साईबाबा आरती- सुधारणा सुचवा

१. अनंता मुखांचा शिणे शेष गाता : "शेष" शब्द प्रामादिक असावा. पण काही सुधार सुचत नाही. कल्पनाशक्ती चालवण्याची अनुमती असल्यास :
अनंता मुखाचा शिणे घोष गाता

२. वसे जो सदा दावया संत लीला | (दावया किंवा दावण्या = दाखवण्याकरिता)

३. बरा लाभला जन्म हा मानवाचा |

४. नरा सार्थका सादनीभूत साचा|| (मला काही सुचत नाही)

५. धरावे करी सान अल्पज्ञ बाला | (आहे तसे ठीक वाटते)

६. करावे आम्हा धन्य चुंबोनि गाला ||

७. सदा रंगली चित् त्वरुपी मिळाली || (एक कल्पना - "तुझ्या चैतन्यमय रूपात मिळून गेली" या अर्थी)

नाईल काका त्यानी पूजा करावी की नाही हे विचारलेले नाहीय्ये.
सुचवता येत असतील तर सुधारणा सुचवायला सांगितलेय.
असो
२. वसे जो सदा दावया संत लीला |
वसे जो सदा दाखवी संत लीला
३. बरा लाभला जन्म हा मानवाचा |
सहमत
४. नरा सार्थका सादनीभूत साचा|| (मला काही सुचत नाही)
नरा सार्थका साद अनुभूती साचा.
( खर्‍या अनूभूतीचा साद ऐकल्यामुळे मानवी जीवनाचे सार्थक झाले

५. धरावे करी सान अल्पज्ञ बाला | (आहे तसे ठीक वाटते)
सान = लहान मूल ( उदा सान थोर )

६. करावे आम्हा धन्य चुंबोनि गाला ||
करावे आम्हा धन्य चुम्बोनी माथा.
किंवा
करावे धन्य आम्हा देवोनी प्रीती

विजूभाऊ ,हा शब्द साधनीभूत असा असेल का ? (म्हणजे हा बदल केल्यावर अर्थात सुलभता येते का ?)

"बेंगळूरमध्ये काही मंदिरांत साईबाबांची आरती मराठीतच म्हंटली जाते."

एकदम मस्त

माझे मराठी खुप कच्चे आहे , तरीही एक प्रयत्न करत आहे.. आवडले नसल्यास सोडुन द्यावे, माझ्याकडे एकही आरती नाही त्यामुळे ते पाहुन बदल सांगत नाहिये. त्यामुळॅ ग्राह्यता शुन्य मानली तरी चालेल.

धन्यवाद

--------------

१. अनंता मुखांचा शिणे शेष गाता (मला शिणे ह्या शब्दाचा अर्थ माहित नाहिये)

२. वसे जो सदा दावाय संत लीला |

दावाय हा शब्दप्रयोग बरोबर आहे, गावाकडे दाखवणे या शब्दाला अजुनही दावायला असाच शब्दप्रयोग येतो.
दावयास हा शुद्ध भाषेमध्ये वापरताना त्या शब्दाचा अर्थ सेम राहिला तरी थोडा बदल झाला आहे.

उदा. गाईला दवाखान्यामधी दावाय पाहिजे ( ही गावाकडची भाषा)
येथे दावाय हा शब्द दाखवण्यास, दाववयास, असाही केला जातो.

३. बरालादला जन्म हा मानवाचा |
नरा सार्थका सादनीभूत साचा||
धरा साईप्रेमा गळाया अहंता ||

बरे झाले लादला हा जन्म मानवाचा
हा नर सार्थकी लागला आहे सादनीभूत साचा

येथे सादनी म्हणजे साधन अश्या अर्थी आहे, सादन हा खुप जुना शब्दप्रयोग आहे, कुठे तरी वाचल्यासारखा वाटतो आहे.
साधन हा शब्दप्रयोग सादने याचाच अपभ्रंश आहे .
पण येथे त्याचा अर्थ असा आहे की.

हा मानवाचा जन्म लादला गेल्याने ह्या शरीराचा म्हणजे भूत साचाचा साधन(सादन) म्हणुन उपयोग झाला आणि तुझ्या प्रेमामध्ये ह्या भूत साचातुनही ह्या नराचे सार्थक झाले आहे .

४. धरावे करी सान अल्पज्ञ बाला |
करावे आम्हा धन्य चुंबेनि गाला ||
मुखी घाला प्रेमे खरा घास आता ||

अल्पज्ञ हा शब्दप्रयोग योग्य आहे,
चुंबेनि ऐवजी चुंबुनी असा शब्दप्रयोग योग्य वाटत आहे, तरीही वरील ३ मध्ये दिलेल्या शब्दाप्रमाणे चुंबेनि हा त्या जुन्या काळात अस्तित्वात असलेला शब्द ही असु शकतो .. मला माहित नाही

अर्थ : हे साईनाथा, थोर महात्म्या, तुला हातात धरले असता तु अल्पज्ञानी बालकाप्रमाणे भासतो ..
आमच्या गालास चुंबुनी तु आम्हाला धन्य करावे आता
आणि हे प्रेम आमच्या जीवनात असेच राहुद्या अश्या अर्थाने तिसरी ओळ मला वाटते आहे.

५. सदा रंगली चिन्त्वरुपी मिळाली || (अर्थ मला कळाला नाही)

चित्स्वरूपी,
दावण्या,
लाधला,
साधनीभूत,

हे बरोबर वाटते आहे

ही आरती नव्हे तर हे नमस्काराष्टक होय.
श्री साईदास म॑डळ-पुणे येथील पर॑परेप्रमाणे-
उरावे तरी भक्तिसाठी स्वभावे ||=
उरावे परी भक्तिसाठी स्वभावे.
तरावे जना तारुनी मायताता
तरावे जगा तारुनी मायताता
वसे जो सदा दावाय संत लीला |
वसे जो सदा दावया स॑तलीला.
बरालादला जन्म हा मानवाचा |
बरा लाधला जन्म हा मानवाचा.
नरा सार्थका सादनीभूत साचा||
नरा सार्थका साधनीभूत साचा.
करावे आम्हा धन्य चुंबेनि गाला ||
करावे आम्हा धन्य चु॑बोनी गाला.
मुखी घाला प्रेमे खरा घास आता
मुखी घाल प्रेमे खरा ग्रास आता.
सदा रंगली चिन्त्वरुपी मिळाली ||
सदा र॑गली चित्स्वरूपी मिळाली.