आसवांची कोरीव लेणी (१३)

छान कविता...

शुभ्रधारा.. गंधवारा
रोमांचीत देह सारा
वलयांकित तेजोमय
आई.. मनाचा गाभारा

हे कडवं मस्तच..!

ढगभरल्या आसमंतात
आठवणींचे सावळरुप आई
गर्भरेशमी आसमंतामधुनी
अवतरली तुझीच अंगाई

व्वाह!!

आईची आठवण आली की मी तासन तास नुसतीच ओक्साबोक्शी रडत बसते पण तुझ्यासारख्या सुंदर कविता करायचे भान रहात नाही कारण काही म्हणजे काहीच सुचत नाही.

परत एकदा रडवून नि:शब्द करुन सोडलेस !

छान कविता...

*

सुंदर कविता !!!

ढगभरल्या आसमंतात
आठवणींचे सावळरुप आई
गर्भरेशमी आसमंतामधुनी
अवतरली तुझीच अंगाई

हे कडवं तर छानच.

अतिशय उत्तम.

फ मु शिँदेँच्या आई कवितेची आठवण करुन दिलीत.

सुरेख. पु.ले.शु

मित्रा -काय बोलू...? हृदयस्पर्शी ..
आईची आठवण येतेच
ढगांच्या डोळ्यांनी ती बघत बसते
असतेच ती ,तिची आठवण
काळजात कोरलेली
मला तर चिंब चिंब भिजवून जाते

मित्रा -काय बोलू...? हृदयस्पर्शी ..
आईची आठवण येतेच
ढगांच्या डोळ्यांनी ती बघत बसते
असतेच ती ,तिची आठवण
काळजात कोरलेली
मला तर चिंब चिंब भिजवून जाते

सुंदर कविता रे मित्रा.

अतिशय सुंदर कविता रे गणॅशा...

ढगभरल्या आसमंतात
आठवणींचे सावळरुप आई
गर्भरेशमी आसमंतामधुनी
अवतरली तुझीच अंगाई

आईच्या आठवणींनी काळजात कालवाकालव झाली !............. हृदयस्पर्शी कविता !