बांगड्या

जुनी आठवण जागी केलीत. डबे - बाटलीवला यायचा. गरीब मणूस होता बिचारा. एकदा तो समोरून येत होता त्याची हातगाडी घेऊन आणि मी असेन ५वीत मी येत होते रस्त्याच्या २र्‍या बाजूने. मला २ रुपयाची नोट सापडली. केवळ २ क्षणाने त्याला ती मिळाली नाही. पण त्याचा चेहेरा इतका पडला.
मला अजूनही फार वाईट वाटतं की ती त्याला न मिळता मला मिळाली याचं. इतकी लहान होते की "प्रोअ‍ॅक्टिव्हली" जाऊन त्याला द्यावी हे लक्षात आलं नाही.
२ रुपये त्या हातावर पोट असलेल्या माणसाकरता खूप होते.
**********************************
या जगात दुर्लभ असे काही असेल तर ती सद्वासना आहे - वाचनात आलेला सद्विचार (ज्ञनेश्वरीतील ओवीवर आधरीत)