ती

काळजाला चटका लावणारा लेख...

शेवट वाचून रागही आला..वाईटही वाटले..कीव पण आली...बरेच काही वाटले..

खादाडमाऊ

काय बोलू? :(

काय हो बिका, तुम्ही नेहमी असं लहान मुलांना (त्यामुळे मोठ्यांना)त्रास होणारं लिहिता?

रेवती

बिपिन, हा खरा अनुभव असल्यास हा प्रतिसाद अप्रस्तुत समजावा.

'तो यायच्या आधी तिला एकटीला खूप कंटाळा यायचा.' मग ती कुठल्या वेदनेचे प्रदर्शन करून भीक मागत असे? तुमच्या कल्पनेची भरारी 'माती'शी निगडीत वाटली नाही.

श्री. कार्यकर्ते,
"ती" पुढे संपादिका होणार बघा!!!
:)

अरे बिका ही कॉमन गोष्ट आहे.. पोरांना रडायला लावून भिका मागण्याचे धंदे सर्रास चालतात..

तात्या.

आवाडली. वाइट वाटलं वाचून.
पण पुढचे भाग वाचायची उत्सुकता वाढली.

अनेक जणांनी मत व्यक्त केलाय की "डिस्टर्बिंग". पण बिका कुठेशी मी वाक्य वाचलेला होत - आर्ट इस नॉट आर्ट टिल्ल इट दिस्टर्ब्स यु.

त्यामुळे छान!!
**********************************
या जगात दुर्लभ असे काही असेल तर ती सद्वासना आहे - वाचनात आलेला सद्विचार (ज्ञनेश्वरीतील ओवीवर आधरीत)

शेवटापेक्षा तिचे भावविश्व रंगवण्याचा प्रयत्न आवडला. ते अजुनही रंगवता आले असते असे वाटले, घाईत प्रसिद्ध केलेस का ?

कथा आवडली

(याला पुढचा भाग आहे? माझ्या मते नसावा)

ऋषिकेश
------------------
इथे दुसर्‍यांच्या ब्लॉगची जाहिरात करून मिळेल. योग्य बोलीसह संपर्क साधावा.

आsssssई गंssssss. अंगावर काटा आला वाचुन. वास्तववादी एकदम. तात्या म्हणतात त्याप्रमाणे हे अगदी सर्रास, राजरोसपणे चालते भारतात.
रिक्षात असु आपण तर अगदी अंगाला हाथ लावणार. गाडीची काच बंद केली तरी अगदी काचेला ओठ, नाक चिकटवुन टकटक करणार. सोनेरी रंगांचे केस(ह्या मुलांना बहुतेक वेळा एका व्हिटॅमिनच्या deficiency मुळे त्यांचे केस सोनेरी असतात.) असलेली हि बाळं अंगावर घेउन ४-५ वर्षांची मुले भीक मागतात. वाईट वाटतं त्यांच्यासाठी, पण काय करणार? रोज पुन्हा त्याच सिग्नल वर उभं राहुन आपल्या संवेदना देखिल बोथट होत जातात.

प्रसंगकथा छान. वर आनंदयात्री म्हणतात त्याप्रमाणे अजून थोडी फुलवता आली असती.

अवांतर - परंतु पूर्णतः वास्तववादी म्हणता येणार नाही. कारण प्रत्यक्षात, ते रडके, विद्रुप (केलेले) मूल आणि त्याला घेऊन जाणारी स्त्री, हे माय-लेक असतीलच असे नाही (बहुघा नाहीच). त्यांच्याकडून भीका मागवून घेणारा वेगळाच असतो!

Doing what you like is freedom. Liking what you do is happiness.

उभे करण्याची तुमची ताकद गुलामांवरचा लेख वाचला होता तेव्हाच कळली होती.
पण आजची गोष्ट एखाद्या डायरीतल्या नोंदीसारखी वाटली.
येऊ द्या आणखी काही पानं .

बिका, मस्त हं...!

-दिलीप बिरुटे

गुड वन!! आवडली.
- प्राजक्ता
http://www.praaju.com/

तीच आई बाळाच्या खिदळण्याने सुखावते, आणि (दोघांची) पोटे भरण्याकरिता प्रसंगी बाळाला बळेच रडवते. माणसाच्या वागण्यातला हा विरोधाभास की खराखुरा अंतर्गत विरोध? विचार करायला लावणारा अनुभव आहे.

हे चित्र पुढच्या ५० वर्षांत तरी बदलेल???

अरुंधती

http://iravatik.blogspot.com/

जबर !