उरणार ना उद्या ते, जे सत्य काल होते

जीणे असह्य म्हणती जगणे न सोडती पण
आमीष ऐहिकाचे मनुजां कमाल होते

साले हे कळाते पण वळत नाही.. पुन्हा एकदा त्याची आठवण करुन दिल्या बद्दल धन्यवाद...

पैजारबुवा,

जबरदस्त रचना.... कमाल... कमाल.. कमाल...!

Sandy

विदीर्ण करून टाकणारी गझल !

भारीय.

"उरणार ना उद्या जे सत्य काल होते" ह्या ओळीला अडखळलो. "उरणार ना उद्या ते, जे सत्य काल होते" अशी वाचली तेव्हा बरोबर वाटली.

अत्युत्तम भाऊराया!
फार तिडिकेनं मांडलंय..

जबरदस्त!!!
खुप आवडली.

फार सुंदर लिहिली आहे.

भारी लिहिलेय !

सुरेख! खूप दिवसांनी तुमची कविता वाचली.

आवडली...

पण पुनरागमन "चाबूक"अणि मार्मिक

कविप्रांत गरीब नवाज नाखु

छान गझल!
शेवटचे तीन शेर खासंच!

वा छान

वा छान

उत्तम रचना

येथे अतर्क्य सगळे निष्कर्ष वास्तवाचे

सुंदर लिहिलेय !!

छान.

मस्त !!