मराठी सन्केत स्थळे

सर्वप्रथम प्रतिसाद दिलेल्या सर्वाना मनापासुन धन्यवाद . शनिवारचा कार्यक्रम झाला पण मनासारखा नाही. कार्यक्रम ठरवताना Wimbeldon Ladies Final चा विसर पडला होता. त्यात सकाळपासून वेधशाळेकडून जोरदार पावसाची शक्यता वर्तवली जात होती आणि जणू काही हे कमी म्हणून मंडळाच्या जवळच्या रस्त्यावर एक गंभीर अपघात होऊन वाहतूक ठप्प झाली होती. १०-१५ मिनिटाच्या प्रवासास तासाच्या वर! परिणाम :: फारच कमी हजेरी.
आता गप्पांबद्दल:
श्रीरंग _ जोशी : कार्यक्रम लंडन मध्ये होता आणि बरीच प्रसिद्धी दिलेली होती.
आपण दिलेल्या दुव्याबरोबर इतर काही घालून एक यादी बनवली व ती सर्वाना दिली. तुमचे इतर विचारही विचार करावयास लावणारे आहेत. सर्व संस्थळे अजून बघावयास वेळ झाला नाही पण लवकरच बघेन.
प्रा. डॉ. बिरूटे: आपल्या प्रतिसादाबद्दल काय लिहू? वरील प्रतिसादात सर्व आलेच आहे. मनापासून आभारी आहे. आपल्या प्रतिसादाच्या प्रती लोकांना तर दिल्याच पण संपूर्ण प्रतिसाद सभेपुढे वाचला.
सविस्तरपणे परत कधीतरी लिहीन पण असाच लोभ ठेवा.
आता ह्या आमच्या उपक्रमाविषयी: लंडनचे मंडळ नेहमीच काही न काही कार्यक्रम अनेक वर्षे करत आहे पण बहुतेक सर्व करमणुकीचे. अनेक वर्षापुर्वी पुण्यात majestic गप्पा ऐकल्या आणि असेच काहीतरी करावे असे सुचविले. नेहमीप्रमाणे 'तुम्ही सुचविले तुम्हीच करा' असे झाले- आणि गेले १०-१५ वर्षे जमेल तेव्हा हा कार्यक्रम होतो. मलाच हौस ( किवा दुसरा शब्द वापरला तरी चालेल...) म्हणून आतापार्यंत ७/८ कार्यक्रम झालेत. काही वेळा मान्यवर अतिथी होते तर बरेच वेळा स्थानिक. सर्वसाधारण हजेरी ५० च्या आसपास. पु लं च्या पहिल्या स्मरणदिनी जवळ जवळपास१५०/२०० लोक हजार होते. तो एक संस्मरणीय कार्यक्रम झाला होता.
हेतू हा की साहित्याबद्दल आवड असणार्या लोकांनी एकत्र येऊन विचारांची देवाण- घेवाण करावी. त्याप्रमाणे ह्यावेळेसही काही वाचकांनी त्यांना आवडलेल्या काही साहित्यकृती वाचून दाखवल्या. नंतर नवीन प्रकाशित झालेल्या काही मराठी पुस्तकांच्या ओळखी करून देण्यात आल्या. त्यात , परचुरे प्रकाशनाची दोन पु लं वरची पुस्तके, सौ.माधुरी सप्रे ह्यांचे 'कर्ण' महापुरुष की खलपुरूष?, वैशाली करमरकर ह्यांचे संसकृतीरंग ह्यांचा समावेश होता. केवल पैगणकर ह्या एका सभासादाचे दोन इंग्लिश काव्यसंग्रह येथे प्रकाशित झाले आहेत ते स्वत: हजर होते.त्यांची ओळख करून दिल्यावर दोन कवितांचे वाचन झाले. पु लं च्या परचुरे प्रकाशित 'जीवन त्यांना कळले हो ' ह्या पुस्तकात माझा एक लेख आहे तोही मी वाचून दाखवला.
शेवटी सभा ई साहित्याकडे वळली. वेणू ह्यांच्या ‘एक पत्रकथा’ ह्या कथेबद्दल लोकाना कळविले होते पण अनेकांना ती बघता आली नव्हती म्हणून तिचा थोडक्यात परिचय ( शेवट न सांगता) करून दीला त्यावर अर्थातच जास्त चर्चा झाली नाही पण त्याच्या काही प्रती सभासद घेऊन गेले व मी फोन येण्याची वाट पहात आहे. एक गोष्ट लक्षात आली ती म्हणजे ई साहित्य आणि मराठी संस्थळे ह्या बद्दल फारशी माहिती लोकांना दिडली नाही. त्यामुळे त्यावर चर्चा झाली. शेवटी सभा ई साहित्याकडे वळली. वेणू ह्यांच्या ‘एक पत्रकथा’ ह्या कथेबद्दल लोकाना कळविले होते पण अनेकांना ती बघता आली नव्हती म्हणून तिचा थोडक्यात परिचय ( शेवट न सांगता) करून दीला त्यावर अर्थातच जास्त चर्चा झाली नाही पण त्याच्या काही प्रती सभासद घेऊन गेले व मी फोन येण्याची वाट पहात आहे. एक गोष्ट लक्षात आली ती म्हणजे ई साहित्य आणि मराठी संस्थळे ह्या बद्दल फारशी माहिती लोकांना दिडली नाही. त्यामुळे त्यावर चर्चा झाली. शेवटी सभा ई साहित्याकडे वळली. वेणू ह्यांच्या 'एक पत्रकथा' ह्या कथेबद्दल लोकाना कळविले होते पण अनेकांना ती बघता आली नव्हती म्हणून तिचा थोडक्यात परिचय ( शेवट न सांगता) करून दीला त्यावर अर्थातच जास्त चर्चा झाली नाही पण त्याच्या काही प्रती सभासद घेऊन गेले व मी फोन येण्याची वाट पहात आहे. एक गोष्ट लक्षात आली ती म्हणजे ई साहित्य आणि मराठी संस्थळे ह्या बद्दल फारशी माहिती लोकांना दिसली नाही. त्यामुळे त्यावर चर्चा झाली.
प्रा. बिरूटे ह्यांच्या प्रतिसादातील ‘साहित्य मंडळ’ हा शब्द/ संकल्पना सर्वांना आवडली व ह्या गप्पांचे रुपांतर साहित्य मंडळात होण्याची शक्यता आहे!!!!!
खूप खूप लिहिण्यासारखे आहे आहे- परत केंव्हा तरी!
By the way- अन्या_ दातार-- मला ऑलिंपिकमध्ये फारच कमी स्वारस्य आहे त्यामुळे मी लिहिले तरी ते वर्तमानपत्रातील वाचूनच लिहीणार.! क्षमस्व! मी वयाने जरी मोठा असलो तरी घरातले / मित्र वगैरे मला काका च म्हणतात. फक्त माझी नातवंडेच ‘आजोबा ‘ म्हणतात. ते एक खास नातेसंबंध दाखवणारे गोड संभोधन आहे-
असो- परत एकदा धन्यवाद.

.