Onsite (I.T.) -1

Onsite (I.T.) -1

ज्या गोष्टी दुरुन (चान्गल्या) दिसतात त्या मनाला नेहमी भुरळ घालतात आणि आपला मोह वाढत जातो...कारण त्या फक्त पाहिलेअल्या किवा एकलेल्या असतात पण स्वताहा अनुभवलेल्या नसतात ... जो स्वताहा अनुभवते त्यालाच त्यातले तथ्य माहित असते ..... जोपर्यत आपण स्वता त्या अनुभवत नाहि तोपर्यन्त त्या एका स्वप्ना सारख्या वाटतात.... मग समोरिल अनुभवलेल्या वक्तिने कितिहि समजावले तरीहि आपण त्याला मुर्खातच काढतो...

प्रत्येक I.T. Company त काम करणारया "कामगाराचे" एकच स्वप्न असते कि एक वेळा onsilte opportunity मिळायला हवी यार .... मग लाइफ सेटल... त्याला कारण पण तशीच असतात... मला तर जे onsilte जातात किवा already गेलेले आहेत त्यान्चे फारच कोउतुक वाटते..कारण असे एकले आहे कि तिकडे अपार freedom, चीकार पेसे..अलोकिक रहाणिमाण आणि morden सन्स्क्रुति...असे वाटते कि त्या माणसाचे Life $ Career दोन्हिपण सार्थक झाले म्हणुन..

एवढे असले तरी यालापण काहि..

माझ्या नवीन project team मधला एक्.... जेव्हा त्याचे graduation/post graduation (BSC/MCM) साधारण २००५ मधे सम्पुन I.T. मधे आला तेव्हा त्याला पण onsilte जायची अशीच हुर हुर होती...पण ज्या company त्याने join केलि ती फारच लहाण होती ... आणि त्याला माहित होते कि एथुन आपले onsilte जाणे काही शक्य नाहि...पण सुरवातिला I.T. Career सुरु होणे महत्वाचे मग बाकी सर्वे... कसे तरी त्याने तीकडे १-१.६ वर्षे काढली आणि बाहेर दुसरा Job शोधणे सुरु ठेवले...आणि योगायोगने त्याला एका consultancy कडुन २ वर्षे साठि USA onsilte opportunity आली....पण अड्चण एकच होती कि तो on contract job होता म्हणजे काम आपण करायचे आणि १/२ पेसे consultancy खाइल आणि जर मधल्या काळात काही झाले तर ते जबाबदार नाहीत... हा तेव्हा Bachelor होता आणि जायचि इछा फार्...तो एका पायावरच तयार होता..... US जायला अजुन ६ महिने बाकि होते... VISA preocessing सुरु होते... आई वडील वयस्कर आणि गावाला राहणारे... त्यानी आग्रह केला कि आत्ताच लग्न करुन जा मग फार उशिर होइल वगेरे-वगेरे ... नाइलाजास्तव बळजबरीने त्याला वयाच्या फक्त २६ व्या वर्षि

लग्नाच्या बेडीत अडकावे लागले... मग दोघान्चा VISA करुण तो onsilte गेला... पहिले ७-८ महिने फार मजेत गेले...मग त्या onsilte account मधे वरचे काम एकदमच वाढ्ल्याने दिवसातुन १५-१६ तास काम करावे लागायचे...घरी फक्त ४-५ तास... असे ५-६ महिने गेल्यावर एकदमच कुर कुर व्हायला लागली... आणि त्यात गावाकडील वयस्कर आई-वडील आजारी..ते पण एकटेच मग आणि एकडे त्याना भेटायला यायचे तर ना सुट्टी माळायची....वडीलाची तब्ब्यत फारच नाजुक होत होति ... त्याने तिकडुन उपचारासाठी मित्राच्या account मधे पैसे transfer kele ... पण तिकडे त्याला पैसे कमी पडु लागले आणि वर काम फारच अती होत होते...बायको फार शिकलेली नव्हति त्यामुळे ती पण काहि जोब करु नाहि शकत्...आणि त्याने तसा force पण नाहि केला...आणि consultancy तर सरळ हार वर केले... आणि Agrreement नुसार जर 2 वर्षे pahile जोब सोडला तर annual componsation and current month salary पण मिळणार नव्हती ... पण आई-वडीला साठि भारतात येणे पण गरजेचेच होते...

