-आह..हिअर वुई गो....!!

गूऽऽऽड हेवन्स!

कुठचा अपघात? डीटेल्स येवू द्यात जरा.

छोटेखानी लेख सही आहे असे तरी कसे म्हणावे. रोचक!

अरे रे ! काय हि अधोगती ?

ह्यात एकही मनुष्य 'हे राम' म्हणणारा नसावा ?

सह्ही! पण वाचून वाईट वाटले.
मा आय लव्ह यु
आणि
एमी आय लव्ह यु
नी डोळ्यात पाणी आलं.

( यावेळी विमानात बसताना कधी नव्हे ते भीती वाटणार आहे :()

हे सगळे उच्चार बहुदा कॉकपीट या एकाच जागेतले नसावे. विमानात लोक बसतात, त्या ठिकाणी सुध्दा उच्चारले गेले असावेत. कॉकपीट मध्ये एवढी माणस मावणं, जरा पटत नाही. मात्र तीन चार लोकांचेच उच्चारलेले हे सगळे शब्द असतील, तर मात्र शक्य आहे.

सर्व्यांनी जरा दम खावा... एक फर्मास कथा येतीय गगनविहारींची!

आपले मरण आपल्या डोळ्यांनी पाहणे कठिण असावे, पण ते झटक्यात येते हा मोठा दिलासा असावा.

लेख अम्मळ इंग्रजाळलेला वाटला.

काय सांगायचं (म्हणजे सांगण्यासारखं काय आहे), आणि ते उत्तम प्रकारे कसं सांगायचं याची उदाहरणं आहेत तुमचे लेख.

रोचक पण शोकांतिके सारखा.

अग आई गं!

देव सर्वांना शांती देवो, ही प्रार्थना.. माझ्या मनात आता हा विचार डोकावतोय की, माझ्यावर जर ही वेळ आली तर मी काय करणार / बोलणार... :-(

माणसं नक्की केव्हा अंतर्मुख होत असावीत बरं? मरणापूर्वी आयुष्याचा सगळा पट नजरेसमोरून सरकतो म्हणतात. खरं खोटं मरणाराच जाणे.