जगण शिकतोय मी आता जुनी कात टाकून,
अंकुरापरी मातीतून पुन्हा उगवून
काही नवीन तारा जोडून
जगण्याची नवीन धून बनवून,
जुन्याच शब्दांना जराशी
वेगळी चाल देवून, जगण शिकतोय मी आता….
सुखानं सुखाशी थोड गुणून
दुखांना दुखाशी घेतलं भागून,
बाकी काही उरेल ना उरेल
आयुष्याच गणित पाहतोय पुन्हा सोडवून, जगण शिकतोय मी आता….
स्वप्नांना जरा पुन्हा जाग करून
तुटलेल्या वाटां सांकवाना जोडून,
निशब्द नात्यांना हळुवारपणे
पुन्हा पुन्हा हसवून, जगण शिकतोय मी आता….
चुकांना किती जायचो घाबरून
अपयशाला रोज कंटाळून
हार जीत आता खूप दूर राहिलेत
मी प्रयत्नांनाच बसतो कवटाळून, जगण शिकतोय मी आता….
प्रतिक्रिया
6 Mar 2016 - 4:54 pm | प्रचेतस
जगण का जगणं?
6 Mar 2016 - 5:02 pm | एस
मला वाटलं कोणा जगन नावाच्या मित्राला हाक मारताहेत ते! ;-)
6 Mar 2016 - 5:08 pm | एकप्रवासी
थोडया शाब्दिक चुका समजून घ्याल हि अपेक्षा आहे.
6 Mar 2016 - 5:36 pm | प्रचेतस
एकवेळ गद्यात शाब्दिक चुका क्षम्य आहेत पण पद्यात असू नयेत नाहीतर अर्थच बदलतो हो. अगदी मोकलाया दाही दिशा होऊन जातं.
6 Mar 2016 - 6:03 pm | एकप्रवासी
सहमत आहे तुमच्या मताशी.
6 Mar 2016 - 5:05 pm | एकप्रवासी
"जगणं" च लिहायचं होत, चुकून जगण लिहिलं गेलंय.