अंडा बुर्जी - एक पाकृ / एक कला (वाचोगे तो जानोगे)

अंडा बुर्जी जशी हातगाडीवर मिळते तशी आजतागायत कोणत्याही हॉटेलात खायला मिळाल्याचा अनुभव माझ्याकडे तरी नाही... जाताना हायजीनचा विचार मात्र करू नये.... आपल्याला तर बॉ आश्चर्य वाटतं त्या हातगाडीवाल्यांचं

पांतस्थांनी जबरा लिवलंय .. डायरेक्ट अनुभवलेलं ... पांतस्थ... पाकृ बरोबर असेच किस्से पण लिवत जावा बॉ ..
अंमळ मजा आली ... जाऊन देत लै अवांतर झालं .. जास लिवलं तर संपादक बाबा कात्री लावायचे आणि एखादी खरड पडायची ;)

- (अंड्याची सर्व अपरूपे चापून खाणारा) टारझ्या

परत भूक लागली मला..

पाकृ आणि त्यानंतरचे वर्णन आवडले. बुर्जीर्गही विशेष. गोवा गाड्या रत्नागिरीजवळ लांज्याला हटकून थांबत. तिथे एका गाडीवर मिळणार्‍या आम्लेट-पावाची आणि बुर्जीची चव तुमच्या लेखाने पुन्हा आठवली :)

नंदनमराठी साहित्यविषयक अनुदिनी

फोटू पाहून संपलो...!

पांथस्था, वर्णनही अगदी करेक्ट केलं आहेस रे. तुझी निरिक्षणाला दाद देतो.. मुंबईत रात्री कुठल्याही भूर्जीपावाच्या गाडीभोवती अगदी अशीच परिस्थिती असते..!

झमझम बारची नौकरी संपवून घरी परतताना बर्‍याचदा ठाणे ठेसनाच्या बाहेर रात्री एक दीडच्या सुमारास मी अगदी मनसोक्त भूर्जीपाव चापायचो त्याची आठवण झाली! :)

तात्या.

अशी गाडीची बुर्जी (आम्ही भुर्जी म्हनायचो) खायची चटक मला कालेजात शिकत असताना लागली ती आज्पर्यंत कायम आहे. आजकाल २ दिवसाआड तरी मला भुर्जी लागते. कालेजात आम्ही बास्केट्बॉलचा सराव करत असताना खेळुन झाल्यावर सर्वजन आमलेट / भुर्जी शोट खेळायचो. ग्राउंड च्या मध्यावरुन प्रत्येकजन ५ बास्केट करायचा प्रयत्न करी. ज्याच्या सर्वात कमी बास्केट होत किंवा ज्याचा फेकलेला बॉल बास्केट च्या जाळीला टच करत नसे तो सर्वांना आमलेट / भुर्जी खाउ घाली.

आज ही प्रतीक्रिया लिहीताना त्या मंतरलेल्या दिवसांची अठवण झाली. धन्यवाद पांथस्था.

सुक्या (बोंबील)
मु. पो. डोंबलेवाडी ( आमच्या गावात पोस्ट हापीस नाय. लिवायचं म्हुन लिवलं.)

लाजवाब कृती आणि जीवघेणे फोटू!! आणि कातिल वर्णन! एकदम सह्ही!!
(तू असतोस कुठे? भारतात की अमेरिकेत की अन्य कोठे? भारत किंवा अमेरिकेत असलास तर तुझ्याकडे एकदा सविस्तर आलं पाहिजे! :B )

अरे कालेजात असताना रात्री मेसच्या भुक्कड वातड चपात्या तोडण्यापेक्षा आम्ही हॉस्टेलकरी मंडळी रात्री ९-९.३० ला टोळक्याने गाडीभोवती जमत असू. आमची वाटच बघत बसलेला असायचा जसा काही तो. गाडीशेजारीच लाकडी बाकडी टाकलेली. प्रत्येकी एक डबल अंडाबुर्जी + २ पाव हे मिनिमम ठरलेलंच त्यामुळे तयारच करायला घ्यायचा. फटाफट वाफाळती बुर्जी आणि खरपूस भाजलेले पाव समोर आले की कधी ताटली रिकामी व्हायची समजायचे नाही! मग लागेल तशी पुढची ऑर्डर (लेडीज हॉस्टेलवरुन कोणी दर्शनीय 'सामान' गाडीवर आलेलं असेल तर आणखी एक डबल बुर्जी फस्त! ;)). वरुन एकेक कप पेश्शल चा मारला की तबियत एकदम खुष! सुट्टा मारणारे लगेच त्यांच्या चैतन्यकांड्या शिलगवायचे आणि रमतगमत आम्ही हॉस्टेलला परतायचो.

