चुकते कोण?

हे सर्व पाहीले की असे वाटते चुकते कोण? सासू की सून?

{मिपाकर यावर नक्कीच काही चांगले मार्गदर्शन करतील अशी खात्री आहे.}

यात आम्ही काय डोंबल मार्गदर्शन करणार?
आणि समजा केलचं (आपले मिपाकर हौशी हो भारी. ;) ) तर त्या गावच्या सुनबाई ऐकतीलच याची ग्वाही तुम्ही देणार का? ;)

वरिल उदाहणातील सासूबाई उच्च रक्तदाबाच्या पेशंट आहेत, वयोमानानुसार, स्थूलतेमुळे त्यांना धावपळ, उठ्बस जमत नाही. स्वभावाने समंजस व शांत आहेत. तरीही विनातक्रार सर्व करत आहेत
स्वभावाने समंजस व शांत आहेत म्हणुनच विनातक्रार सर्व करत आहेत :)

नोकरी करणे म्हणजे घरकामातून रजा घेणे असे कुठेही लिहिलेले नाही. कितीतरी प्रतिष्ठित ठिकाणी नोकरी करणा-या महिला घरची कामे तितक्याच समरस होऊन करतात.

१०० % सहमत :) हे बाकी खरे हो ;)

हे सर्व पाहीले की असे वाटते चुकते कोण? सासू की सून?

दोघीही चुकत आहे , सुनेला जर खरच नोकरी करायची आहे तर मग घरकामाला बाइ लावु शकते की ,सासुला का म्हणुन भार ;)
अन सासुला काय गरज आहे ह्या वयात इतकी काम उपसन्याची " जीव तुट्त असेल बिचारीचा "
पण म्हनुन इतके सहन करायचे का सुनेच्या प्रेमाखातर ? ;)

फक्त आणि फक्त असे धागे उघडणारे मिपाकर.

पुढचे पोस्ट नणंद, वैनी बद्दल येउ द्यात हो तै.
ते पण प्रत्यक्ष दर्शी असेल अशी आशा करतो.
साधारण ५१ पोस्ट झाल्यावर आपण कपुर कन्येस भेटू.

सासूबाईंनी वेळीच स्वतःच्या मुलांना कामं शिकवली असती तर म्हातारपणात अशी सगळी कामं करायची वेळ आली नसती.
त्यामुळे सासूबाईंच चुकलय.
अजूनही फार उशिर झाला नाही आहे, त्यांनी सूनेच्या आणि स्वतःच्या मिष्टरांना थोडी थोडी कामं करायला शिकवावीत, घरांत सगळेच काम करतात हे बघून नातवंडांवरसुद्धा चांगले संस्कार होतिल, पुढेमागे कधी मुंबैवाले सुट्टीवर येतिल तेही यातून काही शिकवण घेतिल. त्यांना हा निरोप पोहोचवाच .

हा धागा उघडून माझीच चूक झाली.

नोकरी करणार्‍या बाईचा नवरा, सासरेबुवा यांचा कुठेही उल्लेख नाही.
पुरुष मंडळी राहतात ना घरात?
इथे आपल्यासारख्या 'मुलींचे' ;) चुकते.
एकत्र कुटुंब म्हणतो ना आपण, आणि बघा पुरुषांना कसं तांदळातल्या खड्यासारखं वगळलय.;)
किती हे दुष्टासारखं वागणं. (हलके घ्या.)

माझ्या घरात मी थोडं करते अन बाकी नवर्‍याकडुन करुन घेते. त्याची आई आलीच तर तिलासुद्धा कामाला लाउन मी बाहेर शॉपींगचं काम उरकते, म्हणजे सगळे कसे बिझ्झी बिझ्झी राहतात अन घरात शांतता वाढते. हा उपाय तुम्हीसुद्धा करुन पहा अन त्याचा अजुन एक धागा काढा.

