हाती माझ्या शुन्यच उरले

हाती माझ्या शुन्यच उरले

हाती माझ्या शुन्यच उरले
खिसा फाटकाच, हाती न काही लागले ||धृ||

कोणास माझा म्हणू मी, कोण कोणाचा होतो मी
दैवगतीने सारे मी पण जळले, रक्ताचेही नाते तुटले
हाती माझ्या शुन्यच उरले ||१||

कोठूनी आणावा पैसा आता, कशा बांधू इमले माड्या
काळाबरोबरी काळच आला, जवळचे सारे काही नुरले
हाती माझ्या शुन्यच उरले ||२||

ओळख आता विसरती सारे, मी त्यांना का ओळखावे?
असल्याच प्रसंगातून ओळख पटते, खरे कोण ते मी ओळखले
हाती माझ्या शुन्यच उरले ||३||

कधी सुखात पोहलो, कधी दु:खात अंतरलो
हेच असते शिकणे येथे जीवन जगणे असले
हाती माझ्या शुन्यच उरले ||४||

- पाषाणभेद (दगडफोड्या)
३०/०६/२०१०