झुंज

स्फुर्तीदायी काव्य -

लहरोंसे लढकर नौका पार नही होती
कोशिश करने वालोंकी हार नही होती.
या धर्तीची रचना

केवळ अप्रतीम काव्य! अन्य शब्द नाहीत...!

एकन् एक ओळ आवडली.

संग्राह्य कविता....!

आपला,
(आंतरजालीय झुंजार) तात्या.

कधी वाटते थिटा पडे मी, कधी वादळा पुरुन उरतो
कधी लाटंचा जबर तडाखा, कधी तयांवर स्वारी करतो.

वादळाच्या आणि लाटांच्या थपडा खाऊन देखील त्यांच्यावर मात करायची उम्मीद! ही लढाउ वृत्ती भावली.

चाणक्य, पिह्ली दोन कडवी वाचल्यावर पटकन हे िशवाजीमहाराजांवर कवन आहे असं वाटलं. ओळन््ओळ लागू पडते त्याना.

दोन िदवसांपूर्वी पुष्कराजची आिण आज ही. व्वा!

आर्य चाणक्य,

यार कवितेतलं काय झेपत नाही बघ, मला गाढवाला :(
पण तुझं चालू दे!!!!

काही गद्य लिहिलंस तर सांगेन बाबा, छान की उत्तम ते :)

बाकी, कविता एकदम सकारात्मक दृष्टीकोन असलेल्या लढवय्याची दिसत्ये :)

काव्य वाचुन एकदम स्फुरण चढते.
मस्त.
अजुन येऊ द्या. वाचायला आवडेल.

जरी जिंकतो डाव कधी मी, त्वेष आतुनी हो न कमी
ओढ नव्या क्षितीजांची मजला, नकळत धरतो खडःग करी.
एकदम सही..

संकटांना झेलण्याचा, छंद माझा आगळा
भय कुणाचे कधीच नाही, मी सर्वांहुन वेगळा.

अप्रतिम लिहलयं राव तुम्ही

वेगळा चेतन

आवडली कविता.

मस्त आहे आवडली कविता

संपूर्ण कविता वाचल्यावर शंभर हत्तीचं बळ यावं अंगात ....या धाटणीची कविता आहे..

महासागरी उभा असे मी, झुंज घेतो वादळाशी
विजय ललाटी असो नसो वा, जिद्द ठेवतो जिंकण्याची.

कधी वाटते थिटा पडे मी, कधी वादळा पुरुन उरतो
कधी लाटंचा जबर तडाखा, कधी तयांवर स्वारी करतो.
या ओळी खास कोलंबससाठी लिहिल्यासारख्या वाटल्या..

अभिनंदन उत्तम काव्याबद्दल.- (सर्वव्यापी)प्राजु
http://praaju.blogspot.com/

सुन्दर कविता !!!

लगे रहो !!!!!!!!!!!!!!!!!!!

खुप्च चान