ओढ घरट्याची

पाखरे उडता आकाशी या
   घरटे सुने सुनेच उरते..
परतीची ही ओढ लागता
   तसे पाऊल मागे वळते..

कानोसा घेऊ राञ निघाली..
कात टाकुनी पहाट ही आली..
रानपाखरे घरट्यातुन या
उंच भरारी घेऊ लागली...

उन्हे दाटता डोक्यावरती
 घरटे आतुर रडु लागले...
डोळे शिणले वाट पाहुनी
काळजीचे मग बांध ही फुटले...

तु असा गेलास कुठे की
हरवलास या वाटेवरती...
शोधलास तु मार्ग नवा की
विसरलास ही माझी प्रिती.....