म. टा. मधे सुरु झालेले नवीन सदर , सेक्स न्यूज : नवं सेग्मेंट

मिपा करांच्या वेळेचा अपव्यय होईल अशा लिंक्स कृपया नकोत.

(असले तथाकथित 'शैक्षणिक' साहित्य आजकाल ढिगाने उपलब्ध आहे, ज्यांना जरुर आहे ते शोधून वाचतात! त्यासाठी मिपाचे माध्यम नको असे वाटते. ;) )
चतुरंग

"१५-२० वर्षांपूर्वीच्या भारताची प्रतिमा मनात घेऊन जर भारतात आलास (वो भारत देश है मेरा, वगैरे गाणं म्हणत..) तर तुझी सदमा मधील कमल हसनच्या शेवटासारखी अवस्था होईल...!" असा एकदा आजच्या तरूणाईतील (<२५ वर्षे) व्यक्तीचा, कालच्या तरूणाईतील व्यक्तीशी झालेला संवाद सांगीतला गेला होता.

आता ज्या पद्धतीत असले सदर हे "मेन स्ट्रींम" वर्तमानपत्रात चालू झाले आहे ते पहाता, (जर कोणी गोड गैरसमजूतीत असेल तर) सदमा मिळण्यासाठी भारतात जाण्याची गरज नाही - फक्त ऑनलाईन जा...:-)

या लैंगिक शिक्षणात काही गैर आहे असे नाही. पण केवळ लोकशिक्षण हा सदहेतु या मागे नक्की नाही. अर्थकारण हे त्यामागचे खरे कारण आहे. "ब्रह्मचर्य हेच जीवन वीर्यनाश हाच मृत्यु " या पेक्षा हे केव्हाही बरे.
लपले त्यावरी टपले सारे ओळखीचे चोर गं !
प्रकाश घाटपांडे

वर घाटपांड्यानी म्हण्टल्याप्रमाणे अशा विभागांमधे अर्थकारण आहे हे नक्की. परंतु अशी बाजारपेठ निर्माण होण्यामागे अर्थातच सामाजिक घडामोडी असतातच.

शहरीकरणाच्या प्रक्रियेने पकडलेला वेग हे कारण दिसतेच आहे. मला नक्की आकडेवारी सांगता येत नाही ; पण आजच्या घडीला लोकसंख्येच्या पिरॅमिड्मधे तरुण लोकांचे प्राबल्य असणे याचाही संबंध येतोच. तरुण लोकांसाठीचे "मार्केट" भारतीय उपखंडात अतिशय मोठे असल्याचे चित्र आहे.

विभागातल्या लिखाणावर वरवरून नजर फिरवली तर त्यातील उथळपणा जाणवतोच. काहीकाही मथळे सरळसरळ "प्रव्हॉकेटीव" (मराठी शब्द ?) वाटतात. पण काहीकाही बातम्या/लेख नक्कीच माहितीपूर्ण , उद्बोधक आहेत. "मल्टिप्लेक्स, मॉल्स, पबमध्ये कंडोम मशिन " , "कन्डोमचं चुकलेलं समीकरण" , "भारतीय देहव्यापाराचा अमेरिका सर्वात मोठा ग्राहक" यासारखे लेख समस्याना स्पर्श करणारे आहेत. रंजनातून प्रबोधन , आणि खपाची वाढ अशा मिश्र उद्दिष्टांचे या सदरातून दर्शन होते आहे. सर्व पत्रकारिताच जिथे चुकीच्या अर्थाने आंग्लाळलेली , उथळ झालेली आहे तिथे हा विभागही झाला यात नवल नको. पण नीरक्षीरविवेक वापरल्यास अशा विषयांच्या चर्चेला , अभिसरणाला प्राधान्य मिळते आहे ही एकूण गोळाबेरीज योग्यच दिशेने होते आहे असे मला वाटले.

