सुचना
प्रिय मिसळपाव सदस्य,
आपल्या मिसळपाववरील योगदानाची आम्ही नोंद घेतली आहे. मात्र, अलीकडील काही पोस्ट्स/प्रतिक्रियांमध्ये व्यक्तिगत टीका, शिवीगाळ, विशिष्ट राजकीय अजेंडा, घसरलेला भाषेचा स्तर, असे सातत्याने दिसून येत आहे. मिसळपाव हे मुक्त अभिव्यक्तीसाठीचे व्यासपीठ असले तरी, येथे काही मूलभूत नियम व सभ्यतेची अपेक्षा राखली जाते.
आपल्या लक्षात आणून देतो की:
1. कोणत्याही व्यक्तीवर (मिसळपाववरील सदस्य, राजकीय नेते इत्यादी) व्यक्तिगत स्वरूपाची टीका सहन केली जाणार नाही.
2. राजकीय अजेंडा रेटणे, पक्षनिष्ठा पसरवणे किंवा इतर सदस्यांना चिथावणी देणारी विधानं करणे हे संस्थळाच्या धोरणात बसत नाही.
आपल्याला विनंती आहे की आपण आपल्या प्रतिसादांची शैली पुन्हा एकदा तपासून पाहावी व संस्थळाच्या मर्यादेत राहून सहभाग घ्यावा. भविष्यात याच प्रकारची कृती आढळल्यास, आपले सदस्यत्व तात्पुरते वा कायमचे निलंबित केले जाऊ शकते.
आपल्या सहकार्याची अपेक्षा आहे.
– मिसळपाव व्यवस्थापन टीम
प्रतिक्रिया
2 Jul 2008 - 4:56 pm | विसोबा खेचर
छान आहे कल्पना...
परंतु कविता थोडीशी अपुरी वाटली. त्यामुळे मजा आली नाही...
2 Jul 2008 - 5:11 pm | धनंजय
आवडले. थोडक्या शब्दात आशय सांगतात.
2 Jul 2008 - 9:22 pm | मेघना भुस्कुटे
बरोब्बर, अगदी हायकूचीच आठवण झाली. अप्रतिम.
3 Jul 2008 - 7:42 am | श्रीकृष्ण सामंत
आम्हाला पण कविता अपुरीच वाटली
www.shrikrishnasamant.wordpress.com
श्रीकृष्ण सामंत
"कृष्ण उवाच"
shrikrishnas@gmail.com
3 Jul 2008 - 8:18 am | मुक्तसुनीत
रामदास यांच्या लिखाणातल्या अस्सलपणाने स्तिमित व्हायला होते.
रामदास , तुम्ही इतकी वर्षे नावाजलेल्या प्रकाशनांमधे लिखाण केले नाही याचे मला प्रचंड आश्चर्य वाटते आहे ! मिसळपाववर तुम्ही लिहीणे म्हणजे आमच्याकरता दुधात साखर !
3 Jul 2008 - 8:45 am | सहज
असेच म्हणतो. मुक्तसुनित व नंदन यांना एखादी गोष्ट "अस्सल" वाटते यालाच सर्वोच्च दाद समजली जाते. बर्याचदा इट इज नेक्स्ट टु इंपॉसीबल की कुठले साहीत्य त्यांना अजुन कशासारखे वाटत नाही. या दोघांच्या नजरेतुन एक गोष्ट सुटेल तर शपथ. ;-)
कविता छान आहे पण तहान भागली नाही अजुन हवी. :-) एखादी सर सुरू झाली समजायच्या आत थांबावी असे..
3 Jul 2008 - 10:43 am | रामदास
जिवण तोंडावर
घट्ट दादरा
बांधून माय म्हणते.
मोठी झाली बाय माझी.
येता जाता अंधारात
माजघराच्या
लपू नको आता.
अशा छोट्या कविता लिहून बघण्याचा प्रयोग केला होता त्याचा एक नमुना.
3 Jul 2008 - 7:00 pm | रामदास
ढगाच्या काळ्या
मनात
लोळ विजेचा
कपटी.
कोवळे झाड
बेचिराख.
पहिल्या आषाढात.
अशा बर्याच कविता होत्या. पण प्रसिद्ध केल्या नव्हत्या.
आता माध्यम उपलब्ध आहे म्हणून काहीकाही आठवतो आहे.
4 Jul 2008 - 1:22 am | सर्किट (not verified)
रामदास,
तिन्ही कविता सुंदर !!!
- सर्किट
4 Jul 2008 - 4:27 am | धनंजय
मिताक्षरी मोती
4 Jul 2008 - 1:33 am | मुक्तसुनीत
खूप आवडल्या.
काही प्रश्न :
जिवण , दादरा म्हणजे नेमके काय ?
4 Jul 2008 - 4:25 am | धनंजय
मला वाटते त्या फडक्याला बरणीच्या तोंडाशी चिंधीने किंवा दोरीने करकचून बांधतात.
4 Jul 2008 - 5:00 am | चतुरंग
बांधायचे फडके.
जिवण? माहीत नाही.
चतुरंग
4 Jul 2008 - 4:59 am | चतुरंग
दुसर्या दोन्ही समजल्या. (जिवण शब्द सोडून).
त्या दोनही कविता निखळ रत्नं आहेत!
रामदास, त्या दोन्ही कवितात शब्द तुमच्यासमोर चालत आलेत आणि मनाच्या कागदावर तुम्ही त्यांना उमटवले आहे.
कुठल्या कुठल्या अनुभवांचे मोती मनाच्या तळात सूर मारुन वर काढता पण ते काढताना गाळ ढवळला जाणार नाही ह्याची काळजीही घेता!
हीच प्रतिभा! जियो!!
चतुरंग
4 Jul 2008 - 6:25 am | रामदास
दोन ओठांनी तयार होणारा तोंडाचा भाग. जिवणी, जिवण तोंड.
26 Jul 2012 - 2:38 pm | विजुभाऊ
रामदासभू.......... बरेच दीस जाहले
तुमचे काव्य शब्द मिपावर नाही आले