शेवटी त्याच्या कडे फक्त काहि दिवस पुरतील एवढेच पैसे उरले होते... त्याने बोळ्-बिस्तारा जमा करुन भारतात परत यायचे ठरवले...

दोघन्चे तिकिटात बराच पैसा गेला आणि काही आजारपणात गेले ... भारतात काहि दिवस आल्यावर गावातच बराच वेळ गेला एक ते दिड महिने... ....वडीलाची तब्ब्यत थोडी बरी झाल्यावर त्याने पुण्याला येवुन परत जोब शोधायचे ठरवले.. मग पुण्यात भाड्याणे घर घेतले HK २५०० रु महिना.....अजुण जोब नव्हता त्यात कसेतरी ३-४ हजार रुपयात महिना काढायचा..... आतातर दुसरयाकडण पैसे घ्यायचि पाळी आली होती... ३-३.५ महिने जोब शोधण्यात गेले....तो सान्गतो हा त्याचा जीवनातला सर्वात वाइट काळ जीकडे US मधे तुम्हाला एशोआरामात रहायची सवय लागलेली तेथे कुठे ३-४ हजारात काटकसरीने... दिवस काढायचे....नातावाईक/कुणाकडे जाणे येणे बन्द..पण एक मात्र की बायकोने खुप सहकार्य केले कशाचीच कुर्-कुर केली नाही...खुप दीलासा देत राहीली...

काही दिवसात एक जोब मिळाला पगार कमीच होता (onsilte पेक्शा) मग कुठे हळु हळु सुधारणा होत गेली...परत दिवस पलटले ...वडीलाच्या तब्येतीत पण बरीच सुधारणा झाली.. एक वर्ष त्या कम्पनीत काढले... लग्नाला पण २.६/३ वर्ष झाले.. मग family palnning सुरु झाले ... त्यासाठी अजुन जास्त पैसा हवा... त्याहिपेक्षा स्वताचा flat....

पुन्हा एकदा नविन जोबच्या शोधात गाडी धावु लागली....आणि आताच्या company त जोब मीळाला..Package ही चान्गले मिळाले.... एकडचे ३-४ महिने छान गेले.....तेवढ्यात पुण्यात फ्लॅट पण बुक केला.नविन constrction सुरु झालेले असल्यामुळे Rejistration ला अजुन ४-५ महिने वेळ होता आणि possesion la 2 yrs... आणि तेव्हाच (२००८-०९) recession चे वारे वाहु लागले ..कम्पनीने याला US account वरुन UK account ला switch केले आणि बळजबरी Banglore branch ला ३ महिणे depotation वर पाठवले... बायको pregnant असल्याने याला एकट्यालाच जाने भाग होते कसे तरी चान्गले दिवस आता दिसत होते ते परत पलटत होते...

शेवटी नाईलाजास्तव तो Banglore ला गेला ३चे ४ महिणे झाले..company ने त्याला परत पुण्याला न पाठवता Holand (UK) la logtime onsite ज्याण्यास सक्ति केलि कारण ईकडे भारतात US market down अस्ल्यामुळे UK business grow करणे गरजेचे होते....जुना onsite चा अनुभव असल्यामुळे आता ज्याण्यास बिलकुअलच ईछा नव्हती आणि त्यात बायकोची Delivery जवळ त्यामुळे दोघाचे जाणे अशक्य...पण ईकडे फ्लॅट्चे Rejistration झालेले आणि त्यात जर फ्लॅट् रद्द केला तर २-३ लाखाचे नुकसाण होणार होते...आणि Market मधे जोब Openings पण नव्हत्या...मग काय एकट्यालाच जाणे भाग होते...कसे तरी Project Manager ला पटवुन तो Long term न जाता short term (6 month) तयार झाला.... तो ति़कडे असतानाच बायकोची Delivery झाली ... ज्या बायको ने एवढी साथ दीली तीच्या अड्चणीच्या वेळेत तो सोबत पण नव्हता ..पहील्या मुलाच्या जन्माचे सुख तर घेताच आले नाही...

६ महिण्या नन्तर परत आल्यावर त्याने ठरवुनच घेतले कि आता काहि जरी झाले तरी onsite जायाचेच नाहि...

म्हणुन तो आज कुठ्ल्याहि account वर ज्यायच्या आधिच सान्गतो ... onsite जाणार नाहि... आज त्याला company त ३ वर्ष् झालीत्...त्याचा मुलगा आता २/२.६ वर्षाचा आहे आणि तो ईथे भारतातच बायको - मुला सोबत फार आन्नदात आहे..