लोकशाहीचा आधार स्तंभ, लोकशिक्षणाचे पाईक, या उद्देशांशिवाय दैनिके केवळ केवळ आर्थिक कारणांसाठीही चालतात हे सुत्र नवीन नाही. वाचकांना आपल्याकडे आकृष्ट करण्याचे वेगवेगळे मार्ग भविष्यात दैनिके आखतील त्याचा पाया म्हणजे वरील दैनिकाचा दुवा. ऑनलाइन असणा-या वाचकांना ,माय मराठीच्या वाचकांना एक चांगले माहितीचे केंद्र सुरु झाले असे म्हणने जरा धाडसीपणाचे होईल असे वाटते, त्यांना हे नवीन नसावे, नाहीच. सकाळी या दुव्यावर जातांना माझ्या-आजूबाजूला कोणी नाही ना याची चाचपणी सदरील लेखन वाचतांना करावी लागली. अजूनही शहरा- शहरांमधे असलेली सांस्कृतिक दरी दूर झालेली नाही, (आम्ही या बाबतीत मागासलेलेही असू शकतो. ) असेही या निमित्ताने वाटले. असे का वाटले तर अशी संस्कृती अजूनही सामान्य माणसापासून ब-याच दूर आहे असेही वाटून गेले. लैगिक शिक्षणाबद्दल जिथे मोकळेपणाने बोलता येत नाही, चर्चा करता येत नाही, माहिती घेता येत नाही. असे असतांना ते काम जर दैनिके करत असतील तर ती नक्कीच चांगली गोष्ट आम्ही मानतो. जिथे शाळेत अशा प्रकारच्या शिक्षणाला विरोध होतो, जिथे अशा शिक्षणाची गरज आहे, असे असतांना असे माहितीपूर्ण ( दुव्यावरील लेखन माहितीपूर्ण आहे का ? हा भागही वेगळा ) लेख केवळ जालावर न राहता, छापील दैनिकांमधेही लैंगिक शिक्षणाबद्दल माहिती असलीच पाहिजे असे वाटते. एकीकडे माध्यमांद्वारे भडक असे चित्रण खेड्यापाड्यात पोहचलेच आहे, अर्थाकारणांबरोबर योग्य पद्धतीने शिक्षणाचाही हेतू असला पाहिजे असे वाटते. कमीत-कमी गर्भनिरोधकगोळ्या, कंडोम, मागायला संकोच करणा-या कुटुंबातील लोकांना निदान शिक्षणाने तरी मोकळेपणा येईल असे वाटते.

प्रा.डॉ.दिलीप बिरुटे

बाय द वे, लैंगिक शिक्षणाचं हे फॅड मी अलिकडेच १५-२० वर्षांपासून ऐकतोय!

आम्हाला जळ्ळं कुणी दिलं हो लैंगिक शिक्षण मरायला? आमच्या बाप-दादा-आजोबा-पणजोबांना, आई-आज्जी-पणजीला कोण आलं होतं हो लैंगिक शिक्षण द्यायला? असं काय मोठं बिनसलं हो त्या मंडळींचं? आमचं?

उगाच काय काहितरी! छ्या....!

तात्या.

मला तर हे वाचुन फारच त्रास झाला.....
भारतीय देहव्यापारातील २० टक्के ग्राहक अमेरिकन आहेत. भारतीय स्त्रियांना अमेरिकेत धाडण्याचा व्यापार इतका शिगेला पोहोचला आहे की, १९व्या शतकातील गुलामांच्या व्यापारालाही मागे टाकले आहे
ही स्थिती फारच वाईट आहे.... इथ जनसंख्येवर कुठलेही नियंत्रण राहिलेले नाही आणि हा व्यापार मात्र वाढतच चालला आहे.....
म्हणजे आता काही दिवसातच भारतीय बाजारात या भारतीय स्त्रीयांचे अमेरिकन पुरुषांबरोबरच्या ब्लुमुव्हीज मोठ्या प्रमाणात उपलब्ध झाल्या तर नवल वाटायला नको!!!!!
आणि हे ही भयानकच आहे.....
गेल्या काही वर्षात मुंबईतील फाइव्ह स्टार हॉटेल्समध्ये शरीरविक्रय करणाऱ्या ' गोऱ्या ' तरुणींचा वावर मोठ्या प्रमाणावर वाढले आहे... या मुलींमध्ये युकेन , कझाकिस्तान या देशांतील तरुणींची संख्या अधिक आहे.
भारतीय लोक कसे भोगवादाच्या मागे लागले आहे हा त्याचा उत्तम पुरावा आहे.....

