वंशशोध

त्या करुण हाकासुध्दा
त्याला रोखु शकल्या नाहीत
तो खोल, खोल
अगदी खोल गर्तेत
शिरत होता,
प्राक्तनाच्या फुटक्या काचभांड्याचे
चरे पायात शिरत
असताना देखील !

माणसाच्या मुळाच्या उगमापर्यंत
जाउन आलेला तो
सनातन सत्य वाहत
दुर्बोधाच्या जाणिवा नाकारत
अज्ञात काळगुहेत शिरत
प्रलयंकारी भविष्यकाळास
आव्हान देत होता !

परंपरांच्या ओझ्यांचे जोखड
मानेवर काही वळ ठेवून होते
जे नाकारतोय त्याची जाणीव
धिक्कारलेल्या नजरांचे आसुड
सार्यारचे मिश्रण
ओराखड्यांचे अनाकलनीय
चित्र रेखाटत होते !

वंश बुडाल्याचे दुख
कधीच नव्हते
जिथे शेपुट गळाली
अन् माणुस दिसला
त्या जागेच्या शोधात कधीतरी
परागंदा व्हावेच लागणार होते !

कालवृक्षाच्या पारंब्या
आदिम पृथ्वीस छेदुन
पाताळात मूळ गाडत असताना
भविष्याच्या पर्वतावर
हिमभरल्या जगात कोरडी
जागा शोधण्याचा प्रकार
कुणी तरी करायलाच हवा
हा करतोय ! करू देत !

वंश शोधल्याचे पातक
कधीतरी घडणारच होते
वंशविच्छेदापेक्षा भयंकर
अशी कळ,
मग माकड की माणुस ?
पशु की पशुपरान्त ?
काळीज हेलावणारे प्रश्न
वंश शोधल्याचे प्रकांड सुख
की काळीज गोठविणारे दुख
ह्या सीमारेषेत अडकलेला तो !

विजयकुमार......................

21 / 01 / 2009