चतुरंग

वाचा और जाना!

मी शाकाहारी.म्हणजे अंडी शाकाहारी नाही असे मानणारी .
त्यामुळे मला पाकृ पेक्षा नंतरचेच वर्णन आवडले.
समोर देखावा उभा राहिले.
म्हणजे `दे ` म्हणणारा आणि `खावा ` म्हणणारा सुध्दा.

क्लास!
मीनल.

लै मस्त फोटू आणि रेसिपी....
अमेरिकेचा विजा पहिल्यांदा मिळाला तेव्हा दुपारी ष्टाईलमधे मी आणि बायको ऑबेरॉय टॉवर्समधे जेवायला गेलो होतो -- सेलिब्रेशन म्हणून !
उगाच काहीतरी खाल्यासारखं वाटलं च्यायला !!
रात्री पुण्यात आल्यावर स्टेशनसमोरच मस्त अंडा-बुर्जी, पाव आणि चहा पोटात टाकलं तेव्हा कुठे खर्‍या अर्थाने सेलिब्रेशन झालं ते आठवलं :)

स्टेशनावरची बुर्जी आठवली आणि जीव कासावीस झाला.

--घाटावरचे (मठ्ठ) भट
आम्ही मठ्ठ असल्याकारणाने आम्हांस मराठीखेरीज इतर भाषा समजत नाहीत. क्षमस्व.

मोठा चवदार लेख आहे.
मी कधीही गाडीवरची बुर्जी खाल्लेली नाही पण तुमची गोष्ट वाचून
तो अनुभव मिळाला.
गाडी भोवतालच्या वातावरणाचे अगदी तंतोतंत वर्णन केलेत.
असच काहीसं वातावरण, संवाद भेळेच्या गाडीपाशीही अनुभवायला मिळतात.

रेवती

मी शाकाहारी आहे पण तुम्ही जे वर्णन केल आहे ते खल्लास आहे. :)

पाकृ विथ फोटु देण्याची तुमची कल्पना भारीच आहे.
................
"बाहेरुन बारीक व्हावं असं खुप आतुन वाटतय."
ह्या ग्राफिटीकाराना माझ्या मनातल नेमक कस कळाल असेल बर??? :)
http://picasaweb.google.co.in/zakasrao

फोटो , पाकृ नेहमीप्रमाणे छानच पण ते पुढचे वर्णन जास्त चविष्ट.

मध्यरात्री बर्‍याच टपर्‍यांवर भुर्जी खाल्ली आहे. पुण्यात जंगली महाराजरोडवर त्या दुचाकी पुलाच्या अलिकडच्या पदपथावर कुल्फीवाला व पलीकडे भुर्जीवाला दोघांना गब्बर केले आहे. :-)

पाकृती आणि भुर्जी वर्णन जब्रा !!!
(चखण्याला अंडाभूर्जीचाच आग्रह धरणारे अनेक मित्र आहेत)

-दिलीप बिरुटे

गाडीवरची बुर्जी खाल्लेली नाही पण एकुण वर्णनाने डोळ्यासमोर तंतोतंत चित्र उभे राहीले...
निरिक्षण शक्ती दांडगी आहे तुमची पांथस्थ ....

गाडीवर बुर्जी खायला काही वेगळीच मजा आहे.घरी पण बुर्जी व ऑम्लेट स्वःत करुन खाताना खुप मजा येते.
खुप वर्षापुर्वी सुरभि कार्यक्रमात हैद्राबाद येथील स्पेशल ऑम्लेट वर झलक दाखवली होती. त्यात दोन अंडी एका मगामध्ये जोरात फेटुन त्याचे फेसाळ मिश्रण तो ऑम्लेटवाला तयार करत असे. त्याची ती ऑम्लेट एक ताट भरुन मोठी होत असे.सदर ऑम्लेट हैद्राबादमध्ये खुप फेमस आहे म्हणे .त्याची पा़कृ कुणाला माहित असेल तर इथे देणे.
पाथंस्था बद्दल नवीन असे काय लिहणार. आता तो राहतो कुठे शोधुन सरळ जेवायलाच जायला पाहिजे :D जबराट सुगरण्या आहे तो.
वेताळ

अंडा बुर्जी खाण्याच्या गडबडीत मीठ विसरलात कि ... :-)
असो..पण बुर्जी जबराटच दिसते आहे.......:-) आम्ही मीठ वरुन भुरभुरुन घेउ ...;-)

अंडा बुर्जी बनविणे हि कृति नसुन कला आहे. ज्या मिपाकरांनी रस्त्याच्या कडेला गाडिवर बुर्जी खाल्ली आहे त्यांना हे नक्कीच पटेल
कॉलेजात असताना रात्री ३ वाजता शिवाजीनगर्,पुणे स्टेशनबाहेरील बुर्जी आठवली हो...
मजा आली.....

