लोहगड विसापूर प्रकाशचित्रे

सगळीच चित्रे ए-वन भिंतीवर टांगण्यासारखी आहेत. एक खास म्हणजे खासच लक्षात राहील ते पिवळ्या फुलांना मुख्यभागात घेऊन विंचूकाट्याला पार्श्वभूमीत टाकलेले. एखादी बाब ओझरत्या धूसर उल्लेखाने अधिक ठसा उमटवते, ही छायाचित्रातली शुद्ध कविता आहे, कविता.

ते रोडक्या गुराचे चित्र काहीही गाजावाजा न करता मोठी गोष्ट सांगून जाते. आता गप्प बसतो, कारण एकेका चित्राची प्रशंसा करायला लागलो तर मिसळपावाचे मेगाबाईट संपतील.

फोटो मस्त आहेत पण जरा लेख लिहा की वेळ मिळाला की. फोटोंची वर्णनेही तेवढीच मस्त असतील असे वाटते. ;-)

अभिजिता,

अतिशय सुरेख चित्रे आहेत. क्या बात है..'फुलराणी इथेच तर नसेल ना खेळत.' या चित्राने तर मन वेडावून टाकलं. ढगाळलेल्या सूर्याचं चित्रंही मस्त! घनमेघांनी भास्कररावांची प्रखरता साफ निष्प्रभ करून टाकली आहे! :)

कार्यबाहुल्यामुळे लेख लिहीता येत नाहिये. पण तोपर्यंत ह्या प्रकाशचित्रांवर नजर फिरवा.

लेखाचीही वाट पाहात आहे रे अभिजिता!

लोहगडाच्या पायथ्याशी भाजे गावात कडक मिसळ खाऊन आलेला अभिजित.

आहाहा! हे वाचून मात्र तुझा हेवा वाटला रे अभिजिता!:)

तात्या.

फुलांची प्रकाशचित्रे चांगलीच आहेत पण गडाच्या भिंतीची चित्रे जास्तीच आवडली. लेखही लिहा लवकरच.

कितीतरी वर्षांपूर्वी केलेल्या लोहगड,कार्ले भाजे च्या ट्रेकच्या आठवणी ताज्या झाल्या,सुंदर चित्रे! सवड मिळाली की लेख टाकाच !
स्वाती

मस्त छायाचित्रे!! पुढे फुले आणि मागे विंचूकाटा छानच आहे.
लोणावळ्याजवळचा परिसर वेगवेगळ्या किल्ल्यांनी नटलेला आहे. प्रत्येक किल्ला काहीतरी वेगळेपण दाखवतो. फुले आणि हिरवाईने नटलेला हा भाग आपली एक वेगळीच आठ्वण ठेवून जातो.येथील काही किल्ले (लोहगड, विसापूर, तुंग, तिकोना, घनगड, राजमाची, तैल-बैला, कोराई, नागफणी) माझे करून झाले आहेत. काही राहीलेले (ढाक, मोरगिरी) आहेत ते करायला कोणी येत असेल तर कळवावे, कधीतरी जाउ.
जमेल तेव्हा लिहायचा प्रयत्नही करीन. तोपर्यंत टाटा
ध्रुव