जणू काही सासुबायीच्या सासूबाई तिला नवर्याला काम सांगू देत असतील ४०,५० वर्षा पूर्वी !---अजित गद्रे

माझे कध्धीच चूक नसते...
मी फक्त, नेहमी नेहमी सहनच करत असते .
(असेच सगळ्यांना वाटते, मलासुद्धा :) )

हे पाहून थोरली सून गावाला राहून नोकरी करु लागली.[ म्हट्ले जाउद्या...घरात, शेतात काही काम होत नाही, नोकरीवर तरी उजेड पडेल....] मधे एकदा गावाला जाण्याचा योग आला असता असे दिसले की, बाईसाहेब फक्त स्वतःचे आवरून कामाला निघून जातात. सासूबाई घरी नाष्टा, स्वयंपाक, धुणे, भांडी, पाणी भरणे, दोन नातवंडांचे आवरून त्यांना शाळेत पाठवून शेतात जातात.

नोकरी करणे म्हणजे घरकामातून रजा घेणे असे कुठेही लिहिलेले नाही. कितीतरी प्रतिष्ठित ठिकाणी नोकरी करणा-या महिला घरची कामे तितक्याच समरस होऊन करतात.

दुसरीकडे सुनबाईला वाटते की तिला कोणी विचारत नाहीत / किंमत देत नाही. [चोराच्या उल्ट्या बोंबा.....]

चर्चा प्रस्तावात समतोलाचा अभाव आहे. प्रस्तावातच छुप्या पद्धतीने 'चुक कोणाची' हे सुचविले आहे. त्यामुळे चर्चा डळमळीत पायावर उभी आहे हे जाणवते आहे. असो.

अनेक वर्षे त्या घरात कर्त्या स्त्रीचे मध्यवर्ती स्थान भुषविल्यावर, सुनेच्या आगमनानंतर दुय्यम स्थान स्विकारायला, स्वयंपाकघराचा ताबा सुनेकडे द्यायला कित्येक सासवा मनाने तयार नसतात. त्यामुळे स्वयंपाकघराचा ताबा आपल्याच हातात राहावा आणि सुनेला मदत केल्याला मोठेपणाही आपसुक मिळावा असा कावा कित्येक सासवा करताना दिसतात. नातवांचे करताना प्रेम, आपल्या मुलाची मुले ही स्वामित्व भावना असते. मुलीची मुले ही सहसा जावयाची मुले म्हणून पाहिले जाते. (जावयाचे पोर एक नंबर चोर). नातवंडांचे करून आत्मिक समाधान तर मिळवायचे पण सुन मुलांकडे पाहात नाही मलाच सर्व (ह्या वयात) पाहावे लागते (आणि मी पाहाते, माझ्यात धमक आहे तेवढी) असा कांगावा करून इतरांची सहानुभुती मिळवायची, किमान सुनेची सहानुभुती करणार्‍यांची संख्या कमी करून आपले पारडे जड करून घ्यायचे असा, मुद्दाम नाही तरी नकळत प्रयत्न होत असतो.

सुनेची बाजू लक्षात घेता, स्त्रीयांनी नोकरी करण्यात स्वातंत्र्याची भावना असते, 'मीही नोकरी करून घराला, संसाराला हातभार लावते आहे. माझा पगार मी काही माझ्या माहेरी नाही पाठवत. केलं जरा घरकाम तर काय झालं? तुमच्या मुलाच्या संसारासाठीच करता नं? की माझ्या सुखासाठी मी तुम्हाला राबवते आहे?' असा सुर सुनेच्या मनांत असतो. तर काही सुनांवर त्यांच्या नवर्‍याकडून नोकरी करून अर्थार्जनाची जबरदस्ती असते. काही स्त्रीयांमध्ये नोकरी आणि घरकाम दोन्ही सांभाळण्याची शारिरीक क्षमता नसते. पण लक्षात कोण घेतो?

