चिंधी
तू एक चिंधी, मी एक चिंधी,
आपण सारे चिंधोट्या .
असेच राहू धुळी मध्ये
अन, उगाच मारू रेघोट्या |
काळ मोकळा;
काळ मोकळा, वेळ मोकळा
जग ही भासे रिते रिते,
अश्याच वेळी; स्वत: स्वत:ला
उगाच अपुले मनही भिते |
खरे खोटे अन चूक बरोबर,
अशी मनाला खंत नको,
आणिक व्यथित आठवणींचा
उगाच ह्रदया डंख नको |
म्हणुनी गड्या;
म्हणुनी गड्या होऊनी चिंधी
आपण होऊ निराकार ,
निर्जीव; निष्पाप गोष्टींचाही
जगी या वापर अपरंपार |
अपर्णा
प्रतिक्रिया
5 Aug 2010 - 10:05 am | अरुण मनोहर
पटले नाही.
>>>म्हणुनी गड्या होऊनी चिंधी
आपण होऊ निराकार ,
निर्जीव; निष्पाप गोष्टींचाही
जगी या वापर अपरंपार |<<<
निराकार, निर्जीव, निष्पाप - ही तिकडी एकत्र आणण्यातला उद्देश?
आणि हेच व्हायचे, तर चिंधीच कशाला? इतरही कित्येक चांगल्या निनिनि वस्तु आहेत की.
आणि जगाने आपला फक्त वापर करून फेकून द्यावे असे प्रतित होत आहे.
5 Aug 2010 - 10:12 am | स्पंदना
निर्जीव; निष्पाप गोष्टींचाही , जगी या वापर अपरंपार |'
कसा?
अहो या चिंधीनच तर नात रक्तान नाही भावनेन ठरत हे सत्य सुभद्रेला जाणवून दिल !
भळंभळंत बोट घेऊन आलेल्या त्या मिश्कील हरीच्या बोटाला बांधायला एक चिंधी तिला सापडेना ! अन अंगावरच भरजरी वस्त्र क्षणात चिंधी सम मानून भावनेला अर्पण करणाऱ्या द्रौपदीच भगिनी प्रेम या चिंधीनच तर दाखवलं
5 Aug 2010 - 12:56 pm | नाना बेरके
काळ मोकळा, वेळ मोकळा
जग ही भासे रिते रिते,
अश्याच वेळी; स्वत: स्वत:ला
उगाच अपुले मनही भिते |
.. ह्या कडव्यातला अर्थ आवडला, पण शब्दांची बांधणी नीटशी जमली नाही असे वाटते.
5 Aug 2010 - 1:24 pm | मनीषा
काळ मोकळा, वेळ मोकळा
जग ही भासे रिते रिते,
अश्याच वेळी; स्वत: स्वत:ला
उगाच अपुले मनही भिते |
खरं आहे .
खरे खोटे अन चूक बरोबर,
अशी मनाला खंत नको,
आणिक व्यथित आठवणींचा
उगाच ह्रदया डंख नको |
असं झालं तर ....?
छान आहे कविता !
6 Aug 2010 - 8:56 pm | गंगाधर मुटे
सुरेख आहे.