ती

चौदावं सरुन पंधरावं लागलय तिला..
दाट केसांच्या घट्ट दोन वेण्या घालुन शाळेला निघालीये ती..
तळपत्या सूर्याची किरणं पडताहेत तिच्या कोवळ्या चेहर्‍यावर
त्यांना चुकवण्यासाठी मान खाली घालून चाललीये ती..
रस्त्यातून जाणार्‍या एक-दोन आज्ज्यांच्या डोलताहेत माना..
"कशी सालस पोर हो..कधी डोकं वर करुन नाही बघायची!"
पण खरं तर मनातुन तिलाही वाटतय
कुणीतरी यावं मागून सायकलवरुन
अन 'विचारावं' तिला
मग निर्दयपणे हसून 'नाही' म्हणावं तिनं त्याला..
पण नाही वाजत सायकलची घंटी मागून!
जाऊ द्या..तिला काय त्याची पर्वा..
तिला माहितीये, एक दिवस येणार आहे तिच्या स्वप्नांचा राजकुमार,
अन घेऊन जाणार आहे तिला दू.....र देशी विमानातुन
कळेल तेव्हा तुम्हाला!

एकोणीसावं सरुन विसावं लागलय तिला
किरमिजी रंगाचा चुडीदार खुलतोय तिच्या गव्हाळ कांतीवर
कॉलेजला निघालीये ती
सूर्य्,ऊन अन हिची मान खाली..
एक दोन आज्ज्यांच्या डोलणार्‍या माना..
पण मनातुन तिलाही वाटतय
वाजवावी शीळ कुणीतरी मागून
मग टाकावा आपण त्याच्यावर एक जळजळीत नेत्रकटाक्ष
नाही घालत आहे कुणी शीळ
जाऊ द्या..तिला काय त्याची पर्वा
ती तर जाणार आहे दूर देशी राजकुमारा बरोबर
कळेलच तेव्हा तुम्हाला..

बावीसावं लागलय तिला
जोश्यांच्या मधुकरचं स्थळ घरबसल्या चालून आलय
आई बाप खुष आहेत
मुलगा कारकून्..सरकारी नोकरी आहे
त्यांना ही अशीच मान खाली घालून चालणारी सालस सून हवी आहे..
ही नि:स्तब्ध.. नेमस्त आई बाप समजावताहेत
हिच्या पाठच्या दोघी अजुन उजवायच्या आहेत..

पण हिची स्वप्नं? तो दूर देश..राजकुमार्..विमान....अरे थांबा!
'स्त्री' आहे ती आता..
आता तिच्या स्वप्नांवर तिचा काय हक्क?