आत्ता येते मग येते
निर्माण अपेक्षा करते
नाक उंचावल्या जाते
हुळहुळ अशी लावते
ताण डोळ्यान्ना देते
काहीही ना दिसते
लबाड येवढी असते
जगाचा विसर पाडते
स्फोटाची तयारी होते
मुठी वळवून सोडते
आह्ख छ्छी केव्हा वाजते
जग सारे वाट पहाते
उंचावलेले डोके झुकते
हुळहुळीची चिडचिड होते
नाकाला अतृप्त सोडून
ती न येताच जाते
************
प्रतिक्रिया
31 Dec 2011 - 4:26 pm | निश
मस्त कविता
31 Dec 2011 - 5:23 pm | पैसा
तुमच्या कवितेचं तुम्हीच विडंबन करताय? भले!
2 Jan 2012 - 12:04 am | पाषाणभेद
फारच विनोदी!