सद्या मटामध्ये जे काही येत आहे त्यात काही गैर आहे असे मला तरी वाटत नाही. डॉ.राजन भोसले ह्यांच्यासारख्या त्या विषयातल्या निष्णात डॉक्टरकडून ह्याबाबतची उत्तरे दिली जातात हे नजरेआड करून चालणार नाही.
मुंबईत गेली काही वर्षे डॉक्टर विठल प्रभू(निरामय कामजीवन...ह्या पुस्तकाचे लेखक),डॉक्टर आनंद नाडकर्णी,डॉक्टर राजन भोसले ,डॉक्टर कोठारी(इ-टीव्हीच्या संवाद कार्यक्रमात दोन भागात झालेली मुलाखत) असे कितीतरी ह्या विषयातले तज्ञ लोकांच्या मनातले गैरसमज दूर करण्याचा प्रयत्न करताहेत. हे प्रयत्न सातत्याने केल्याशिवाय मोठ्या प्रमाणावर जनजागृती होणार नाहीये.

लग्नाआधी पुरुष आणि स्त्री ह्या दोघांच्या मनात अनेक शंका-कुशंका असतात आणि त्यांचे निरसन करण्यासाठी त्यांच्यासमोर कोणताच मार्ग नसतो. आपण तर आपल्या घरात असल्या विषयांवर साधी कुजबुजही करायला तयार नसतो. मग ही होतकरू मंडळी काही पिवळ्या पुस्तकांच्या मदतीने आपले ज्ञान अद्ययावत करतात. मुळात ह्या पुस्तकातील माहिती अतिरंजित स्वरूपात असते आणि त्यामुळे त्या मंडळींना चुकीचे मार्गदर्शन होते.

अशा परिस्थितीत आज जर मटा अथवा इतर कुणी अशा विषयावर तज्ञांचे मार्गदर्शन उपलब्ध करून देत असेल तर त्यांना मी तरी धन्यवादच देईन.

माझ्या लग्नाआधी मलाही ह्या विषयातले निव्वळ ऐकीव ज्ञान होते आणि त्यामुळे मनात संभ्रम होता की आपण कसे काय त्यात यशस्वी होऊ?
पण त्याच काळात डॉ. र.धों.कर्वे ह्यांचे संततीनियमनाबद्दलचे एक पुस्तक माझ्या वाचनात आले आणि माझ्या बर्‍याच प्रश्नांची उत्तरे त्यात मिळाली. त्याच सुमारास डॉ.विठ्ठल प्रभू ह्यांचे 'निरामय कामजीवन' हे पुस्तक वाचनात आले आणि उरल्या सुरल्या शंकांचेही निरसन झाले.
ही पुस्तके वाचल्यावर माझ्या लक्षात आले की आजवर जी माहिती मी इतरांकडून ऐकलेली होती ती किती चुकीची आणि अतिरंजित होती.

आज वर्तमानपत्र,दूरदर्शन ह्या माध्यमातून लैंगिक बाबींवर जी चर्चा होतेय ती होणे निश्चितच गरजेचे आहे. त्यामुळे आजच्या तरूण मंडळींना त्याबाबतचे योग्य ते मार्गदर्शन मिळेल आणि त्यांचे वैवाहिक कामजीवन निरामय होईल. स्त्री-पुरूषांमधला न्युनगंड,अज्ञान दूर झाल्यामुळे कैक मोडणारे संसार सावरतील ह्याबद्दल मला शंका नाही.

आता प्रत्येक गोष्टीला दोन बाजू असतात त्याप्रमाणे ह्या बाबतही आहे हे मान्य. फायदा आणि तोटा ह्या एकाच नाण्याच्या दोन बाजू आहेत. म्हणून नाणे वापरूच नये की काय?ह्या ज्ञानाचा फायदा कोण कुठल्या कारणांसाठी घेईल हे ज्याच्या त्याच्या मानसिक कुवतीवर अवलंबून आहे. तरीही हा उपक्रम स्तुत्य आहे असे माझे प्रामाणिक मत आहे.

मराठी भाषा हा माझा प्राणवायू आहे