅडजस्टमेंट करावी लागते. इथे पण. अमेरिकेत किती वेळा बाहेर जाऊन पोळीभाजी खाऊ शकता? बाकी मी तुम्हाला चेन्नई मधली हॉटेल्स दाखवतो जिथे पोळी भाजी / रोटी सुद्धा मिळते. मी चेन्नइ मध्ये असताना एक मंत्र जपायचो. "भात हा जगातला सर्वात चविष्ट पदार्थ आहे". पहा वापरून फायदा होतो की नाही.

त्यामुळे तेथील लोक जर एखाद सिक्रेट (जेव्हा आपल्या बद्दल असेल) ते कळत नाही.

लोक तुमच्या बद्दल शिक्रेट बोलतात? आणि तुम्हाला ते काय बोलतात ते कळत नाही पण ते शिक्रेट आहे हे कळतं?

अर्ध्या लोकन्ना तर एन्ग्लिश पण नीट येत नाही.

महाराष्ट्रात येतं का अर्ध्या लोकांना इंग्लिश? मग तामिळ लोक रहातात का तिथेच यांना येत नाही म्हणून? का नाही तुम्ही तामीळ शिकत? पोडा..

मग तुम्हिच सान्गा चेन्नई, हैदराबाद च्या ठिकाणी रहायला कस जमेल.

सावरकर अंदमान सारख्या ठिकाणी वर्षोनवर्ष राहिले होते. डॉक्टर कोटणीस चीन मध्ये खडतर परिस्थितीत, फक्त कच्च्या भाज्या खाऊन रोग्यांची सेवा करत होते. आपले जवान -३० डिग्री तपमानाला सियाचीन ला ड्युटी करतात. तुम्हाला चेन्नई, हैदराबाद जमत नाही?

मी २००६ पासून हैदराबाद , चेन्नई , अणि बंगलोर मध्ये कामाकरता राहत /फिरत आहे.हैदराबादेत भाषेचा मुळीच प्रश्न आला नाही , उलट हिंदी भाषेमुळे काम करणं सोपं झालं.ज्यांना इंग्लिश येत नाही , त्यांना हिंदी तर नक्कीच येतं.
चेन्नैत सुध्दा भाषेचा फारसा प्रश्न आला नाही