हा कोणत्या दिशेचा आहे प्रवास अजुनी

वा, वा... रचना उत्तम जमली आहे.

G............R.............E...............A..............T.
फारच अर्थपूर्ण.
प्रत्येक मानवाला पडणारा आणि छळणारा हा प्रश्न... त्याचे उत्तर एकच..... आपण अश्वथामा नसल्यामुळे नशिबवान !

छान.

जखमेसाठी तेल मागत वणवण फिरणार्‍या अश्वत्थाम्याची कथा ऐकलेली आहे. त्या उपमेसारखी कवीची तडफड चालू आहे. पण अश्वत्थाम्यापेक्षा वेगळा असा हा कवी अजून आशा ठेवून आहे.

शैली लक्षणीय आहे. (काहीसे संस्कृतप्रचुर शब्द आणि "अजुनी" सारखा लडिवाळ-जुना शब्द एकत्र क्वचित दिसतात. ["अजुनी" बरोबर सामान्यपणे लडिवाळ-जुने-मराठमोळे शब्द असलेली शैली बघायची सवय आहे.] पण राजेश घासकडवी यांच्यासाठी ही शैली नैसर्गिक असू शकते.) पहिल्या कडव्यातली दुसरी ओळ, आणि त्यातील अंत्ययमक हे समस्यापूर्तीकरता कवीला कोणीतरी दिलेले आहे, असे खालील प्रतिसाद वाचून समजले. त्यामुळे अंत्ययमक - म्हणजे समस्या मांडणार्‍याच्या शैलीतला "अजुनी" शब्द - आणि उर्वरित समस्यापूर्तीतील कवीच्या शैलीतील उत्स्फूर्त शब्दप्रयोग यांच्यातली तफावत आता अधिक समजली.

छिद्रान्वेष : "हा प्रवास", "हे शीड", "ही वल्गना", "ही पाउले" ; या सर्व ठिकाणी सारखे सारखे निर्देशक "हा/ही/हे" इतकेसे आवडले नाहीत. सारखा-सारखा निर्देश भद्दा वाटतो आहे. आणि त्याहूनही वाईट म्हणजे वृत्तासाठी घेतलेला भरीचा शब्द वाटत आहे. आता हा भरीचा नसून प्रत्येक ठिकाणी शब्दशः निर्देश अर्थासाठी आवश्यक आहे, असे कोणी म्हणू शकतो. मी स्वतः असे म्हणून कविता समजून घ्यायचा प्रयत्न केला. परंतु प्रयत्न फसला.

आवडली! :-)

"उद्दाम शुष्क पर्णे झाकोळती मला का?
उत्स्फूर्त वादळांचे जपलेत श्वास अजुनी!"

खुपच छान... फार आवडली..

ही पाउले खुणेची नेती मला कुठेशी?
कुठल्या मुशाफिराचा रस्त्यास भास अजुनी

खूप सुंदर ..!!

आठवी ते दहावीदरम्यान आरती प्रभू आणि बी ह्यांच्या चिंतनात्मक कविता ह्याच धाटणीच्या होत्या.
त्यांची आठवण झाली. एरव्ही कविता वाचन नसतच; पण ही वाचून मुद्दाम प्रतिक्रिया द्यावीशी वाटली.
गंमत म्हणजे मनोगतावरही फार फार वर्षांनंतर चक्कर टाकली मागच्या आठवड्यात तेव्हा शीर्षकाशी जशाला तशा जुळनार्‍या ओळी http://www.manogat.com/node/22431 इथे सापडल्या होत्या.

फक्त त्या कवितेतला भाव अगदिच वेगळा, आशावादी वाटतो. आणि ह्या कवितेतला मात्र काहिसा भ्रमित, विचारमग्न प्रकारचा.
(
ठेचाळलो तरी मी नाही उदास अजुनी
हा कोणत्या दिशेचा आहे प्रवास अजुनी
ह्या त्या ओळी ज्या शीर्षकाशी सही सही एकसारख्या दिसतात.
)

ही पाउले खुणेची नेती मला कुठेशी?
कुठल्या मुशाफिराचा रस्त्यास भास अजुनी........................ :-)

मस्त कविता आहे. समजली अन आवडली.

.

ही पाउले खुणेची नेती मला कुठेशी?
कुठल्या मुशाफिराचा रस्त्यास भास अजुनी

व्वा....!

-दिलीप बिरुटे

वाह वाह... उत्तम रचना !!