(कॉलेजच्या आठवणीने कासाविस झालेली)स्मिता श्रीपाद

जबरा... मस्त. फोटू १ नंबर.. :)
मला नागपूरच्या सावजी ची आठवण झाली..
अवांतरः
याला फक्त जीव घेणं असंच म्हणतात...!!!! कुठून दुर्बुद्धी झाली अन् नॉन्व्हेज खाणं सोडलं असं वाटायला लागलंय..
म्या बिच्चार्‍या शाकाहारी माणसावर किती अत्याचार करायचे... हां???? :( :''( =(( :W

(दुर्दैवी शाकाहारी) मुमुक्षु :)

हाहाहाहा हाहाहाहाहाहा मस्त रे भौ

आपण एखादा विचार ;एखादी गोष्ट करतो किंवा करायचे टाळतो ते आनन्द मिळवणे किंवा वेदना टाळणे या दोन्ही साठीच

अंडा बुर्जी बनविणे हि कृति नसुन कला आहे.

जबरा अनुभव अनेक... स्मुती जाग्या जाहल्या

ठॅक ठॅक ठ्क ठ्क ठुम ठॅम आणि मग उलथण्याला लागलेले मिश्रण काढायला एक मोठा ठणाण ठणण...
मस्त.. मस्त.. वर्णन एकदम आवडले.
भुर्जी आवडतेच.
-- लिखाळ.

अ॑डा भुर्जी छानच. मसाला तिखट ऐवजी का॑दा लसुण मसाला घालावा. मस्तच चव येते.

कालथ्याने किंवा चक्क सुरीने (हे म्हणजे अगदीच.... असो) अंडं फोडलं बुर्जीवाल्याने, की समजावं, आज अवघड आहे.

एक्स्पर्ट बुर्जीवाला सरळ अंडं हातात घेतो, कढईच्या कडेवर नजाकतीने मारतो, अन कढईत रिकामं करतो, ती लय बघण्यासारखी असते... आहाहा... नुस्तं बघूनच भूक वाढते.

आणि फोटो ही तर एकदम अडस कल्पना... (अडस हे रत्नागिरीकरांनी "भन्नाट" या शब्दाला दिलेलं तेजस्वी भावंड! :) )

स्वगत: आज बुर्जी खाल्ल्याशिवाय चैन नाही पडणार... :)

मिपाकरांपैकी ज्या स्त्री सदस्यांना गाडीवर भुर्जी खाण्याच्या आनंदापासून वंचित रहावे लागले असेल त्यांना सर्व समाजातर्फे क्षमस्व.

ज्यांना टोमॅटोच्या फोडी आवडत नाहीत त्यांनी कांदा टोमॅटो एकदम परतावेत म्हणजे शिजून पल्प होतो. नंतर अंडी घालावी (वाकडा विचार करू नका). मी गरम मसाल्याऐवजी काळा (गोडा) मसाला घालतो.

वा...वा पांथस्था , काय वर्णन केलंत ...एकदम जबरा. फोटू आणि रेसिपी क्लासच .
एक रेसिपि बुक काढा आता राव. फोटू, रेसिपीज आणि त्यासोबत केलेलं आठवणींचं लेखन...जबरदस्त कलेक्शन होईल.

आज घरी बायको नसल्याने बुर्जीची पाककृती शोधत होतो. माझ्यासाठी हा अन्नदाता धागा.

बॉइल्ड भुर्जी नामक एक प्रकार आहे, उकडलेल्या अंड्यांची भुर्जी. केली की फोटूसकट टाकीन इथे.

भुर्जीच्या गाडीजवळ गोटी-सोड्याच्या गाड्या उभ्या असतात. त्या कशाला? हा विचार कधीच मनात न आलेल्या मिपाकरांचे अभिनंदन. भुर्जीच्या गाडीवर, किंवा त्या सोड्याच्या गाडीवर, उत्तम स्वस्त देशी/विदेशी दारू ओपन एयर मिळते हे किती लोकांना ठाऊक आहे इथे?