उत्सव -शतशब्द कथा

मृत स्त्रीची ओटी कशी काय भरतात - असा प्रश्न मनात आला. ती बहुधा प्रतिकात्मक असावी.
प्रयत्न चांगला आहे.

अवांतर: सगळ्या शतशब्दकथांमध्ये 'शेवटच्या ओळीत रहस्यभेद' असा पायंडा तर पडत नाही चाललाय ना अशी एक शंका. हे मत केवळ तुमच्या कथेबद्दल नसून आजवर प्रसिद्ध झालेल्या शतशब्दकथा वाचून झालेले साधारण मत आहे - चुकीचेही असू शकते :-)

***

सुंदर ! शेवट छान साधलाय !

"...शांतपणे आपल्या सौभाग्य कपाळी मिरवत..." याऐवजी तुम्हाला "...शांतपणे आपल्या कपाळी सौभाग्य मिरवत..." असं म्हणायचं आहे असं वाटलं.

कधि काय कस का वगैरे वगैरे वगैरे अन वगैरे...

दाहक लिखाण.
शंभर शब्दात खुपच मोठा परिणाम साधलाय.

भयंकर आहे. पण जग हे असंच असतं.

मोजक्या शब्दात बोचरं सत्य.. विदारक, करुण आणि अगतिक, आपण सारे कसे समाजव्यवस्थेचे बळी आहोत हे क्षणात दाखवून देणारं.. असं लेखन ठळक आणि पुन्हा पुन्हा छापून आलं पाहिजे हे खरचं! जाणिवा जिवंत ठेवायला मदत केल्याबद्दल धन्यवाद तथास्तु...

टोचलं.

दुर्दैवानं ज्या समाजामध्ये विधवा स्त्रीला जेव्हा माणसांची सगळ्यात जास्त गरज असते तेव्हा वाळीत टाकल्यासारखा अनुभव येतो त्या समाजात असं मरण 'उत्सव' ठरलं नाही तरच नवल.

कथा 'आवडली' असं तरी कसं म्हणू? पण परिणाम साधला हे नक्की.

उत्तखनन करताना हि कथा सापडली.
शंभर शब्दात दाहक लिखाण.
एकुणच शतशब्दकथा प्रकार फक्त इथे चांगला रुळलाय.

मस्तच..

सुड ने काढलेले चित्र आठवले.

कथा पुन्हा वर आणावीशी वाटली

जेपी कथा खूप परिणामकारक आहे. खूप दुर्दैवी आहेत असले समज अजून प्रचलित असणे. धक्कातंत्र चांगलं जमलंय.

अहेवपणी मरण . च्या आयला . कुणाचं तरी 'अजब सोहळा ' नावचं १ भारी गाणं आहे . माहित आहे का कुणाला ?

विदारक