आस “ नाविन्याची “

“मरण “ मरणापेक्षाही महाग तीन दिवसापूर्वी “सकाळ “ला लेख वाचला. मरणोत्तर
अफाट खर्चा संबंधी………………..

आस “ नाविन्याची “

भोगिले आकंठ जीवना,
नाविन्य काहीच आता ना राहिले,
उपभोगण्या मृत्यो तुला,
इतुकेच होते राहिले.

विषाद हा घेउनी उरी,
तव आस मी जोपासली,
शोधले सर्वत्र तुजला,
भेट परी ना जाहली.

वाटले विकत घेऊ तुज,
काय त्याचे येवढे,
पहिले मोल वृद्ध जीवनाचे कस्पटासम,
अन मृत्यो तुझे आभाळा येवढे.

किंमत तुझी गगनचुंबी अशी,
मज आवाक्या ना राहिली,
नाविन्याची हौस ही,
आजवर तैसेची राहिली.

निरंजन वहाळेकर