[शतशब्दकथा स्पर्धा] निकाल

धन्यवाद. अगदी हेच होते डोळ्यासमोर कथा लिहिली तेव्हा. खरंतर माझ्या आजुबाजुलाच असणार्‍या काही लोकांकडे बघुन ही कथा तयार झाली. पोळ्यावाल्या बाईंची दहावी झाल्यानंतर नातलगांच्या दबावाने लग्न झालेली एक मुलगी, जिला विरोध करता आला नाही. सासरच्यांनी माहेरी पाठवले. १८च्या आत झालेले लग्न, कुठे त्याचे कागदपत्र आणि कुठे घटस्फोट. पण नंतर मार्गदर्शक चांगले मिळाले आणि आज ती मुलगी पुढे शिकते आहे. अजुन एक अशीच मुलगी. अत्यंत गरीब. खरंच बोर्डाच्या पेपरला येतानाही दुरवरुन पाणी भरुन आणायची. पण धडपडत आज शिकते आहे. एक घरी भांडी घासणारी निरक्षर बाई, नवरा मारझोड करायचा, हिचे पैसे दारुवर उडवायचा. हिने शेवटी स्वतंत्र संसार थाटला आणि मुलांना शिकवते आहे. तिच्या आजुबाजुला अनेक जणी या त्रासातुन जात आहेत पण तिने हिंमत दाखवली. या सगळ्यात अनेक निकारात्मक बाबी असल्या, तरीही या ३-४ कथा जोडताना त्यात काही काळासाठी कोलमडुन जाणे, पुढे पाऊल टाकायला भीती वाटणे हे असले तरीही नशीबाला दोष न देता पुढे जाणे हा समान आणि महत्वाचा धागा होता. आणि तोच कथेतुन सांगण्याचा प्रयत्न होता. पहिल्यांदाच शशक लिहिली आणि ती अनेकांना आवडली हे वाचुन आनंद झाला. :)

:)
अरे हो, मी प्रतिसादही दिला होता पण लक्षात नव्हते ही कथा लिहिताना अजिबातच. दोन्ही कथानायिका एकाच मार्गाने जाणार्‍या आहेत हे मस्तच.

हाहाहा :-)