उत्तम रचना.
मौनाचे पर्व सरले, किंचीत घाव भरले
स्मरते तरी अजूनी , होतो उदास अजुनी

>>>उद्दाम शुष्क पर्णे झाकोळती मला का?
उत्स्फूर्त वादळांचे जपलेत श्वास अजुनी! <<<

तो ये है आपकी जिंदादिली का राझ... ;)

वा! रचना आवडली!

सुंदर रचना!! खुप आवडली.

सुंदर रचना :)

अमोल केळकर

च्यायला कविता आहे होय !

मला वाटले बालकोडी किंवा झबल्याचे फटू आहेत.

वा!

सगळेच शेर सुंदर! रचना खूप आवडली. :)

राघव

तुमच्या कवितेचे जे मूळ स्फूर्तीस्थान http://www.manogat.com/node/22431 आहे त्यांना तुम्ही श्रेय द्यायला किंवा त्यांचा नुसता उल्लेख तुम्ही करायला येथे काहीच हरकत नाही.. बरोबर ना ? पण ते तुम्ही टाळले :-(

आहे प्रवास अजुनी

ठेचाळलो तरी मी नाही उदास अजुनी
हा कोणत्या दिशेचा आहे प्रवास अजुनी

विसरून प्रेम पहिले जगणे मला न जमले
धोका दिला तरीही मज तू हवास अजुनी

वृध्दाश्रमात दिसले चैतन्य आपुलेपण
कोमेजल्या फुलांना आहे सुवास अजुनी

दसर्‍यास पारध्यांनी शस्त्रास पूजिले पण
आक्रोश सावजांचा नकळे कुणास अजुनी

विसरून सर्व जावे समजावले मला मी
पण काचतात धागे माझ्या जीवास अजुनी

क्षितिजास गाठण्याला उडतोय मी कधीचा
थकण्यास वेळ नाही माझ्या परास अजुनी

साठीत खूप ग़ज़ला श्रंगार काव्य लिहितो
मी मोजलेच नाही माझ्या वयास अजुनी

शोधात आपुल्यांच्या आयुष्य खर्च केले
दु:खी कुणी न माझ्या दिसले शवास अजुनी

परकाच वाटलो मी "निशिकांत" का जगाला?
जगणे तृणासवे ना जमले दवास अजुनी
-- निशिकांत देशपांडे

सेम हियर ! ;)

एवढे चांगले काव्य रचले आहे त्याचा आस्वाद घ्यायचा सोडुन नसती भांडण कसली उकरुन काढता रे?

एक कविता म्हणुन आवडली. :)

या संभ्रमाला उत्तर म्हणून माधव जुलियन यांची एक जुनी कविता आठवली.

कायदा पाळा गतीचा, काळ मागे लागला,
थांबला तो संपला|
धावत्याला शक्ति येई आणि रस्ता सापडे,
भ्रांत तुम्हा का पडे||

आपलं आयुष्य म्हणजे एक प्रवास, त्याचं शेवटंचं ठिकाण येईपर्यंत चालत रहाणं भाग आहे. तेव्हा, "चरैवेति, चरैवेति।"

आमची दाद इथेही वाचता येईल! ;)

-रंगा

रचना उत्तम. खालच्या ओळी खूपच आवडल्या.

उद्दाम शुष्क पर्णे झाकोळती मला का?
उत्स्फूर्त वादळांचे जपलेत श्वास अजुनी!

जियो! :)

क्षितिजा तरी तुला का, माझाच ध्यास अजुनी?

अप्रतिम

क्षितिजा तरी तुला का, माझाच ध्यास अजुनी?

अप्रतिम

घासकडवी यांनी खालील रचनांचे श्रेय द्यायला हवे आहे अशी मी मागणी करतो : तोवर या कवितेचा आस्वाद निर्मळ मनाने मला घेता येणार नाही असं मला खेदाने नमूद करावसं वाटतं.

"अजुनि या विजनातही ..." विंदा करंदीकर
"तरुण आहे रात्र अजुनि" - सुरेश भट
"अजुनि रुसून आहे" - अनिल
"बगळ्यांची माळ फुले अजुनि अंबरात"

कवितेचे लेखक ( की कवि ? कवि हे नाव पुण्यात कर्वे पथावर कुठल्याशा प्राध्यापक महोदयांचे भेटण्याचे ठिकाण आहे असे ऐकिवात आहे.) हे भौतिक शास्त्राचे तज्ञ आहेत.
सेन्सीबल हे कोणत्या प्रकारचे बल आहे याचा खुलासा इथले पराकोटीचे जाणकार करतील का?
सेन्सिबल हे बल न्युटन च्या कोणत्या नियमात बसते. तसेच या बलाला मोजण्यासाठी कोणते एकक उपयोगात आणतात.