भूल

श्रामोंची परत गणितावर कविता..... :)
मागच्या वेळेस गणितावर दोन तासात दहा विडंबनं झाली होती. या वेळेस काय?? ;)

कंस घातले नाहीत हे बरं केलंत. कविता स्वतंत्र म्हणून समर्थ आहे.

श्रावण, अतिशय सुंदर कविता. एकदम परिणाम करून गेली. स्वतंत्र दमदार कविताच आहे ही...

बिपिन कार्यकर्ते

दोघांनी सोडवायचे गणित किंवा तर्क.

**(मला क्लिष्ट उपमा [mixed metaphor] जड जातात. "उभयान्वयी" आणि "झोके" दोन्ही कल्पना कळतात. पण एका कल्पनाचित्रात अंतःचक्षूंसमोर आणता येत नाहीत. कथा समजली पण भावना नीट समजायला कठिण जाते आहे.)**

हे काही तरी होत गेलं.

असो म्हणूनच म्हणत असावेत आगे की सोच!

प्रवासाच्या एका टप्प्यावर काही वेळ एक कॉमन रस्ता येतो, वेळ आली की परत वाटा वेगळ्या होतात. ज्याला हे समजते तो शांतपणे पुढच्या प्रवासाच्या तयारीला लागतो, कॉमन रस्ता संपताना हसत खेळत निरोप घेतो, देतो. (पक्षी: नो गुत्तडा) व ज्या प्रवाश्याला हे आकलन लगेच होत नाही तो बहुदा असल्या कविता करत असावा. :P

छान !

--अवलिया

मस्त!

सवतचि भासे मला| दूती नसे ही माला||
नच एकांती सोडी नाथा| भेटू न दे हृदयाला||