प्रवास
दुर पुढे जातांना सरलेली मागची
वाट नजरेच्या आवाक्यात येते.
किती चालायचे अजून बाकी
याची आठवण होते.
पायात रूतलेले काटे, दगड
लागणारा पाऊस वारा उन
प्रवासातला होणारा त्रास
निब्बर करतं त्वचा अन मन
तसल्या बेभरवशाच्या त्रासदायक प्रवासातही
एखादी वार्याची झुळूक,
एखादी गवती हिरवा जमीन
मनाला सुखावते.
तेथे थांबावस वाटतं
पण थांबता येत नाही
कारण
वाट संपलेली नसते
त्यामुळे चालावंच लागत.
- पाषाणभेद (दगडफोड्या)
१७/०९/२०११
प्रतिक्रिया
17 Sep 2011 - 3:19 am | प्रकाश१११
पाषाणभेद -छान जमलीय -
दुर पुढे जातांना सरलेली मागची
वाट नजरेच्या आवाक्यात येते.
किती चालायचे अजून बाकी
याची आठवण होते.
लागे राहो. शुभेच्छा !!
17 Sep 2011 - 3:38 am | चित्रगुप्त
आवडली कविता.


आणि एक चित्रमय प्रतिसादः
(चित्रे जालावरून साभार).
17 Sep 2011 - 8:58 am | नगरीनिरंजन
तेथे थांबावस वाटतं
पण थांबता येत नाही
कारण
वाट संपलेली नसते
त्यामुळे चालावंच लागत.
ब्येष्ट! आवडली!
18 Sep 2011 - 10:24 am | स्पंदना
The woods are lovely, dark and deep,
But I have promises to keep,
And miles to go before I sleep,
And miles to go before I sleep....