व्हतास सारथी म्हणोनी

व्हतास सारथी म्हणोनी....

व्हतास सारथी म्हणोनी , माझ्या दारीया फुलेली ,येलं जाई-जुई भारी,
तुळशीला अंगणात कशी आलीया उभारी,
रंग रांगोळीचा ठसा दिसं उठूनं पुढल्यादारी,,
पिक जोमानं वाढलं , कस नाचतं शिवारी

देवा जाई-जुई वानी , येल बहरुदे संसार,
तुळशीच्या सत्वापरी , मी लाभूदे या घरी,
रंग रंगात दिसूदे रं , मज पती श्रीहरि
नशीबाच्या शिवारात , दे रं पुण्याईच्या सरी

मज ठाऊक नाही देवा, तुझी भक्ती तूच करशी
आम्ही लेकरं तुझी रं , किती पोटं तूच भरशी..
मी लावते दिवा जरी , सुर्य तेजाच तुझ रुपं
संसाराला हात तुझा , निर्गुण ब्रम्ह तु स्वरुप ,

मज आसक्ती नको रं, खेळ सारा हा कर्तव्याचा
ओंजळीत दे रं वसा , तुझ्या निष्काम कर्माचा
शेवटला तू ये रं देवा , माझी पालखी न्ह्यायाला,
पाठी सारुन द्वेत सार , कुशीत घेरं निजायला

म्या माझीच न उरले. गेले तुझ्यात विरुनी.....
केला प्रवास म्या इथवर , व्हतास सारथी म्हणोनी..
व्हतास सारथी म्हणोनी........

धन्यवाद , ( शुची ताई , मन , ज्योती ताई , गणेशा ! ) :)