रेडा कायें (म्हणोन) लपविता... ???

खपल्या गेले आहे......
=)) =))

हसतोय...

रेडियासि जरि हंबरैल महिशी देखुनिया "सह्ह्ह्ह्ही!!" तर्‍हीं म्या निजमनीं हासेन 'ह्ही ह्ही...!ह्ही ह्ही...!ह्ही ह्ही...!''
हॅ.हॅ.हॅ... ;)
रेड्याला आयता पिकलेला फणस मिळतो. ;)

भाषाप्रभू आहेस रे. _/\_

@तर्‍हीं म्या निजमनीं हासेन 'ह्ही ह्ही...!ह्ही ह्ही...!ह्ही ह्ही...!''>>> =)) __/\___/\___/\___ =))

ठ्ठार झालो आहे! =))

:-))

भाषाप्रभू दंडवत स्विकारा. :)

बॅट्मॅन 'वेडा' (इथे खरा वेगळा शब्द आहे हे चाणाक्ष वाचकांच्या लक्षात आले असेलच) आहे. ;)

"जुगतपिसें" हा शब्दालाच १० मिनिटं हसलो :))

प्यारे यांच्या प्रतिक्रियेला +१०००

नकळत धागे दिसले
काहीजण उघड पणे
तर काही जण मनांत हसले !

महिषी महिष प्रणयप्रसंग उत्कटतेने रंगवला आहे. धनाजीराव आणि बुवांची माफी तुम्हाला मिळाली असे दिसते आहे. या पुढच्या अध्यायात महिष आणि महिषी वृंदावन गार्डनात झाडाभोवते फेरे मारणार का?

नवरात्रीची देवी उठली त्याचा रेड्याला आनंद झालेला दिसतोय.

.

अद्भुत रस, शृंगार रस, हास्यरस, आणखी जे कोणकोणते रस असतात, ते सर्व एकवटून भलतीच रसाळ जाहली आहे कविता.
च्यामारी, 'कविता' मधेही 'विता' आले.

भारी आहे.
तू भाषाप्रभू आहेस.

कष्टी बहुतचि जाला, गवळी त्याची महीष न-विता
होई मुदित बहुत जो, रेड्यासंगे त्रिवार ती स्त्रविता
सत्वर बॅटे रचिली नाना छंदी रसाळ जी कविता
स्तंभित होति मिपाकर बॅटे ती कविता-ऐकविता

=)) =)) =))

काय हे ऐकविता ?
चपटी मागविता
अंतुरी रागविता
धुणि-भांडि करविता
सासूसि बोलाविता
सुचेल काय कविता ?

भाषाप्रभुत्वाची एक पुनःप्रचीती आली :) आवडेश

जबराट्ट कविता!
इतकी धुमाकूळ घालणारी कविता आज प्रथमच वाचली!
काय खत्तरनाक! ग्रामीण पाचकळपणा आणि मोरोपंती भाषा! हे एक नवीन जुगाड!
सह्ही रे सह्ही बॅट भाऊ!

आईच्चा...कहर म्हणजे अगदी कहर आहे

कळलं बॅट्या कधीही रेड्यांच्या झुंजी पहायला का जात नाही ते !!!

न जाणो बहीर्गमन झाले तर ??

आता पहिली गोष्ट : जोड काव्य अद्भुत.

याचकांची पत्रे वाला

कविता आणि प्रेरणेची लिङ्क पाहून पुनरेकवार त्या आठवणींनी भडभडून आले.

खल्लास! लै जबरी :)

निजधामाला गेलो आहे वाचुन =))!!!

____/\____

मग खरवसाचा बेत कधी ;)

'ह्ही ह्ही...!ह्ही ह्ही...!ह्ही ह्ही...!'

ह्या बॅट्याला हाणा रे पकडुन. जवळजवळ उर्ध्व लागला हसुन.

पुन्हा हसून घेतलं

मनातल्या मनात हसलो =))