घाटातली पायवाट

"बाई म्हणे, "ताये, तुझी
संग मला थोडी असे."

हे आवडले.
बरेचदा हे कळतच नाही की खरंच बरोबर कोण आहे नि असणार आहे.

आपला
गुंडोपंत

....

>>दरीमध्ये शेत माझे
>>घाटमाथ्या घर असे"

>>"तिथे कोणी वाट पाहे
>>ऊर येई भरुनिया -

क्या बात है, सुंदर चित्रदर्शी कविता!

आयला धन्या, तू कविताही इतक्या छान करतोस हे माहीत नव्हतं!

जियो..

तात्या.

काव्याचा वेगळेपणा भावला.

कविता आवल्डी लय दिसापासून ताजी कविता वाचाला नै भेटाची.
आता लै मस्त वाटून राह्यले. :)

धनंजय,
कविता आवडली.शब्दांची रचना बंधनात असली तरी ती तशी वाटत नाही अर्थात तेच तर कवीचे मोठे वैशीष्टे असते.

"बाई म्हणे, "ताये, तुझी
संग मला थोडी असे.
दरीमध्ये शेत माझे
घाटमाथ्या घर असे"

मला वरील चार ओळी अधिक आवडल्या.येऊ दे अशाच कविता !

तुम्ही कविताही करता वाटतं? आवडली.

चित्रा

खरं सांगायच तर पहिल्यांदा गडबडीत वाचताना काही कळली नाही.. आता जरा निवांतपणे वाचल्यावर समजली! छान कविता.

तुमच्या या छोटेखानी सुरेख कवितेला काय म्हणावे? अष्टाक्षरी ओवी की नुसतीच अष्टाक्षरी? काहीही चालेल. आफ्टरऑल अ रोझ इस अ रोझ बाय एनी नेम !--वाचक्‍नवी

<<<तिथे कोणी वाट पाहे
ऊर येई भरुनिया -
मुंबईला तुझ्या घरी
तू जा बाई बसुनिया">>

शेवट भावस्पर्शी.
प्रकाश घाटपांडे

सुंदर प्रकटन आहे. :)

कविता आवडलि.

बाई म्हणे, "ताये, तुझी
संग मला थोडी असे.
दरीमध्ये शेत माझे
घाटमाथ्या घर असे"

अष्टपैलू धनंजय, तुमची ही अष्टाक्षरी फार आवडली. अष्टाक्षरी हा बायकी प्रकार आहे असे माझे एकंदर मत असले तरी. [कारण ९० टक्के अष्टाक्षऱ्या ह्या कवयत्र्या (कवयित्रीमध्ये मजा नाही) लिहितात, असा माझा समज. दुसरे कुठलेही कारण नाही. त्यामुळे कुणी उगाच चवताळण्याचे काही कारण नाही.]

हल्लीच्या त्या 'पाडीव' गजलांच्या बुजबुजाटात असे सकस काव्य जरा दुर्मिळच झाले आहे. अजुन लिहा राव असेच.

कविता आवडल्या...इन्ग्लिश जास्त आवडली..