पत्नीकडून अर्थार्जनाची अपेक्षा असेल तर नवर्‍याने घरकामात ५०% हातभार लावावा. आपल्या अपेक्षा कमी कराव्यात. अन्यथा तो आईवर-पत्नीवर अन्याय होऊ शकतो. पत्नीने नोकरी करणे पसंत नसेल तर तसे लग्न ठरविण्याआधीच स्पष्ट शब्दात सांगावे. गृहीत धरु नये. उच्च शिक्षित पत्नीची अपेक्षा करताना तिच्या करिअरला प्राधान्य असावे. नपेक्षा कमी शिकलेली पण गृहकृत्यदक्ष मुलगी निवडावी. अशा वेळी सुनेने ऐहिकतेच्या आपल्या आशा-आकांक्षांना मुरड घालावी आणि नवर्‍याच्या मिळकतीत जास्तीत जास्त सुखाचा संसार करावा.

वरील सर्व गोष्टींचा जिथे अभाव असतो तिथे तिथे तिघांपैकी (आई, मुलगा, सुन) एकावर किंवा दोघांवर किंवा तिघांवरही अन्याय होतो आणि खटके दैनंदिन आणि नित्याचे होतात.

नेट वरील छायाचित्र आपले प्रोफाईल छायाचित्र म्हणून वापरण्यासाठी लेखिकेने (?) मालकाकडून आवश्यक ती संमती घेतली आहे असे गृहीत धरतो. अन्यथा, मिपा अडचणीत येऊ शकेल.

चुकलो...

देवा, मला माफ कर !!!

सासुने शहरातिल सुनेकडे जाउन रहावे हे उत्तम !!!

वरील देखाव्यात म्हणजे भेदक कथेत सासुबाई स्वतः एका गंभीर आजारात असुन देखील खुपच कष्ट करता आहेत. तसेच सुनबाई घरची परिस्थिती व जावेबद्दल च्या कौतुकाला कंटाळुन नोकरी करताहेत. म्हणजे दोघीही त्याच्या कुवती पेक्षा जास्त कष्ट करत आहेत. त्यामुळे त्याना बदली म्हणुन मुलाने/सुनेच्या नवर्‍याने सरळ दुसरे लग्न करुन दोघीचा ताण हलका करावा. इथे चुकतो तो त्याबाईंचा/ त्या अश्राप महिलेचा पतीच.त्यामुळे त्याने आपली चुक सुधारुन सरळ दुसरे लग्न करावे म्हणजे दोन्ही स्त्रीयाना त्याचा कामातुन थोडी उसंत मिळेल.
आपलाच
दोडकाकिसु

अरेच्च्या! हा पाशवी धागा काही तासात बरेच उड्डाण करून गेलाय.
अश्यावेळी ना मला भारतात नसल्याचं वैट्ट वाटतं.
पाशवी चर्चांचं समाधान कै मिळत नै.
स्वातीविशुतैंनी एव्हाना त्या कुटुंबातील बैलोबांना गदागदा हलवून जागं केलं असेलच.
अहो एवढे प्रतिसाद मिळवता अश्या धाग्यावर? किती वाईट वाटतं म्हायतिये!;)

शेवटी काय ठरलं ?
कोण चुकतं आहे नक्की ?

अय्या.................................
स्वातीकाकू तूमी आमच्या वाईच्या घरी गेला होतात? बरं झालं त्या मेल्या माझ्या थोरल्या जावेचं नाक ठेचलंत ते! आगाऊ मेली....चांगली आता हज्जारो लोकांसमोर नाचक्की झाली!!!!!!! या बरंका कधीतरी आमच्याकडे आता.

- तुमचीच,
मुंबईची (कामसू) सूनबै

कुणाचे चुकते ते सांगता येणार नाही,
कारण मला अशी उगीच्च कुणाच्या चुका काढायची सवय नाही! ;)

@ रेवतीताई: येउ द्या की अजून एक मुरंबा. लांबलचक धागा तयार करुयात... :)

अवांतरः घरकाम म्हंजे काय असते?
----- (लाडावलेली) माउ